സ്വർണ്ണയപ്പി – അപ്പിക്കഥ

Swarnayappi by Ashu…

മുന്നറിയിപ്പ്….ഈ കഥ ഫെറ്റിഷ് കഥയാണ് ഇത് ഇഷ്ടമുള്ളവർ വായിക്കുക അല്ലാത്തവർ വായിച്ചു ഇതിന്റെ അഡ്മിനെ പൊങ്കാല ഇടരുത് അപേക്ഷയാണ്.

ഇതൊരു മലയോര ഗ്രാമത്തിലെ കഥയ അവിടെയുള്ള ഏക മുതലാളിയാണ് വക്കച്ചൻ വലിയ ധനികൻ ആയിരുന്നു സ്വന്തമായി കോളേജും സ്കൂളും ഉള്ള  ആളായിരുന്നു അയാളുടെ കോളേജിലെ അദ്ധ്യാപിക ആയിരുന്നു പുഷ്പലത ടീച്ചർ അവർ തമ്മിൽ നല്ല ബന്ധവും ആയിരുന്നു ആ ബന്ധത്തെ നാട്ടുകാർ അയാളുടെ വെപ്പാട്ടിയാ എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചത്

സമയം മൂന്ന് മണി വക്കച്ചന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു വക്കച്ചൻ ഫോണെടുത്തു

വക്കച്ചൻ-  എടി പുഷ്പേ എന്താ

പുഷ്പ- വക്കച്ചോ എനിക്ക് മുട്ടിയിട്ടു വയ്യാട്ടോ

വക്കച്ചൻ-എന്റെ പൊന്നു അവിടെയൊന്നും കൊണ്ട് കളഞ്ഞേക്കല്ലേ പെട്ടെന്ന് ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ചു ഇങ്ങോട്ട് പോന്നോളൂ

ശരി ഞാൻ വരാം അങ്ങോട്ടു ഫോൺ കട്ടായി

വക്കച്ചൻ പുഷ്പലതയുടെ തീട്ട കൊതിയൻ ആയിരുന്നു എന്നും കാലത്തു അവിടെ പോയി തൂറി കൊടുത്തിട്ടാണ് കോളേജിൽ പോയിരുന്നത് ഇന്ന് കാലത്തു അവിടെ പോകാൻ പറ്റിയില്ല അത് കാരണം പിടിച്ചു നില്ക്കാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ടാ പുഷ്പലത ഫോൺ ചെയ്തത് ൽ

പുഷ്പലത കോളേജിന് വെളിയിൽ ഇറങ്ങി റോഡിലാണേൽ ഒരു ഓട്ടോയുമില്ല ടീച്ചർ ആണെങ്കിൽ തൂറാൻ മുട്ടി ഇറുകി പിടിച്ചിരിക്കുവാ മനസ്സിൽ പിറു പിറുക്കുവ ദൈവമേ ആരെയും കാണുന്നുമില്ല ഇനി സാരിയിൽ തൂറുമോ എന്ന ടെൻഷൻ ആയിരുന്നു ടീച്ചർക് എങ്കിലും ടീച്ചർ പിടിച്ചു ആപ്പോയെക്കും ഓട്ടോ വന്നു കൈ കാട്ടി ഓട്ടോയിൽ കയറിടീച്ചർ പോകേണ്ട സ്ഥലം പറഞ്ഞു