അവൻ അവളുടെ തല തിരുമികൊടുത്തു
“അയ്യ ഒരു കൊച്ചു , കെട്ടിക്കാൻ പ്രായം ആയി അവൾക്ക് കുട്ടി കളിയുമായി നടക്കുവാ”
“അമ്മു പോട്ടെ അവൾ പാവം അല്ലെ”
“കണ്ട കണ്ട ചേച്ചിക്ക് എന്നോട് ഒരു സ്നേഹവും ഇല്ല അച്ചുവെട്ടാനാ നല്ലത്” ശ്രീദേവി അവനെ കെട്ടി പിടിച്ചു
“ഓഹോ എന്ന ആ ഫോണ് ഇങ്ങു തന്നെ.. ന്നിട്ട് ചേട്ടനെ കൊണ്ട് വാങ്ങിപ്പിച്ചോ”
“അയ്യോ അത് വേണ്ട.. അമ്മു ചേച്ചി കിടു ചേച്ചി…”
അവൾ അതും പറഞ്ഞു കാറിനു അടുത്തേക്ക് ഓടി
“ഇത്ര വളർന്നു പിള്ളേരുടെ സ്വാഭാവമാ കാന്താരി”
അമ്മു പറഞ്ഞു
“അവളെ കാണുമ്പോ എനിക്ക് പഴേ നിന്നെ ആണ് ഓർമ വരുന്നേ.. ഇന്നലെ കണ്ടിട്ട് പോയ പോലെ ഉണ്ട് എല്ലാം ”
“അതൊന്നും ഇപോ ഓർക്കാൻ നില്കണ്ട അച്ചുവെട്ടൻ വ നമുക്ക് ഓഫീസിൽ പോണ്ടേ??”
“അയ്യോ…. അവിടെ പോണോ??”
“പിന്നെ പോവാതെ??”
“അല്ല ഞാൻ…”
“എന്ത് ഞാൻ … മര്യാദക് വന്നോ”
“ഓകെ മാഡം ”
“മാഡമോ ?? ” അവൾ നെറ്റി ചുളിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു
” പിന്നെ ഓഫിസിൽ പോവല്ലേ നമ്മൾ അവിടെ നീ എന്റെ മാഡം അല്ലെ ”
“ഓഹോ അപ്പോ അച്ചുവേട്ടൻ അവിടെ ജോലി ചെയ്യാൻ പോവാ ല്ലേ??”
“പിന്നെ??”
“വേണ്ട..”
“വേണ്ടേ?? അതെന്താ?”
“അച്ചുവേട്ടൻ ഇപോ ജോലി ഒന്നും ചെയ്യണ്ട ഇത്രേം നാൾ കിട്ടാത്ത സ്വാതന്ത്ര്യം അനുഭവിച്ച മതി ജോലി ഒക്കെ നമുക്ക് പതിയെ ചെയ്യാം .. ആദ്യം ബാക്കി പഠിത്തം ഒക്കെ റെഡി ആക്കണം ”
“അല്ല… അമ്മു അത്?”
“അങ്ങനെ മതി . പിന്നെ അച്ചനെ ഒന്ന് വിളിക്കണം ഓഫിസിൽ ചെന്നിട്ട്. ”
“എന്തിനാ??”
“നമുക്ക് കല്യാണം കഴികണ്ടേ??”
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവനു മുന്നിൽ കേറി കൈ കെട്ടി നിന്നു
“അമ്മു അത്??”
‘എന്താ അമ്മു ന്?’
“നീ … നീ നന്നായി ആലോചിച്ചു ആണോ?”
“അച്ചുവെട്ട ”
“മം…”
“ദെ… നോക്കിയേ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്ക്”