“നല്ല രണ്ടു കൂട്ടുകാർ പാച്ചുവും കോവാലനും രണ്ടു പേരും പൊട്ടന്മാരാണ് അല്ലെ..? ഒരാൾ തന്റെ ജാതകം കാരണം ഭാര്യ മരിച്ചു എന്ന് പറയുമ്പോൾ, മറ്റെയാൾ അയാളുടെ സമയ ദോഷത്തെ പഴിക്കുന്നു… എന്റെ വിനു ഈ 21 ആം നൂറ്റാണ്ടിലും ഇതൊക്കെ വിശ്വസിക്കുന്നുവെന്നോ..?”
ആദ്യമായി കാണുന്ന പോലെ വിനു നീതയെ തുറിച്ചു നോക്കി അവൾ സോഫയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു അഴിഞ്ഞു കിടന്ന മുടി പോണിസ്റ്റൈലിൽ തലയ്ക്കു മേലെ കെട്ടി വെച്ചു കൊണ്ട് തുടർന്നു…
“ഏതായാലും നമുക്ക് ഒരിക്കൽ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ ആയിരുന്നു വിധി… അത്രേം കരുതിയാൽ മതി ഇനി എണീക്കു എന്നിട്ടു പോയി ആദ്യം ആ താടിയും മുടിയും ഒക്കെ വെട്ടി മനുഷ്യ കോലമാകു… എന്നിട്ടു വേറെ കല്യാണം ഒക്കെ കഴിച്ചു സുഖായി ജീവിക്കൂ…”
നീത ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്കു തിരിഞ്ഞു നടന്നു…
വിനു അവളുടെ പുറകെ വീണ്ടും അടുക്കളയിലേക്കു ചെന്ന് അവിടെ നീത സിംങ്കിൽ നിന്നും പാത്രങ്ങൾ കഴുകി എടുത്തു തുടച്ചു കിച്ചൺ ഷെൽഫിൽ അടുക്കി കൊണ്ടിരുന്നു… അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് നിന്ന വിനുവിനെ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതേയില്ല.
അവളുടെ ശ്രദ്ധയാകര്ഷിക്കാനായി ഒന്ന് മുരടനക്കി അവൻ ചോദിച്ചു
അപ്പോൾ നീത ഈ ജാതകത്തിൽ ഒന്നും വിശ്വസിക്കുന്നില്ലേ..?
“എന്ത് ജാതകം എന്റെ വിനൂ..? അതെല്ലാം ആൾക്കാരെ കലിപ്പിക്കാനുള്ള ഓരോ ഇടപാടുകൾ അല്ലെ, എന്തായാലും എന്റെയടുത്തു ഒളിക്കാൻ ഒന്നും നോക്കണ്ട. വിനുവിന് ശില്പ പോയ ദുഖമൊക്കെ മാറി അല്ലേൽ എന്റെ പാന്റീസും മണത്തു നടക്കില്ലല്ലോ..? അതുകൊണ്ടു വേറെ ഒരു കല്യാണം ഒക്കെ കഴിച്ചു സുഖായി ജീവിക്കുക അത്രതന്നെ…”
ഇതൊന്നും വലിയ കാര്യമല്ല എന്ന മട്ടിൽ നീത മറുപടി പറഞ്ഞു…
വിനു നിൽക്കുന്നയിടത്തു നിന്നും മുന്നോട്ടു ചെന്ന് നീതയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു തിരിച്ചു അവന്റെ നേരെ നിറുത്തി അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു തുറിച്ചു നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ഈ ഒരു കാര്യത്തിൽ നീത പറഞ്ഞത് ശരിയല്ല. അത് മാത്രം എനിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവുന്നില്ല, നീതയുടെ ഗന്ധം… ഈ രൂപം… നീതക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടായില്ലേ..? സത്യം പറയൂ… ഇന്നലെ രാത്രി നീതക്ക് സുഖം കിട്ടിയില്ലേ..? പിന്നെ എന്തിനാണ് ഇന്ന് രാവിലെ എന്റെ സാമാനത്തിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്..?”
വിനുവിന്റെ കരുത്തുള്ള പിടുത്തത്തിൽ നീതയുടെ തോൾ വേദനിച്ചു. അവന്റെ ചൂട് നിശ്വാസം മുഖത്തടിക്കുന്ന അത്രയും അടുത്തായിരുന്നു അവന്റെ മുഖം, അവന്റെ തീഷ്ണതയുള്ള ആ കണ്ണുകളുടെ നോട്ടത്തെ നേരിടാനാവാതെ അവൾ മുഖം കുനിച്ചു.