വിച്ചുവിന്റെ സഖിമാർ 5 [Arunima]

Posted by

വിച്ചുവിന്റെ സഖിമാർ 5

Vichuvinte Sakhimaar Part 5 | Author : Arunima | Previous Part

 

ക്ലാരിഫിക്കേഷൻ വേണ്ടി : കഥ 2019ഇൽ  ഫ്ലാഷ്ബാക്ക് ആലോചിക്കുന്ന തരത്തിലാണ് എഴുതിയിട്ടുള്ളത്.  പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിട്ടില്ലേലും കഥ ശരിക്ക് വായിച്ചവർക്ക് മനസിലാവും.  സ്റ്റോറി ലൈനിൽ അത് വ്യക്ത്തമാണ്.  എങ്കിലും പറയാം.  2019 ൽ  7വർഷം തികഞ്ഞ ഷമിതയുടെ കളിയോടെ ആദ്യ അനുഭവം ആലോചിച്ച ആണ് തുടക്കം.  അതായത് 2012. ബാക്കി കഥകളും ഇതിനു തുടർച്ച ആയാണ് വരുന്നത്. 2012 മുതൽ 2019 വരെ ഉള്ള കഥക്ക് ശേഷം 2020 പ്രേസേന്റ്റ് കഥകളും അടങ്ങുന്ന സ്റ്റോറി ലൈൻ ആണ് പ്ലാൻ.  എന്തെങ്കിലും തെറ്റു കണ്ടാൽ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചാൽ തിരുത്താം.  പേജ് കുറവ് ക്ഷമിക്കുക.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അവന്റെ അമ്മ വിജിന തന്നെ വീണ്ടും വന്നു.

വിജിന : അവൻ റൂമിൽ ഉണ്ട് മേലെ.  മോനോട് അങ്ങോട്ട് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ : ശരി അമ്മെ.
വിജിന : ചേച്ചി എന്ന് വിളിച്ചോടാ. കുഴപ്പമില്ല.  നിനക്കു കുടിക്കാൻ എന്താ വേണ്ടേ ?
ഞാൻ : ശരി ചേച്ചി.  തണുത്തത് എന്തേലും എടുത്തോ.

അവർ അടുക്കളയിലേക്കും ഞാൻ മേലെ റൂമിലേക്കും പോയി. അവരുടെ attitude കണ്ടിട്ട് ഇത്തിരി കിന്നാരവും ശ്രിങ്കാരവും ഒക്കെ ഉണ്ടെന്ന് തോനുന്നു. പരവെടി വല്ലതും ആകുമോ ദെയിവമേ….
അവൻ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ കളിച്ചിരിക്കുകയാണ്.

ഞാൻ : എന്താടാ നിനക്കു ഇവിടന്ന് എഴുനേറ്റു വന്നൂടെ.
കുട്ടൻ : ഞാനിപ്പോ ഫുൾ ഇതിന് മുന്നില.  മാക്സിമം അമ്മയെ അവോയ്ഡ് ചെയ്യാൻ ഇതാ നല്ലത്.

അപ്പയെക്ക് കുടിക്കാൻ ജ്യൂസ് എത്തി.  തന്നിട്ട് അവന്റെ അമ്മ വേഗം പോയി.

Kuttan: ഒരു മീറ്റിംഗ് ഉണ്ട്.  അതിനു പോകാനുള്ള തിരക്കിലാ അമ്മ. പോകുമ്പോ ഫോൺ ഞാൻ ബാഗിൽ നിന്നു എടുത്തുവെക്കാം. റൂം സെർച്ചിങ്ങും എന്നിട്ടാവാം.
ഞാൻ : ഓക്കേ.  എന്നാ നീ അന്നത്തെ  ബാക്കി പറ.  എന്തേലും കിട്ടുമോന് നോക്കട്ടെ.
Kuttan: നീ വെള്ളം കുടിക്ക്.

അവൻ പോയി വാതിൽ അടച്ചു വന്നു ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു സംസാരം തുടർന്നു.  മുഖത്ത് നോക്കി അമ്മയുടെ കളി പറയാൻ ഉള്ള ചമ്മൽ കാരണം ആവും.

കുട്ടൻ : അവർ അമ്മയെയും കൊണ്ട് കാട്ടിലേക്ക് കേറുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.  അങ്ങോട്ട് പോകാൻ നിക്കാതെ ഞാൻ നിന്നിടത്ത് തന്നെ കാട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങി കാട്ടിലൂടെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.  അവിടെ കുറച്ച് ഉള്ളിലായിട്ട് അവന്മാർ കളിക്കാനുള്ള സ്ഥലം സെറ്റ് ചെയ്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്.  കിടക്കാനും ഇരിക്കാനും ഒക്കെ സെറ്റപ്പ് ആക്കിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അവർ കാണാതെ അവരുടെ തൊട്ട് അടുത്തായി തന്നെ ഒളിച്ചിരുന്നു.  ചീവീടുകളുടെയും മാക്രികളുടെയും  ശബ്ദവും പുഴ കരയോട് മല്ലിടുള്ള ശബ്ദവും മാത്രം.  അവർ ഡ്രസ്സ് എല്ലാം അഴിച്ചു വച്ച് അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

Amma: മാറ് പിള്ളേരെ.  തിരിച്ചങ്ങോട്ട് പോകേണ്ടതാ. ഡ്രസ്സ് ചുളിക്കാതെ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *