ചുറ്റുപാടും കണ്ണോടിച്ചിട്ടും കുരുത്തംകെട്ടതിന്റെ ഫോൺ കാണുന്നുമില്ല. ബാഗിലായിരിക്കും. എടുക്കാൻ ചെന്നാൽ പിടിവലി ഉണ്ടാകും. ചിലപ്പോൾ കടിയും കിട്ടും.
തൽക്കാലം അവൾ ഫോൺ എടുക്കുമോ എന്ന് നോക്കാം.
വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ അവൾ പോകാനായി എഴുന്നേറ്റു.
ശ്യാമ : “ഇന്നും കള്ളുകുടിയുണ്ടോ?”
ബാലു : “തീരുമാനിച്ചില്ല”
ശ്യാമ : “എന്നാൽ തീരുമാനിക്ക്”
ബാലു : “എന്തിന്?”
ശ്യാമ : “എനിക്ക് ഒരു സഹായം ആവശ്യമുണ്ട്”
ബാലു : “അതും എന്റെ കള്ളുകുടിയുമായി എന്ത് ബന്ധം”
ശ്യാമ : “പറയാം”
ബാലു വലിയെ താൽപ്പര്യമില്ലാതെ കേട്ടിരുന്നു. ഒരു പരിധിവരെ അവളുടെ നിയന്ത്രണത്താലും, നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളാലും ബാലുവിന്റെ ഉള്ളം വിങ്ങിയാണ് ഇരുന്നിരുന്നത്.
ബാലു : “എന്താ കാര്യം?”
ശ്യാമ : “എനിക്ക് വൈകിട്ട് ഒരു സ്ഥലം വരെ പോകാനുണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ ബൈക്കിൽ കൊണ്ടുപോകാമോ?”
ബാലു : “എവിടെ?”
ശ്യാമ : “അതൊക്കെ പറയാം കൊണ്ടുപോകാൻ പറ്റുമോ ഇല്ലയോ?”
ബാലു : “ങാ കൊണ്ടുപോകാം” ബാലു വലിയ താൽപ്പര്യമില്ലാതെ പറഞ്ഞു.
ശ്യാമ : “എങ്കിൽ ഞാൻ വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ട് ഒരു 8 മണിയാകുമ്പോൾ വിളിക്കും, എന്നെ കൂട്ടാൻ വരണം.”
ബാലു : “കാറെടുക്കണോ?”
അവൾ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു പിന്നെ പറഞ്ഞു.
ശ്യാമ : “വേണ്ട, നാലുപേര് കാണട്ടെ നമ്മൾ ബൈക്കിൽ പോകുന്നത്”
ബാലു : “അതിരിക്കട്ടെ ഈ രാത്രി 8 മണിക്ക് എവിടേയ്ക്കാണ് പോകുന്നത്?”
ശ്യാമ : “ഓ ഇവിടെ അടുത്താണെന്നേ, ഒരു ദേവീക്ഷേത്രത്തിലേയ്ക്ക്”
ബാലു : “പേര് പറ”
ശ്യാമ : “മഹിഷാസുരമർദ്ദിനീ ക്ഷേത്രം”
ബാലു : “ങേ അതേത്? ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ലല്ലോ?”
ശ്യാമ : “എന്റെ പൊന്നോ ഒരു ചെറിയ ക്ഷേത്രമാ വലിയ പേരും പ്രശ്സ്തിയും ഒന്നുമുള്ളതല്ല – എന്തെല്ലാം ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം പറയണം? പറ്റുമോ ഇല്ലയോ അത് പറ?”
ബാലു : “ങാ വന്നേക്കാം” ( പറ്റും എന്ന് പറഞ്ഞില്ല, “വന്നേക്കാം” എന്ന് ഓട്ടോക്കാർ പറയുന്നത് പോലെ ഒരു ചടങ്ങ് കഴിക്കാൻ സമ്മതിച്ചു)
*********
വൈകിട്ട് ഫോൺ വരുമ്പോൾ അവൻ നിസംഗതാഭാവത്തിൽ ടിവി കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ങാ പോയേക്കാം, ഗിരിജയെ ബൈക്കിൽ പലയിടങ്ങളിലും കൊണ്ടുപോയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇവളെ ഇതാദ്യമായാണ്. ബാലു വേഗം കുളിച്ച് ഡ്രെസ് ചെയ്ത് ബൈക്കുമെടുത്ത് പുറപ്പെട്ടു.