‘എന്നാലും അന്റെ ആമീ, ഇത്രേം കാലമായിട്ടും നീ എനിക്കിത് പോലെ ഒരു ഫുഡ് ഇണ്ടാക്കിത്തന്നിട്ടില്ലല്ലോ’ കപട പരിഭവം നടിച്ചു കൊണ്ട് ഇക്ക ചോദിച്ചു..
‘ ഇങ്ങക്ക് അയ്ന് ഇതൊന്നും തിന്നാൻ പറ്റൂല്ലല്ലോ..ഷുഗറും കൊളസ്ട്രോളും എല്ലാം ഇള്ളതല്ലേ.. ഇന്ന് പിന്നെ ഓനും കൂടി ഇള്ളത്കൊണ്ട് ഞാൻ മിണ്ടാണ്ട്ന്നതാ’ ഇത്തയും അതേ നാണയത്തിൽ തന്നെ തിരിച്ചടിച്ചു..
ഇത്തയ്ക്ക് ഇക്കയോട് സ്നേഹം ഒക്കെയുണ്ടെന്ന് ആ ഒരൊറ്റ ഡയലോഗിലൂടെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി..
‘ മോനേ, മോനിത് സൊന്തം വീട് പോലെ കരുതിക്കോളൂ ട്ടോ.. എന്താവിശ്യം ഇണ്ടെങ്കിലും മോൻ എന്നോട് ചോതിച്ചോളൂ’ വാത്സല്യത്തോടെ ഇക്ക അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇക്കയോട് എന്തോ വല്ലാത്തൊരു സ്നേഹം തോന്നി…
കുറച്ച് നേരം വീട്ടിനുള്ളിൽ കറങ്ങി നടന്ന് വീടിന്റെ ഭൂമിശാസ്ത്രം മുഴുവൻ മനസ്സിലാക്കി ശേഷം വീടിന്റെ മുൻവശത്ത് പോയി ഇരുന്നു. അപ്പോഴാണ് ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് നോക്കിക്കളയാം എന്ന് തോന്നിയത്. എന്നാൽ പിന്നെ അങ്ങനെ തന്നെ ആകട്ടേ എന്ന് കരുതി വേഗം മുറ്റത്തിറങ്ങി പറമ്പ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. മാസത്തിൽ നല്ലൊരു വരുമാനം ഈ പറമ്പിൽ നിന്ന് തന്നെ കിട്ടുന്നുണ്ടാകും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. കുറെ സമയം അവിടെ വെറുതെ തിരിഞ്ഞ് കളിച്ചതിന് ശേഷം ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ മടങ്ങി. മടങ്ങുന്ന വഴിയാണ് സൈഡ്ബാഗും തൂക്കി കോളേജുകുമാരി എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഒരുവൾ വീട്ടിലേക്ക് കയറുന്നത് കണ്ടത്. എന്റെ കാൽപെരുമാറ്റം കേട്ടിട്ടാകണം അവൾ പെട്ടന്ന് തന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
അപ്പൊ ഇവളാണ് ഷഫീന. ശാനുവിന്റത്ര തടി ഇല്ലെങ്കിലും കാണാൻ കൊള്ളാം. തൊട്ടാൽ ചോര പൊടിയുന്ന നിറം, വട്ട മുഖം, സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയാൽ കവിളിൽ കടുക് മണി വലിപ്പത്തിൽ ചുവന്ന ചൂട്കുരു കാണാം. രണ്ട് പേർക്കും ഇത്തയുടെ സൗന്ദര്യം ആണ് കിട്ടിയത് എന്നെനിക്ക് തോന്നി, ഈ വീട്ടിൽ മുഴുവൻ ചരക്കുകളാണല്ലോ. അതും മൂന്ന് എണ്ണം മൂന്ന് സൈസിൽ. ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ പിന്നാലെ തന്നെ ഉള്ളിലേക്ക് കേറാൻ നോക്കി.
‘ഹാലോ, ആരാ മനസ്സിലായില്ല ഇതെങ്ങോട്ടേക്കാ ഈ കേറുന്നേ.. വല്ല പിരിവിനും ആണെങ്കിൽ അവിടെ നിന്നാൽ മതി… ഞാൻ ഉമ്മയെ വിളിക്കാം’ അവൾ നല്ല ഉറച്ച ശബ്ദത്തോടെ പറഞ്ഞു…
ആ വീടിന്റെ പരിസരത്തൊന്നും ഒരൊറ്റ വീട് പോലും ഇല്ല. എന്നിട്ടും തന്റെ ഇരട്ടിയോളം വലിപ്പമുള്ള ഒരാണിനോട് ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കണമെങ്കിൽ ഇവളുടെ ധൈര്യം എന്തായിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.