അവർ ഒട്ടൊന്നു പൊക്കത്തിലുള്ള ആ മച്ചിലേയ്ക്ക് ഏന്തിവലിഞ്ഞു പാടുപെട്ടാണ് ചെയ്യുന്നത്,
ഓരോ തവണ അവർ ഏന്തിവലിയുമ്പോഴും അവരുടെ ആ വെളുത്ത വയർ എനിയ്ക്കു അനാവൃതമായി,
രാധികയമ്മയുടെ വയറിനു നേരെ വിപരീതമായിരുന്നു അവരുടെ വയർ,
ഓരോ തവണ അവർ ശ്വാസം എടുക്കുമ്പോഴും അത് ഉള്ളിലേയ്ക്ക് വലിയുന്നു,
അവർ ശ്വാസം വിടുമ്പോൾ ആ വയർ ചെറുതായി വികസിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം അവരുടെ പൊക്കിൾച്ചുഴി കൂടുതൽ ആഴമുള്ളതും വലുതായും വരുന്നു,
ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ശ്വാസം പിടിച്ചു അത് നോക്കിയിരുന്നു പോയി.!
ഈ പൊക്കിൾച്ചുഴിയ്ക്കു ഇത്ര ഭംഗിയുണ്ടെന്നു ഞാൻ ഇന്നാണ് അറിയുന്നത് തന്നെ.!
ഞാൻ അവരുടെ വിടരുകയും ചുരുങ്ങുകയും ചെയ്യുന്ന വയറിലേയ്ക്ക് അറിയാതെ നോക്കിയിരുന്നുപോയി,
പെട്ടെന്നാണ് എന്റെ നോട്ടം മറച്ചുകൊണ്ട് ഒരു കറുത്ത കൈ ആ വെളുത്ത വയറിനെ പൂണ്ടടക്കം വട്ടം പിടിച്ചത്.!
ആ കൈ ബലമായി യാമിനി ചെറിയമ്മയുടെ വയറിനു മുകളിലൂടെ പിണഞ്ഞു.!
ചെറിയമ്മയ്ക്കു എന്തെങ്കിലും ഒച്ചയെടുക്കാൻ പറ്റുന്നതിനു മുന്നേ ആ കൈയുടെ ഇരട്ടസഹോദരൻ ചെറിയമ്മയുടെ വായ്ക്ക് ചുറ്റും വന്നു പൊതിഞ്ഞു.!
ആ ബലിഷ്ഠമായ കൈകൾകൊണ്ട് മാധവനച്ചൻ ചെറിയമ്മയെ തന്നിലേയ്ക്ക് അടുപ്പിച്ചു പിടിച്ചു.!
എനിയ്ക്കു പെട്ടെന്ന് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ഒരു രൂപവും കിട്ടിയില്ല,
ഓടിച്ചെന്നു ചെറിയമ്മയെ രക്ഷിച്ചാലോ.? പക്ഷെ വല്യച്ഛൻ.?
ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യാനാവാതെ അവിടെത്തന്നെ നിസ്സഹാനായി ഇരുന്നു..
ഇതിനിടയിൽ വല്യച്ഛന്റെ കൈകളിൽ കിടന്നു ചെറിയമ്മ ഞെരിപിരി കൊള്ളുകയായിരുന്നു,
ചെറിയമ്മയുടെ പിടച്ചിൽ കാരണം ഇടയ്ക്കു പിടിച്ചിരുന്ന വല്യച്ചന് അറിയാതെ കാൽ ഇടറി,
രണ്ടുപേരും അവിടെ കൂട്ടിയിട്ടിരുന്ന തേങ്ങകളുടെ മുകളിലേയ്ക്കു വീണു.!
വല്യച്ഛൻ അപ്പോഴും ആ ഉരുക്കു പിടി വിട്ടിരുന്നില്ല,
രണ്ടുപേരും ആ തേങ്ങാ കൂട്ടങ്ങളുടെ ഇടയിൽ കിടന്നായി മൽപ്പിടുത്തം,
ഇതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ വല്യച്ഛൻ ചെറിയമ്മയുടെ മുകളിലായി വന്നു,
ഒരു കൈകൊണ്ടു ചെറിയമ്മയെ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു മറ്റേ കൈകൊണ്ടു ചെറിയമ്മയുടെ വായയും പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.!
ചെറിയമ്മയുടെ മുഖത്ത് ഒരു ഭയം നിഴലിച്ചിരിക്കുന്നതായി എനിയ്ക്കു തോന്നി,