Posted by
“വൈകുമോ..? എത്ര നേരം…?”
അതു കഴിഞ്ഞ് അവൾ ശബ്ദം കുറച്ചു സംസാരിച്ചതിനാൽ അവനു അവൾ പറയുന്നതൊന്നും കേൾക്കാനോ മനസ്സിലാക്കാനോ പറ്റിയില്ല… പിന്നെയവൻ അവിടേക്ക് അധികം ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാതെയിരുന്ന് വാർത്തകൾ കാണാൻ തുടങ്ങി… ഏകദേശം പത്തു മിനിട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ ഭാര്യ വീണ്ടും മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു വന്നു… ഇത്തവണ അവൻ സ്വാതിയെ ശെരിക്കുമൊന്നു നിരീക്ഷിച്ചു…
ഇന്നലത്തേതു പോലെ പൊക്കിളിനു താഴെയായി ഒരു സെമി ട്രാൻസ്പെരന്റ് പിങ്ക് കളർ സാരിയാണ് അവൾ ഉടുത്തിരുന്നത്.. ബ്ലൗസിന്റെ രണ്ടു കൈയിലും heart symbolന്റെ ആകൃതിയിൽ മുറിച്ചിട്ട് ഡിസൈൻ ആക്കിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. ബ്ലൗസിന്റെ കപ്പുകൾ ഇന്നലത്തേതിനെക്കാൾ അൽപ്പം കൂടി ചെറുതായിരുന്നു…
അൻഷുലവളെ നോക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടുവെങ്കിലും ഒന്നും പറയാതെയോ, ഒന്നു പുഞ്ചിരിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ അവൾ നേരെ അടുക്കളയിലെക്കു പോയി… അവളുടെ മുഖത്ത് അല്പം വിഷമമുള്ളതു പോലെ തോന്നിയെങ്കിലും അൻഷുൽ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല… അവൾ അടുക്കളയിലേക്കു തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ബ്ലൗസിന്റെ പുറകിലും കൈകളിൽ ഉള്ളതു പോലെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഡിസൈനിൽ തുന്നിയിരിക്കുന്നതു കണ്ടു… പക്ഷേ വ്യത്യാസമെന്താണെന്നു വച്ചാൽ ആ കട്ടിങ്ങ്‌ വളരെ വലുപ്പത്തിൽ ആയിരുന്നു.. അതിനാൽ അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ പുറകുവശത്തിന്റെ നല്ലൊരു ഭാഗം അതു വഴി കാണാമായിരുന്നു… ഇന്നലെയണിഞ്ഞ ബ്ലൗസിനേക്കാളും കുറവ് ശരീരം മാത്രമേ ബ്ലൗസിന്റെ വെളിയിൽ പുറത്തേക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളുവെങ്കിലും അവളുടെയാ ശരീരപ്രദർശനം അൻഷുലിനു പുതുമ തന്നെയായിരുന്നു…
അവൻ അവളെ നോക്കി വായിൽ കുമിഞ്ഞു കൂടിയ ഉമിനീർ പതിയെ ഇറക്കിക്കൊണ്ട് ആലോചിച്ചു….
‘ഹ്മ്മ്… സ്വാതിയിപ്പോൾ വല്ലാണ്ട് സുന്ദരിയായിട്ടുണ്ട്… ഞാനവളെ ഇത്ര സെക്സിയായി ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.. അവളുടെ മുഖത്തിപ്പോൾ അല്പം വിഷമം ഉണ്ടെങ്കിൽ പോലും വല്ലാത്തൊരു ചന്തം തോന്നുന്നു…
എന്നാലും അവളെന്തിനാ ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ചു നില്ക്കുന്നത്..? ചിലപ്പോ ജയരാജേട്ടൻ നേരത്തേ ഫോൺ വിളിച്ചിട്ടു വരാൻ വൈകും എന്ന് പറഞ്ഞതായിരിക്കാം… അതു കൊണ്ടാണോ അവൾ വിഷമിക്കുന്നത്… ഏയ് അതാവില്ല… ചിലപ്പോ ജയരാജേട്ടൻ അവൾക്കെന്തിനാ ഇതു പോലുള്ള ശരീരം തുറന്നു കാട്ടുന്ന തരത്തിലുള്ള വസ്ത്രങ്ങൾ വാങ്ങിക്കൊടുക്കുന്നതെന്നു ആലോചിച്ചിട്ടാവും… അവൾക്കിതൊന്നും ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നല്ലോ…
എന്നാലും ജയരാജേട്ടൻ എന്തിനാ ഇതുപോലത്തെ സാരിയൊക്കെ അവൾക്കു വാങ്ങി കൊടുത്തത്..? ശരീരം പ്രദർശിപ്പിക്കാത്ത എത്രയോ വേറെ നല്ല സാരികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവയിലേതെങ്കിലും വാങ്ങിയാൽ പോരായിരുന്നോ അയാൾക്ക്… ഹ്മ്മ്.. അത് വിട്… ആവശ്യം ഇല്ലാത്ത എന്റെ ഓരോരോ ചിന്തകൾ… അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അദ്ദേഹം ഞങ്ങൾക്ക് ഈ വസ്ത്രങ്ങളെല്ലാം വാങ്ങി തരുന്നതു പോലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ നല്ല മനസ്സ് കൊണ്ടു മാത്രമാണ്….