നല്ലൊരു ഡയലോഗ് എനിക്ക് കിട്ടുന്നില്ല…. എല്ലാം കഴിഞ്ഞില്ലേ അതിഥി… ഇനി എങ്കിലും…”
“അതെ.. എല്ലാവർക്കും എല്ലാം കഴിഞ്ഞു… പക്ഷേ എൻ്റെ ഉള്ളിൽ മാത്രം ഇപ്പോഴും ഒന്നും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല വിനോദ്…”
“എന്നെക്കാൾ പഠിപ്പും വിവരവും ജീവിതാനുഭവങ്ങളും ഒക്കെ ഉള്ള തന്നെ ഉപദേശിക്കാൻ പോലും ഞാൻ ആളല്ല.. പക്ഷേ ചില കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞല്ലെ പറ്റൂ… താൻ ഇപ്പൊൾ ചെയ്യുന്നത് നല്ല ഒന്നാം തരം മണ്ടത്തരം ആണ്…”
അതിഥി അന്തം വിട്ട് എന്നെ നോക്കി…
“അതെ.. എടോ.. അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അല്ലെങ്കിലും ചെയ്ത തെറ്റിനുള്ള ശിക്ഷ ഇത്രയും കാലം താൻ അനുഭവിചില്ലെ… ഇനിയും എന്തിനാ ഇത്… ഒരുപക്ഷേ തനിക്ക് ഈ ജീവിത രീതി കൊണ്ട് സന്തോഷവും സമാധാനവും കിട്ടുന്നുണ്ടാവും.. പക്ഷേ തൻ്റെ ചുറ്റുമുള്ളവരെ ഒന്ന് നോക്ക്… തൻ്റെ അച്ഛൻ അമ്മ ആൻ്റി മറ്റ് ബന്ധുക്കൾ കൂട്ടുകാർ എല്ലാവരും തന്നെ ഓർത്ത് ഓരോ നിമിഷവും വേദന അനുഭവിക്കുന്നു… ആദ്യമായി തൻ്റെ വീട്ടിൽ വന്ന് തൻ്റെ അച്ഛനോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ട പ്രതീക്ഷയുടെ തിളക്കം ഇപ്പോഴും എൻ്റെ മുന്നിൽ ഉണ്ട്.. ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ വീൽചെയറിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് സ്വന്തം മകൾ ഒരു തവണ എങ്കിലും തന്നെ ഒന്ന് നോക്കണേ എന്ന് പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കുന്ന ആ അമ്മയുടെ മുഖം ഇപ്പോഴും എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ട്…”
അതിഥിയുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ അവളുടെ കവിളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങി…
“ഇനി തനിക്ക് അറിയാത്ത ഒരു കാര്യം ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പറയട്ടെ.. ഒരിക്കലും പറയണ്ട എന്ന് കരുതിയതാണ്… പക്ഷേ പറയാതിരിക്കാൻ ഈ അവസരത്തിൽ പറ്റുന്നില്ല… നമ്മൾ ആദ്യമായി കണ്ട ആ രാത്രി തനിക്ക് ഓർമയുണ്ടോ…?? അന്ന് തൻ്റെ കാറിലേക്ക് കയരുമ്പോൾ.. ആദ്യമായി തന്നെ കാണുമ്പോൾ.. ആ ഒരൊറ്റ കാഴ്ചയിൽ തന്നെ എനിക്ക് തന്നെ.. തന്നോട് വല്ലാത്ത ഒരു അട്രാക്ഷൻ തോന്നിയിരുന്നു… പക്ഷേ അന്നത്തെ തൻ്റെ പെരുമാറ്റം ഒക്കെ കണ്ടപ്പോൾ താൻ വെറും ഒരു ജാടക്കാരി പെണ്ണാണ് എന്ന് മാത്രമേ ഞാൻ കരുതിയിരുന്നുള്ളൂ… പക്ഷേ അന്ന് എൻ്റെ സുഹൃത്തിൻ്റെ ചേച്ചിയുടെ കല്യാണത്തിൽ താനും വന്നിരുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ആ അട്രാക്ഷൺ എന്നെ വീണ്ടും കീഴ്പ്പെടുത്തി.. അങ്ങനെ അവരോടെല്ലാം അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ അവരുടെ പരിമിതമായ അറിവിൽ നിന്ന് താൻ ഒരു സാധാരണ പെൺകുട്ടി അല്ല എന്നും തൻ്റെ സ്വഭാവം ഒക്കെ കുറച്ച് വിത്യസ്ത ആണെന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റി.. സത്യം അറിയാതെ ആണെങ്കിൽ പോലും അപ്പോഴും തൻ്റെ ആ സ്വഭാവത്തിൽ എനിക്ക് വീണ്ടും ആകർഷണം ആണ് തോന്നിയത്… അങ്ങനെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ബാംഗ്ലൂരിൽ എത്തിയ ഞാൻ വളരെ യാദൃശ്ചികമായി ആണ് തന്നെ ബാംഗ്ലൂരിൽ വച്ച് കാണുന്നത്.. പക്ഷേ അവിടെ വച്ച് കഥ മറ്റൊരു തലത്തിലേക്ക് മാറുകയായിരുന്നു…. ഞാൻ ഇത് വരെ കണ്ടതല്ല യഥാർത്ഥ അതിഥി എന്നും അവൾക്ക് പുറകിൽ വലിയ ഒരു കഥ തന്നെ മറഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട് എന്നും ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി… ഇനി ഞാൻ മറ്റൊരു കാര്യം പറയാം.. ഞാനാദ്യമായി തന്നെ കാണുന്നത് ഈ കഥകൾ ഒക്കെ കേട്ടതിനു ശേഷം ആണെങ്കിൽ ഒരിക്കലും എനിക്ക് ആ ട്രാക്ഷൻ തൊന്നിലായിരിക്കാം… പക്ഷേ അതിഥി… താൻ ഇങ്ങനെ ഒരു ലൈഫ് അർഹിക്കുന്നില്ല… താൻ ജീവിക്കണം.. പഴയ പോലെ.. ഞാൻ നേരിൽ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത.. അച്ഛനും അമ്മക്കും എല്ലാവർക്കും പ്രിയങ്കരിയായ പഴയ അതിഥിയായി… പ്ലീസ്.. മറ്റുള്ളവർക്ക് വേണ്ടി മാത്രമല്ല.. തനിക്ക് കൂടി വേണ്ടി.. ”
ഏതോ നിമിഷത്തിൽ എൻ്റെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞിരുന്നു…
ഞാൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് ടവ്വൽ എടുത്ത് അതിതിക്ക് നേരെ നീട്ടി…
പക്ഷേ അവള് അത് സ്വീകരിക്കാതെ ഇപ്പോഴും കരയുകയാണ്…