“പോങ്ങന് എന്ന് വെച്ചാല്?”
താന് ആലോചിച്ചു.
“ഡെഫിനീഷന് വേണോ എക്സാമ്പിള് വേണോ?”
“എക്സാമ്പിള് മതി. അപ്പൊ മനസ്സിലാക്കാന് എളുപ്പമല്ലേ?”
“ശരി!”
ജോയല് ചിരിച്ചു.
“എക്സാമ്പിള് പറയാം! പോങ്ങന് എന്ന പദത്തിന് ബെസ്റ്റ് എക്സാമ്പിള് ആണ് ഗായത്രി മേനോന്…”
“ഛീ!!”
അവള് തന്റെ ചുമലില് അടിച്ചു.
“എന്നെ കളിയാക്കിയതാ അല്ലെ! ഞാന് കൂട്ടില്ല!”
അത് പറഞ്ഞ് അവള് എഴുന്നേറ്റു.
താനും എഴുന്നേറ്റു.
അവള് തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പിറകോട്ടു നടക്കാന് തുടങ്ങി.
താന് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് മുമ്പോട്ടും.
“നോക്കല്ലേ എന്നെ ഇങ്ങനെ…”
മഞ്ഞിലൂടെ പിമ്പോട്ട് നടക്കവേ, തന്റെ കണ്ണുകളില് നിന്നും നോട്ടം മാറ്റാതെ ഗായത്രി പറഞ്ഞു.
“എന്നെ മേല് മൊത്തം പൊള്ളിപ്പോകുന്നു ജോ ഇങ്ങനെ എന്നെ നോക്കുമ്പോള് …. എനിക്ക് വയ്യ എന്റെ ജോ ….”
പെട്ടെന്ന് മണാലിയിലെ ആ മധ്യാഹ്നനേരം അവന്റെ കണ്ണുകളില് നിന്നും മറഞ്ഞു.
ഇപ്പോള് തന്നെ അതിരൂക്ഷമായ നോട്ടം കൊണ്ട് ദഹിപ്പിക്കുകയാണ് അവള്.
അവളുടെ മുഖത്ത് ഇപ്പോള് പരിഹാസമാണ്!
ഓരോ പടിയും ജോയല് മുകളിലേക്ക് കയറിയത് ഗായത്രിയുടെ കണ്ണുകളില് നോക്കിക്കൊണ്ടാണ്.
പടികള് പിന്നിട്ട് അവന് അവളുടെ മുമ്പിലെത്തി.
“പദ്മനാഭന് തമ്പി എവിടെ?”
അവളുടെ കണ്ണുകളില് നിന്നും നോട്ടം മാറ്റാതെ ജോയല് ചോദിച്ചു.
“ഹ്മം…!”