““കസ്തൂരി മണക്കുന്നല്ലോ കാറ്റേ….”

സുബിന്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള പാട്ട് കേട്ട് കസേരയിലിരുന്ന് വഴുതനങ്ങയും പിടിച്ച് ചെറുതായി മയങ്ങിപ്പോയ ആശാമരിയ ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റു.

പറഞ്ഞ പോലെ ഒരു തോർത്തുടുത്ത് അലക്ക് കല്ലിനടുത്ത് നിന്ന് അവൻ താഴോട്ട് നോക്കുവാണ്… പക്ഷെ ചെറുതായി വെളിച്ചം മങ്ങിയിരുന്നു.ആശ ജനലിനോട് ചേർന്ന് മുഖമമർത്തി ഉറക്കമുണർന്ന ആലസ്യത്തോടെ ചിരിച്ച് കാണിച്ചു.പിന്നെ കുറേ നേരം രണ്ടാളും ആംഗ്യ ഭാക്ഷയിൽ സംസാരിച്ചു നിന്നു….

സുബിൻ :മമ്മിയെന്തിയേ..

ആശ :പശുവിനെത്തീറ്റാൻ പോയി.

സുബിൻ :വീട്ടിൽ പപ്പയുണ്ട്

ആശ :എന്നാ നീയൊന്നും ചെയ്യണ്ട നിനക്ക് ഞാൻ കാണിച്ച് തരാം.

സുബിൻ :അതു കണ്ടാ പിന്നെ ഞാൻ തനിയെ ഊരിക്കാണിച്ച് പോവില്ലേടി .

ആശ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു………

സുബിൻ :എടീ.. നിന്റെ മുഖമല്ലാതെ എനിക്കൊന്നും കാണാൻ മേല!

അപ്പോഴാണ് മുറി മുഴുവൻ ഇരുട്ടായി വരുന്നത് ആശയ്ക്ക് മനസിലായത് .

എന്ത് ചെയ്യും …. ആശ ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു. ലൈറ്റിട്ടാൽ ശരിയാവില്ല. മമ്മി പെട്ടന്ന് വന്നാൽ കുടുങ്ങും.

 

സുബിൻ സോപ്പെടുത്ത് കാല് അലക്ക് കല്ലിലുരച്ച് കഴുകാൻ തുടങ്ങി. തോർത്ത്

മാറ്റി അവന്റെ തണുത്ത് തൂങ്ങിയ കുട്ടനെ

കുറേശ്ശെ കാണിച്ച് തരുന്നുണ്ട്. അവൻ നേരത്തെ പോയി വാണം വിട്ടെന്ന് ആശക്ക് മനസിലായി. അലെങ്കിലവളെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൻ വലുതാവാൻ തുടങ്ങിയേനെ…….

അവൾക്ക് സന്തോഷമായി.! അവന് തന്നോട് നല്ല താത്പര്യമുണ്ട്. മാത്രമല്ല..

പഴയ കുറ്റബോധം ഒന്നുമില്ല. പക്ഷെ അതുറപ്പാക്കാൻ നാളത്തെ കൂടിച്ചേരൽ കഴിയണം.. പക്ഷെ അതിന് ഇന്നവനെ പരമാവധി മോഹിപ്പിക്കണം… എന്നാലേ രാത്രിയിലും വാണം വിടുന്ന അവൻ