അഭിയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കിയിരിക്കാൻ വല്ലാത്തൊരു രസമാണ്. അവൾ പലപ്പോഴും കണ്ണുകൾക്കൊണ്ട് എന്നെ ഒരു മായ ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോവാറുണ്ട്. അത്രത്തോളം മനോഹരവുമാണ് അവളുടെ ആ കണ്ണുകൾ.
ഇതിനെല്ലാം പുറമേ ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള രാത്രി ഫോൺ വിളിക്കും ഒരു കുറവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്താ…, മ്മ്…., പിന്നെ.., നീ പറ…, ഉമ്മ.., I love u., മുത്തേ.., പൊന്നെ…, ചക്കരെ.. എന്നെല്ലാം നിറഞ്ഞ് ആ സംസാരം പലപ്പോഴും മണിക്കൂറുകളോളം നീണ്ടുപോവുകയും ചെയ്യും.
🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿
സാറ്റർഡേ (കല്യാണ തലേന്നാൾ)
ഞാൻ എന്റെ ബാഗും മറ്റ് സാദനങ്ങളും എടുത്ത് ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നും പൊന്നു.
എനി അങ്ങോട്ട് ഒരു തിരിച്ചു പോക്കില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാവരോടും യാത്രയും പറഞ്ഞു അതിന് പുറമേ കല്യാണവും ക്ഷണിച്ചശേഷമാണ് ഞാൻ അവിടെനിന്നും പോന്നത്.
ഞാൻ നേരെ പോന്നത് ഞങ്ങൾ റൂമെടുത്ത ഹോട്ടലിലേക്കാണ്. ഞാൻ ചെല്ലുബോൾ ഞങ്ങൾ ബുക്ക് ചെയ്ത അഞ്ച് റൂമുകളും സെറ്റായിരുന്നു.
പത്ത് മാണിയോട് കൂടി എന്റെ വീട്ടുകാരും ഏടത്തിയുടെ വീട്ടുകാരും ഹോട്ടലിലേക്കെത്തി.
വൈകും നേരത്തിനുള്ളിൽ ക്ഷണിക്കപ്പെട്ട മറ്റ് അടുത്ത കുടുബകരും ഹോട്ടലിലേക്ക് എത്തിചേർന്നു.
(JK: ഈ സീൻ പറയുബോൾ ഒരുപക്ഷേ നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ വരുന്നത് വെട്ടം സിനിമയിലെ ഹോട്ടൽ സീൻ ആയിരിക്കും. പക്ഷേ ഇത് അതുപോലെ ഒന്നും അല്ലാട്ടോ.)
എറണാകുളത് റൂമെടുത് മുടിയേണ്ട എന്ന് കരുതി എന്റെ നാട്ടിലെ ഫ്രണ്ട്സിനെയെല്ലാം നാട്ടിൽ വച്ച് നടക്കുന്ന റിസപ്ഷന് മാത്രമാണ് വിളിച്ചിട്ടൊള്ളു.
ഇപ്പോൾതന്നെ 5 റൂമാണ് എടുത്തിരിക്കുന്നത്. പോരാത്തതിന് ഫുഡിന്റെ ചിലവും കൂടി ആയപ്പോൾ ബില്ലിന്റെ കാര്യം ഏറെക്കുറെ തീരുമാനമാകും എന്ന് ഉറപ്പാണ്. ഇതെല്ലാം എന്തിനാണ് നിങ്ങളോട് പറയുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ. ഒരു ശരാശരി മലയാളി യൂവകളുടെ വിവാഹത്തെ കുറിച്ചുള്ള ഭയവും ഇതൊക്കെ തന്നെയല്ലേ..
രാത്രി എട്ട് മണിയോടെ ഫുഡും കഴിച്ച് ഇരിക്കുബോഴാണ് നാളത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് അല്പം ടെൻഷൻ തോന്നിയത് .
അഭിയെ ഒന്ന് വിളിക്കാം. അവളുടെ അവസ്ഥകൂടി അറിയാല്ലോ.. ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.
രണ്ട് വട്ടം റിംഗ് ചെയ്തപോഴാണ് അവൾ കോളെടുത്തത്.
ഹലോ. കിച്ചുട്ടാൻസ് പറയു ഏതുവരെയായി കല്യാണ ഒരുക്കങ്ങളൊക്കെ .