“പാലക്കാട്…. തിരിച്ചു മറ്റന്നാള് ബസ്സു ബുക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്…” ഹരി പറഞ്ഞു…
“എങ്കിപ്പിന്നെ രാവിലെ റെഡിയായി ഇറങ്ങിയാലോ?… ഇവനേ നമുക്ക് ഓണ് ദി വേ ബസ്സില് കേറ്റി വിടാം??…” വിനോദ് ചോദിച്ചു…
“നമുക്കിവനെ രാവിലെ മൂന്നാറീന്നു ബസ്സു കേറ്റി വിടാം.. എന്നിട്ട് തിരിച്ചു വന്ന് ഇവിടം ഒന്ന് ക്ലീന് ചെയ്തിട്ട് വൈകിട്ട് പോകാം…… ” സീത പറഞ്ഞു…
സംഗതി ശരിയാണല്ലോ എന്നോര്ത്തു വിനോദ്.. കുറഞ്ഞപക്ഷം വിരികള് എങ്കിലും നനച്ചിടാതെ പോകാന് പറ്റില്ല… അത്രക്കുണ്ട് അവരുടെ കാമത്തിന്റെ ശേഷിപ്പുകള്…
“എങ്കില് ഓക്കെ…” വിനോദ് സമ്മതിച്ചു…
പിന്നീട് കാര്യങ്ങള് എല്ലാം വളരെ വേഗത്തില് ആയിരുന്നു… മൂവരും പെട്ടെന്ന് തന്നേ റെഡിയായി ഇറങ്ങി…
ഒന്പതുമണിയായപ്പോഴേക്കും മൂന്നാറെത്തി ബ്രേക് ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചശേഷം ഹരിയെ ബസ് സ്റ്റോപ്പില് കൊണ്ടുപോയി വിട്ടു…
“ഇനി ഞങ്ങള് മംഗലാപുരത്ത് വരുമ്പോള് കാണാട്ടോ…..” ഹരിയുടെ കവിളില് ഒരു മുത്തം നല്കിക്കൊണ്ട് സീത പറഞ്ഞു…
“അപ്പോള് ശരി….. ബൈ ചേട്ടാ….” ഹരി ബാഗും തോളില് ഇട്ടു നടന്നകന്നു…
തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാന് വണ്ടിയെടുക്കുമ്പോള് സീത പെട്ടെന്ന് വിനോദിനോട് പറഞ്ഞു..
“ഏട്ടാ…. ഈ മറയൂര് എന്ത് ദൂരം വരും??…”
“ഒരു ഒന്നരമണിക്കൂര്… എന്തേ?…” വിനോദ് ചോദിച്ചു…
“പോയാലോ?… കുറച്ചു ശര്ക്കര വാങ്ങാരുന്നു…..” സീത അവനേനോക്കിച്ചിരിച്ചു.. ഒരു പ്രത്യേക ചിരി…
“പോവാല്ലോ?… പക്ഷെ സമയമുണ്ടാവുമോ?… തിരികെവന്നു ക്ലീനിംഗ് തീര്ത്തിട്ട് വേണ്ടേ നമുക്ക് പോകാന്?…” വിനോദ് ചോദിച്ചു…
“അതിനിന്നു നമ്മള് പോകുന്നുണ്ടെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞെ?…..” സീത നിഷ്കളങ്കമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവനേ നോക്കി…
“ങ്ങേ??….” വിനോദിന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല… അവന് വണ്ടി സൈഡാക്കി….
“എന്താ സംഗതി??….” അവന് സീതയോട് ചോദിച്ചു…
“എന്ത് സംഗതി?…. എനിക്ക് നാളെ മീറ്റിങ്ങും കുന്തോം ഒന്നുമില്ല… നമ്മള് ഇന്നും കൂടി ഇവിടെ നിന്നിട്ട് നാളെയേ പോകുന്നുള്ളൂ… അത് തന്നേ സംഗതി?…” സീത കൂളായി പറഞ്ഞു… പിന്നെ പുതച്ചിരുന്ന ഷോള് ഒന്നുകൂടി ഊരിപ്പുതച്ചുകൊണ്ട് സീറ്റിലേക്ക് താണിരുന്നു….
“ഒരു പിടീം കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ??…” വിനോദ് തല തിരുമ്മി…
“ഇതിപ്പോ ഇത്ര പിടികിട്ടാന് എന്തോന്നാ???……. ഐ വാണ്ട് ടു സ്പെന്റ് എ