ചികിൽസിക്കാൻ വരുന്നവരുടെ സാഹചര്യവും മാനസികാവസ്ഥയും നോക്കി പതിയെ ആണ് കാര്യം സാധിക്കുന്നത് .ചെറിയ രീതിയിൽ പോലും ചായാൻ ചാൻസില്ലെങ്കിൽ ഗോവിന്ദൻ കൂടുതൽ ശ്രമിക്കാറില്ല ചിലപ്പോ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത പേര് പോയാലോ എന്ന് പേടിച്ച് .പക്ഷെ ആരെങ്കിലും തന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് നിന്ന് തരുകയാണെങ്കിൽ ഒരിക്കലും അവരെ വിഷമിപ്പിക്കാറില്ല .പക്ഷെ ഇവിടെ താനെന്തു ചെയ്യും..മുന്നിൽ വന്നു നിക്കുന്നത് തന്റെ സ്വന്തം മരുമോളാണ് .തങ്ങളെ അറിയിക്കാതെ മോൻ പോയി സ്നേഹിച്ചു കെട്ടിയതാണ് എന്ന് വെച്ച് മരുമകൾ അല്ലാതാവുന്നില്ലല്ലോ .അവളോടെങ്ങനെ താൻ മറ്റൊരു രീതിയിലിടപെടും ഇടപെട്ടാൽ അത് തെറ്റാവില്ലെ .അവളെ കണ്ടിട്ടാണെങ്കി വല്ലാത്ത കൊതിയും തോന്നുന്നു നോക്കാതിരിക്കാനും മനസ്സനുവദിക്കുന്നില്ല .കൊറച്ച് മാസങ്ങളായി പുതിയ ആളുകളൊന്നും ഒത്തു വന്നിട്ടില്ല .വന്നതൊക്കെയും തനിക്കു ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത ആളുകളായിരുന്നു .പിന്നെ വന്നത് പഴയ സുമയായിരുന്നു .അവളായിരുന്നു ഒരു ആശ്വാസം തന്നത് .പക്ഷെ ഇതിപ്പോ സ്വന്തം മരുമോളാ നല്ല ഫ്രഷ് സാധനവും കൊണ്ടു വന്നിരിക്കുന്നത് .പഴയ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു തിരിച്ചയച്ചാൽ ചിലപ്പോ പടികേറി വന്ന ലക്ഷ്മിദേവിയെയായിരിക്കും തള്ളിക്കളയുന്നത് .ഇത്രയും കാലത്തെ ദേഷ്യമാണ് അവളെ കണ്ട നിമിഷം താൻ മറന്നു പോയത് .കൂട്ടുകാരിയെ കൊണ്ടു വരുന്നെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ താൻ ഇത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല .പണ്ട് ഇത്രയും കൊഴുത്തിട്ടില്ലായിരുന്നു ഇപ്പൊ നല്ല പോലെ കുണ്ടിയും മുലയും ഇറങ്ങി ഒത്തോരു പെണ്ണായിരുന്നു .ഗോവിന്ദൻ ആകെക്കൂടി ധർമ്മ സങ്കടത്തിലായി .വേറെ ആരെങ്കിലുമായിരുന്നെങ്കിൽ ഇങ്ങനൊരു പ്രതിസന്ധി വരില്ലായിരുന്നു ഇതിപ്പോ .ഗോവിന്ദൻ ആകെ തലയ്ക്കു പ്രാന്ത് പിടിച്ച പോലായി അയാൾ കണ്ണുകളിറുക്കിയടച്ച് കൊണ്ടു കുറച്ച് ശ്ലോകങ്ങൾ ചൊല്ലി മനസ്സിലെ അതിഭയങ്കര പ്രെഷർ കുറച്ച് .പിന്നീടയാൾ അൽപനേരം എല്ലാ ചിന്തകളിൽ നിന്നും മുക്തനായിട്ടു സ്വയം വിലയിരുത്തി .എന്തുകൊണ്ടാണ് തനിക്കിങ്ങനെ തോന്നുന്നത് മറ്റാരോടു തോന്നിയാലും ഇത് തന്റെ മരുമകളല്ല പിന്നെന്താ തനിക്കങ്ങനെ തോന്നുന്നത് .എന്താണ് തനിക്കു പറ്റിയത് താനെന്തിനാ രണ്ട് വള്ളത്തിൽ കാലു ചവിട്ടി നിന്ന് കൊണ്ടു ചിന്തിക്കുന്നത് .സത്യാവസ്ഥ എന്തായിരിക്കുന്നുമെന്നു ഓർത്തു കൊണ്ടു ഗോവിന്ദൻ ശ്വാസം ദീർഘമായി വലിച്ച് വിട്ടു ശാന്തനായി ഒന്നിരുത്തി ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അയാൾക്ക് വ്യക്തമായ മറുപടി കിട്ടി .