Posted by ഒരു നേരിയ ഉച്ഛ്വാസത്തോടെ അവർ പിരിഞ്ഞു. ഓരോരുത്തരും സ്വന്തം മുറികളിലേക്ക്.
ഫോൺ ചെറുതായി വെളിച്ചം വീശി. ഏട്ടന്റെ മെസ്സേജ്:
Happy now? Was it a good hug?
അവൾ തിരിച്ചയച്ചു:
ഏട്ടൻ തന്നതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും നല്ല ഹഗ്….ഇതുപോലുള്ളത് ദിവസവും വേണം…
ചുവടെ, കീഴ്‌വയറ്റിലായിരം ചിത്രശലഭങ്ങളുടെ പടപടപ്പ് അടങ്ങാതെ തുടർന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു.
XXXX
അടുത്ത ദിവസം പുലർന്നപ്പോൾ, കഴിഞ്ഞ രാത്രിയുടെ ആലിംഗനത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു പരാമർശം പോലും അവർക്കിടയിൽ ഉണ്ടായില്ല. വല്ല്യമ്മ കൃഷിപ്പണികളിൽ വ്യാപൃതയായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ രാത്രിയിൽ ഒരു അടുപ്പം മനസ്സുകളിൽ കവിഞ്ഞൊഴുകിയെങ്കിലും, റോഹിത്തും മായയും പകൽസമയങ്ങളിൽ പൂർണ്ണ സാധാരണത്വം പുലർത്തി.
ഇത്, ഒരുവശത്ത്, മായയ്ക്ക് ചെറിയൊരു നിരാശ സമ്മാനിച്ചു. ആ വിങ്ങലുകളുടെ മറവിൽ നിന്ന് ഇത്തിരി കൂടി അടുപ്പം, രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയിൽ ഇത്തിരി കൂടി നിർവൃതി – അവൾ അറിയാതെ അതൊക്കെ കൊതിച്ചിരുന്നു.
അത്താഴം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, എട്ടു മണിയോടെ, മെസ്സേജിന്റെ ശബ്ദം. ലിവിംഗ് റൂമിൽ ഇടംവലം തിരിഞ്ഞ് നടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഏട്ടൻ മെസ്സേജ് അയച്ചു:
When can I come for today’s hug time?
മായയുടെ ഹൃദയം ഒന്നു പിടഞ്ഞു. വിറയ്ക്കുന്ന വിരലുകളോടെ അവൾ തിരിച്ചയച്ചു:
*വല്ല്യമ്മ ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞ്… *
വേഗം ഒരു ചോദ്യം: എത്ര മണിക്കാണ് സാധാരണ ഉറങ്ങുക?
അതങ്ങനെ പറയാൻ പറ്റില്ല ഏട്ടാ…10.30 ആകുമ്പോ തന്നെ മയങ്ങാൻ തുടങ്ങും
അതിനു മറുപടി ഇങ്ങനെ വന്നു:
11 then… love you..
മായയ്ക്ക് സ്വർഗ്ഗത്തിൽ ചെന്നെത്തിയതുപോലെ തോന്നി. ഇതൊക്കെ ഇത്ര പുതുമയുള്ള അനുഭവമാണ്…എന്താ ഈ ഏട്ടനെന്ന ചിന്ത അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു തവണ കൂടി കടന്നുപോയി. പക്ഷേ, ഇപ്പോൾ അതൊക്കെ അന്വേഷിക്കാനുള്ള സമയമല്ല.
11…അവൾ നെടുവീർപ്പോടെ കാത്തിരുന്നു. ഇടനെഞ്ച് തുടിച്ചു, കൈപ്പത്തികൾ വിയർത്തു. ഈ തപിക്കുന്ന പ്രതീക്ഷയുടെ മധുരം അവളെ ഉള്ളിൽ നിന്നും വെന്തുരുകി.
XXX
10 മണിയായതോടെ മായ തന്റെ മുറിയിൽ ആയിരുന്നു. എന്തുടുക്കണമെന്ന ആലോചനയായിരുന്നു. ഇതും വെച്ചാൽ നന്നായിരിക്കില്ല, അതും ശരിയല്ല…അങ്ങനെ കുറെ സമയം ചിലവഴിച്ചു. ഒടുവിൽ ഏറെ ഇഷ്ടത്തോടെ, അത്യാവശ്യ സന്ദർഭങ്ങളിൽ മാത്രം ഉടുക്കാറുള്ള ഒരു വസ്ത്രത്തിലേക്ക് മനസ്സുറപ്പിച്ചു. മുട്ടോളമെത്തുന്ന, പിടിച്ചാൽ നീളുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു കോട്ടൺ നിശാവസ്ത്രം. ഇളം പിങ്ക് നിറം, ആരും കണ്ടാൽ കുഞ്ഞിപ്പെങ്ങൾ തന്നെ എന്ന് തോന്നും അത്രയ്ക്ക് നിഷ്കളങ്കമായ ലാളിത്യം ഉള്ളതായിരുന്നു അതിന്. അടിയിൽ പിങ്ക് ബ്രായും പാന്റിയും.