സിന്ദൂരരേഖ 22 [അജിത് കൃഷ്ണ]

Posted by

വിശ്വനാഥൻ :എല്ലാർക്കും ഉള്ളത് അതിൽ ഉണ്ട് ഇനിയും വേണമെങ്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി. ഇപ്പോൾ പൊയ്ക്കോ ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോൾ വരണം എന്നിട്ട് ഇവനെ ഇവന്റെ സ്റ്റേഷൻ മുൻപിൽ കൊണ്ട് ഇട്ടേക്കണം.

സെക്യൂരിറ്റി :അത് ഞങ്ങൾ ചെയ്യാം സാർ. സാറ് പറഞ്ഞാൽ അതിൽ അപ്പീൽ ഇല്ല പിന്നെ.

സെക്യൂരിറ്റിയും പണിക്കാരും പുറത്തേക്ക് പോയി. വിശ്വനാഥൻ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു അഞ്‌ജലിയുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി. അഞ്‌ജലി അപ്പോൾ മുല കച്ച വരെ മറച്ചു ഒരു ടവൽ മാത്രം ആയിരുന്നു വേഷം. മുടി പിറകിൽ അഴിച്ചു ഇട്ടിരിക്കുന്നു.

വിശ്വനാഥൻ :ആഹാ കുളി കഴിഞ്ഞോ !!

അഞ്‌ജലി :കഴിഞ്ഞു…

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

വിശ്വനാഥൻ എന്നാൽ വാ നിനക്ക് ഉള്ള സർപ്രൈസ് അപ്പുറത്തെ റൂമിൽ ഉണ്ട്.

അഞ്‌ജലി :അപ്പുറത്തെ റൂമിലോ !!ഉം ശെരി കാണാല്ലോ.

അയാൾ അഞ്‌ജലിയുടെ തോളിൽ കൈ ഇട്ട് കൊണ്ട് അടുത്ത മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. വാതിൽ തുറന്നു ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയതും കസേരയിൽ ബോധം കേട്ട് ഇരിക്കുന്ന വൈശാഖനെ കണ്ടു. പെട്ടന്ന് അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി പിന്നിലേക്ക് വലിഞ്ഞു.

വിശ്വനാഥൻ :പേടിക്കണ്ട പൊന്നെ അവനു ബോധം ഇല്ല. ബോധം വരാൻ കുറഞ്ഞത് നാലു മണിക്കൂർ എങ്കിലും വേണം ആ രീതിയിൽ ഒരു മരുന്ന് ആണ്‌ ഉള്ളിലേക്ക് പോയത്.

അഞ്‌ജലി :ഇവിടെ എന്തിനാ ഇരുത്തിയിരിക്കുന്നത്.

വിശ്വനാഥൻ :ഇതല്ലേ ഗാലറി അവൻ അവിടെ ഇരുന്നു കളി കാണട്ടെ.

അഞ്‌ജലി സംശയ രൂപേണ വിശ്വനാഥനെ നോക്കി.

അഞ്‌ജലി :മനസ്സിൽ ആയില്ല !!!

വിശ്വനാഥൻ :അതെ എനിക്ക് ഒരു ആഗ്രഹം ഇവനെ മുന്നിൽ ഇരുത്തി നിന്നെ ഒന്ന് കളിക്കാൻ !!

അഞ്‌ജലി :അയ്യോ അത് വേണ്ട പ്ലീസ് എനിക്ക് പറ്റില്ല.

വിശ്വനാഥൻ :അതെന്താ, എടി കൊച്ചേ അവൻ ഒന്നും അറിയാൻ പോകുന്നില്ല അവനു തീരെ ബോധം ഇല്ല.

അഞ്‌ജലി :അപ്പുറത്തെ റൂമിൽ പോകാം ഏട്ടാ എനിക്ക് ഇവിടെ വെച്ച് പേടി ആണ്.

വിശ്വനാഥൻ :എന്തിന് പേടിക്കണം !!അവൻ നിന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. അവൻ ഈ നടക്കുന്ന കാര്യം പോലും കാണാൻ കഴിയില്ല അതിനുള്ള ബോധം പോലും ഇല്ല.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *