പദ്മനാഭന് തമ്പി വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“എപ്പഴാ ചാന്സ് വരുന്നത് എന്നറിയില്ലല്ലോ, തലമണ്ട നോക്കി ഒന്ന് പൊട്ടിക്കാന്! ഹഹഹ!!”
മഹേശ്വര വര്മ്മയ്ക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി.
*****************************************************************
ആളുകള് ഭക്ഷണം കഴിക്കാന് തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് ഗേറ്റില് നിന്നിരുന്ന സെക്യൂരിറ്റി ഉദ്യോഗസ്ഥന് നിലം പതിയ്ക്കുന്നത് പന്തലിനുള്ളില് കൂടിയിരുന്നവര് കണ്ടു.
അവര് ഭയചകിതരായി എഴുന്നേറ്റു.
പെട്ടെന്ന് കാതടപ്പിക്കുന്ന വെടിയൊച്ച മുഴങ്ങി.
തുടര്ന്ന് കണ്ണുകളൊഴികെ ശരീരഭാഗങ്ങള് മുഴുവന് മറച്ച ഒരു യുവതി കയ്യില് നീട്ടിപ്പിടിച്ച കലാഷ്നിക്കോവുമായി പന്തലിനുള്ളിലേക്ക് ഇരച്ച്, കുതിച്ച് കയറി.
പന്തലിനെ തുളച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ തോക്കില് നിന്നും വെടിയുതിര്ന്നു.
“അനങ്ങരുത്, ആരും!!”
അവള് ആക്രോശിച്ചു.
ഭയചകിതരായ ആളുകളെ നിശ്ചലരാക്കിക്കൊണ്ട് അവളുടെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി.
“ഡോണ്ട് ടച്ച് യുവര് മോബൈല്സ്…. ഡോണ്ട് ട്രൈ റ്റു മേക് എനി കമ്മ്യൂണിക്കെഷന് ഫ്രം ഹിയര്…”
അത് പറഞ്ഞ് അവള് വീണ്ടും മുകളിലേക്ക് വെടിയുതിര്ത്തു.
ആളുകള് ഭയചകിതരായി വിറച്ച്, വിറങ്ങലിച്ച് നില്കുകയാണ്.
റിസോര്ട്ടിലേ, ഫസ്റ്റ് ഫ്ലോറില്, തന്റെ മുറിയിലായിരുന്ന ഗായത്രി ശബ്ദവും കോലാഹലവും കേട്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നു.
അവള്ക്ക് പിന്നാലെ സാവിത്രിയും ഊര്മ്മിളയും.
ഗായത്രി പുറത്തേക്ക് വന്ന നിമിഷം തോക്കേന്തിയ യുവതി അവളെ സാകൂതം നോക്കി.
“യാ, അല്ലാഹ്!!”
ഗായത്രിയെ നോക്കി അവള് മന്ത്രിച്ചു.
പിന്നെ ഉയര്ത്തിപ്പിടിച്ച തോക്കുമായി അവള് ഗേറ്റിലേക്ക് നോക്കി.
അപ്പോള് അവിടെനിന്ന് ജോയല് പ്രവേശിച്ചു.
അവന് പിന്നലെ സന്തോഷും.
സന്തോഷ് ഉയര്ത്തിപ്പിടിച്ച കലാഷ്നിക്കൊവുമായി ഗേറ്റില് നിന്നു.
“ജോയല് ബെന്നറ്റ്!!”
ചിലര് വിറങ്ങലിച്ച ശബ്ദത്തില് മന്ത്രിച്ചു.
“എവിടെ?”
ആള്ക്കൂട്ടത്തിന് നടുവിലേക്ക് വന്ന് ജോയല് ഗര്ജ്ജിച്ചു.