ടടട….ടർ…ടർ..ടർ….. ശ്രീകല അപാദചൂടം വിറച്ചു, വിജംഭ്രിച്ചു.
“മ്മ്… മ്മ്.. ആഹ്.. ആആ ഹ്… മ്മ്…..”
പഠോ…..ബെട്ടിയിട്ട ബാഴ കണക്ക് ദാ കിടക്കുന്നു വിറച്ചു വിറച്ചു ബെഡ്ഡിൽ.
************************************************************
ഇരുട്ട്… കണ്ണു പിടിക്കുന്നില്ല… കണ്ണു വീണ്ടും വീണ്ടും ചിമ്മി .
ആഹ്….ആവൂ… എന്തോരു സുഖം പൂറിൽ… അയ്യോ….ആരാ എൻറ്റെ കാലിനിടയിൽ. ഒന്നും കാണാൻ വയ്യല്ലോ … എന്തോരു ഇരുട്ട് .. എൻറ്റെ കണ്ണാടിയെവിടെ…. ആ…. ആരാ…അരാത്.. ശബ്ദം വെളിയിലോട്ട് വരുന്നില്ല….. ഊഹ്….നല്ല സുഖം…. അയ്യെ പൂറ് നക്കുവാണോ… അരാത്… അയ്യോ അച്ഛൻ….അല്ല… അല്ലെ.. അമ്മയാണോ… മഹെഷോ….. മാറടാ മൈരെ …. നിൻറ്റെ അമ്മയാടാ ഞാൻ…. ശബ്ദം വരുന്നില്ല…. തൊഴിക്കാൻ കാലുമനങ്ങുന്നില്ല…… മാറടാ മൈത്താണ്ടി ….. അയ്യൊ…. അവൻറ്റെ രൂപം മാറുന്നു…. അനിലോ….. എന്തോരു സുഖം …. വേണ്ടാ…. പൊടാ……. ശ്രീകലയങ്ങനെ കണ്ടവൻമാർക്ക് കാലകതത്തികൊടുക്കുന്ന പെഴയല്ല… ആഹൂ… യെവൻ …. പൂറു തിന്നുവാണൊ… പോടാ…..മാറടാ ചെറ്റെ… മാറ്… മാറ്….രൂപം വീണ്ടും മാറുന്നു രാഹുലോ…..എടാ നീ….. എന്തോരു കടി.. ഔ……. നീ… നീ….. ഇതായിരുന്നുവല്ലെ…. വേണ്ടടാ… ഇങ്ങനെ നക്കി കൊല്ലല്ലെ… എന്തോരു സുഖം … ചെറുപ്പം മൊതല് കാണ്ണുന്നതല്ലെ…… ഒരു പെങ്ങളെപ്പോലല്ലെടാ…….. എന്നെ നശിപ്പിക്കല്ലെ….. ആഹ്… ആഹ്… രാഹുലെ …… ആഹ്.. എന്തൊരു വലുപ്പമാടാ നിൻറ്റെ കുണ്ണക്ക്… അയ്യോ ഇതു കേറൂല… കേറ്റല്ലെ…. ആഹ്…. ഹാവു പതുക്കെ…. എന്തേരു സുഖം .. പതുക്കെ… പതുക്കെ….. രാഹൂലെ… ആഹ്..എൻറ്റെ കാലു തളരുന്ന് മോനെ… എനിക്കിപ്പോ വരും….. ആ..ആആ… ആഹ്……..
“ഗ്വാ…ആ…. ഗ്വാ…….ഗ്വാ…..”എട്ടുദിക്കുപൊട്ടുമാറുച്ചത്തിൽ കിടക്കയിൽ കിടന്ന് ശ്രീകല നിലവിളിച്ചു.
നില വിളി കേട്ടു പുറത്തു മതിലിരുന്നു മയങ്ങികൊണ്ടിരുന്ന അയലത്തെപൂവൻ ചാടി സൺഷെയിഡിൽ കേറി. – നേരം പുലർച്ചെ നാലര, ശ്ശെടാ… ഈ മനുഷ്യൻമാർകൊക്കെ കെടന്നു ഓറങ്ങിക്കുടെ , മൈര്കള്..
ഒരു രണ്ടു നിമിഷമെടുത്തു ശ്രീകലക്കു പരിസരബോധം തെളിയാൻ. വിട്രൂവിയൻ മനുഷ്യനെ കണക്ക് ബെഡ്ഡിൽ പരന്നു കിടക്കുയാണ്. നൂൽ ബന്ധമില്ല, വണ്ട് കൂട്ടിൽതന്നെ ചത്തിരിപ്പുണ്ട്.ബെഡ്ഡാകെ നനഞ്ഞു കുഴഞ്ഞിരിക്കുന്നു.മുറിയാകെ നല്ല ഗന്ധം.അവൾ എഴുന്നെറ്റിരുന്നു.വണ്ടത്താനെ വാലിൽ പിടിച്ച് പൂറിൽ നിന്ന് ഊരിയെടുത്തു. ഒന്നു മണത്തു നോക്കി. ബെഡ്ഡ്ഷീറ്റിൽ തന്നെ തുടച്ച് അടുത്തുള്ള മേശ വലിപ്പിലെക്കിട്ടു.