“ദാ നോക്ക്…. സുരതക്രീയയിൽ യക്ഷിക്കോലം പരിപൂർണ്ണമായും മാഞ്ഞു!
കർമ്മം പൂർണ്ണ ഫലപ്രാപ്തി എന്ന് നിമിത്തം!
ഇനി ഒക്കെ യക്ഷിയമ്മയുടെ കൈകളിൽ!!
അമ്മേ… മഹാമായേ…!”
ചായം പുരണ്ട നഗ്ന ശരീരവുമായി നിന്ന വസുന്ധര ഭക്തിപൂർവ്വം കണ്ണുകൾ അടച്ച് കൈകൾ കൂപ്പി…
“അരയിലെ ചരട് ഇരുപത്തൊന്നു നാൾ അഴിഞ്ഞു പോകാതെ കടുംകെട്ട് ഇട്ടോണം!
ദാ ഈ കാണുന്ന കുളിമുറിയിൽ പാത്രത്തിൽ ഒരെണ്ണ ഇരിപ്പുണ്ട് അത് പുരട്ടി കഴുകിയാൽ ഈ ചായം പോവും!
ഇവിടുന്ന് കുളി കഴിഞ്ഞ് അപ്പുറത്ത് ഇറങ്ങിയാൽ പുറത്തേക്കുള്ള വാതിൽ ആദ്യം വന്ന് വസ്ത്രങ്ങൾ മാറി വച്ച ആ ഏസി വാർക്ക മുറിയാ… അവിടെ വിശ്രമിച്ചോളൂ നോമങ്ങെത്താം!”
അറയിൽ നിന്നും മുകളിൽ കയറിയ ഭൈരവൻ വസുന്ധരയോട് പറഞ്ഞിട്ട് നഗ്നനായി തന്നെ നടന്ന് നീങ്ങി…
“ഇനിയൊരു മൂന്നുകിലോ വരുന്ന കോഴിയെവേണം കുരുതികൊടുക്കാൻ ഇതൊന്നു കമ്മാനില്ല”
കോഴിയെ പൊളിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ തോമാച്ചൻ സന്തോഷിനോട് പറഞ്ഞു!
“എടാ തോമാച്ചാ ഇന്നു നീയൂടെ വേണേക്കേറിയൊന്നു വിട്ടോടാ ആ വസുന്ധരയ്ക്കിട്ട്! അത്ര മുറ്റിയ ചരക്കാ! ഒന്നൊതുക്കാൻ ഞാമ്പെട്ട പാട്!”
സന്തോഷ് ചിരിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോൾ തോമാച്ചൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടു!
“പോടാമൈരേ! ആദ്യന്തന്നെ അതിനെ പേടിപ്പിക്കണ്ട!
പതിയെമതി!
എനിക്കിപ്പ ഒരു സുനിലാകുമാരിയൊള്ളതു മതി!
ഒരു രക്ഷേമില്ല! സൂപ്പറുകളി! ഒന്നു കവടി വാരി ഏഴു ദെവസോങ്കൂടെ പണി നീട്ടി…”
“കവടിയോ…? നീയോ…?”
“സന്തോഷ് അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു!