“പദ്മനാഭന് തമ്പി എവിടെ?”
ആളുകള് ഒന്നും പറയാതെ തന്നെ ഭയന്ന് നോക്കിനില്ക്കുക മാത്രം ചെയ്തപ്പോള് ജോയല് അടുത്തു നിന്ന ഒരു മധ്യവയസ്ക്കന്റെ കോളറില് കയറിപ്പിടിച്ച് അയാളെ ഉലച്ചു.
“ചെവി കേട്ടുകൂടെ തനിക്ക്?”
ജോയല് അയാളോട് ചോദിച്ചു.
“തമ്പി…തമ്പി …”
അയാള് നിന്നു വിക്കി.
“തമ്പി?”
ജോയല് അയാളോട് രൂക്ഷത കുറയാത്ത സ്വരത്തില് ചോദിച്ചു.
“ഇപ്പം ..ഇപ്പം പുറത്തേക്ക് പോയി ….കാറില്…”
“ശ്യെ!!”
നിരാശയോടെ ജോയല് പറഞ്ഞു.
“എങ്ങോട്ട്?”
“അത …അതറി …അതറിയി…അതറിയില്ല…”
അയാള് വീണ്ടും വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു.
“ഏട്ടാ….”
ഷബ്നം അവനെ അടക്കിയ ശബ്ദത്തില് വിളിച്ചു.
ജോയല് അവളെ നോക്കി.
“മുകളില് …”
ജോയല് ചുറ്റും നോക്കി.
“അവിടെയല്ല … മുകളില് ..ശിയ്…ഇവിടെ ..ദേ ..ഇവിടെ..ഗായത്രി…”
അവള് നോക്കിയ ദിക്കിലേക്ക് ജോയല് കണ്ണുകള് പായിച്ചു.
ഒരു നിമിഷം അവന്റെയുള്ളില് ഒരു വിറയല് പാഞ്ഞു.
തന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ഗായത്രി!
തീക്ഷണമായി!
വികാരതീവ്രതയോടെ!
അഞ്ചു വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് ഒരു രാത്രി വിട്ട് പോന്നതാണ് അവളെ!
രംഗത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കി സന്തോഷ് ഗേറ്റില് നിന്നും ഉള്ളിലേക്ക് വന്നു.
“ആരും ഭയപ്പെടേണ്ട!”
തന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ മുഴക്കമുള്ള സ്വരത്തില് അയാള് ഉറക്കെ പറഞ്ഞു.