ശ്യാമ എൻ്റെ മുലകളിലൂടെ കയ്യോടിച്ചു. എൻ്റെ ബ്രായിൽ നിന്ന് അവയെ പുറത്തിറക്കി. “എനിക്ക് കണ്ട് കൊതി തീർന്നില്ല”
“ഞാൻ ഇവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ”
അവൾ എൻ്റെ കയ്യെടുത്ത് അവളുടെ മുലയിൽ വച്ചു. ഞാൻ അതിനെ അമർത്തി.
“ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചുമ്മാ കിടക്കുമ്പോളൊക്കെ ഞാൻ നിന്നെത്തന്നെയായിരുന്നു ഓർത്തിരുന്നത്..”
ഞാൻ ചിരിച്ചു. അവൾ എന്നെ പിടിച്ച് വലിച്ചു. ഞാൻ അവളുടെ അടുത്ത് കട്ടിലിൽ കിടന്നു. അവൾക്ക് എൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ കൊടുത്തു. ശരീരങ്ങൾ ഒട്ടിക്കിടന്നപ്പോൾ മനസ്സിലെല്ലാം പൂക്കൾ വിരിയുകയായിരുന്നു. ശല്യപ്പെടുത്താൻ ആരും ഇല്ലാതെ, ടെൻഷനേതും ഇല്ലാതെ. ഞാനും ശ്യാമയും മാത്രം, ഈ വീട്ടിൽ..
“പല്ലവീ, അന്ന് നീ എന്നെ ചെയ്തതുപോലെ.. എൻ്റെ മേലെ കയറു.. ഞാൻ നിന്നെ ഒന്ന് ഫീൽ ചെയ്യട്ടെ”
“അതൊക്കെ കാല് അനക്കാനാകുമ്പോ”
“ഇപ്പോ വേണം”
“ഇപ്പോ ഞാനെൻ്റെ രോഗിയായ കെട്ടിയോനെ പരിചരിക്കട്ടെ”, അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഉമ്മവച്ചിട്ട് ഞാൻ അവളുടെ കഴുത്തിലേയ്ക്കിറങ്ങി. പിന്നെ അവളുടെ മുലയിൽ.. വയറിൽ.. അല്പം കൂടി താഴേയ്ക്ക് വന്നപ്പോളേയ്ക്കും അവളുടെ കാലുകൾ തനിയേ അകന്നു. അവളുടെ വലിയ കന്ത് തുടിയ്ക്കുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അതിനെ ഒട്ടും വിഷമിപ്പിയ്ക്കാതെ ഞാൻ അതിനെ എൻ്റെ വായിലാക്കി. ശ്യാമ ഒന്ന് കുറുകി. പിന്നെ അവളുടെ അരക്കെട്ട് ഉയർത്തി എൻ്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് അമർത്തി. ഞാൻ മുട്ട് കുത്തി നിന്നുകൊണ്ട് എൻ്റെ അരക്കെട്ട് ഉയർത്തി. ശ്യാമയുടെ കന്തിൻ്റെ രുചി വീണ്ടും നാവിലെത്തിയപ്പോൾ എനിക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചു. എൻ്റെ വലതുകൈ എൻ്റെ കാലുകൾക്കിടയിലേയ്ക്ക് ചെന്ന് അവിടെ ഒളിച്ചിരുന്ന എൻ്റെ കന്തിൻ്റെ അന്വേഷിച്ചു. ശ്യാമയുടെ കൈ എൻ്റെ കവിളിൽ അമർന്നിരുന്നു. അവളുടെ കുറുകലുകൾ ഉച്ചത്തിലായി. എൻ്റെ നാവിൻ്റെയും കയ്യിൻ്റെയും വേഗതയും കൂടി.
(തുടരും..)