‘ ബി എസ്സി നഴ്സിംഗ് പഠിക്കണ്ടേ മോള്ക്ക്…?’
‘ ഓ…. ഞാന് അതങ്ങ് കളഞ്ഞമ്മേ…. അതൊന്നും നടക്കില്ല….’
‘ നടന്നാലോ….?’
‘ നടക്കുവോ… അമ്മേ….’
രജനി അമ്മയുടെ തോള് പിടിച്ച് കുലുക്കി ചോദിച്ചു
‘ നടക്കും…. ഞാന് മേനോന് അങ്ങു ന്നിനെ കണ്ടു രാവിലെ… അങ്ങുന്ന് ശരിയാക്കിത്തരും …’
‘ ഓ… അതൊന്നും ശരിയാവൂല്ല അമ്മേ…’
മേനോന് സാറിനെ പറ്റി രജനിയും കേട്ടിരിക്കുന്നു, ഒരു പാട്.. ആളൊരു സ്ത്രീ ലമ്പടന് ആണെന്നും കയ്യില് കിട്ടിയ പെണ്ണിനെയൊക്കെ കീഴ്പ്പെടുത്തി രുചി നോക്കുമെന്നും മറ്റും മറ്റും….
ഒപ്പം തന്നെ ഒരു തവണ ഭോഗിച്ചാല് വീണ്ടും കൊതിക്കുമെന്നും കൂടി കേട്ടിട്ടുണ്ട്….
‘ അതെന്താ മോള് അങ്ങനെ പറഞ്ഞേ…?’
രജനിക്ക് ഉള്ളാലെ ലേശം കൊതി തോന്നി തുടങ്ങി …. എങ്കിലും അത് മറച്ച് വെച്ച് നാരായണിയുടെ കയ്യില് പിടിച്ച് രജനി പറഞ്ഞു,
‘ അത് വേണ്ടമ്മേ…’
അത് പറയുമ്പോള് അമ്മ വീണ്ടും വീണ്ടും നിര്ബന്ധിക്കണേ എന്ന് രജനി ഉള്ളില് കൊതിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
‘ മോളെങ്കിലും ഈ നരകത്തിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട് കാണാന് കൊതിയാ….. മോളെ…….’
നാരായണി വിതുമ്പി
തന്റെ നമ്പര് ഏറ്റെന്ന് രജനി മനസ്സിലാക്കി
‘ ഇനിയെല്ലാം അമ്മയ്ക്കും കുടുംബത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള ത്യാഗമായി എണ്ണിക്കൊള്ളും…’
രജനിയുടെ മനസ്സ് കുളിരണിഞ്ഞു
‘ അമ്മ കരയണ്ട…. അമ്മയെ വിഷമിപ്പിച്ച് ഞാനെന്തിനാ…? അമ്മ പറയുന്നത് എന്തും ഞാന് അനുസരിക്കാം….’
നാരായണിയുടെ കണ്ണീര് തൂത്ത് രജനി പറഞ്ഞു
സന്തോഷം കൊണ്ട് നാല് മുലകള് ചതഞ്ഞരയുന്ന മട്ടില് നാരായണി മോളെ ആലിംഗനം ചെയ്തു
‘ നാളെയല്ല…. മറ്റന്നാള് മോള് സര്ട്ടിഫിക്കറ്റും മറ്റുമായി അങ്ങുന്നിന്റെ എസ്റ്റേറ്റ് ബംഗ്ലാവില് ചെല്ലണം…. പിന്നെ… അങ്ങുന്ന് ഒന്ന് തൊടുവോ പിടിക്കുവോ മറ്റും