ഒരു വളയം… സ്റ്റെയിന്ലെസ്സ് സ്റ്റീല് പോലെയുണ്ട്… അതില് കൊരുത്ത നീണ്ട ഒരു സില്വര് ചെയിനും ലെതല് ബെല്ട്ടും…..
വിനോദ് അതുമായി സീതയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… ഒന്ന് പ്രസ് ചെയ്തപ്പോള് ആ വളയം തുറന്നു വന്നു…
സീത പതിയെ കഴുത്ത് നീട്ടിക്കൊടുത്തു… വിനോദ് ആ വളയം അവളുടെ കഴുത്തിന് ചുറ്റും വെച്ച് ഒന്ന് പ്രസ്സ് ചെയ്തു..
ഇപ്പോള് അത് സീതയുടെ കഴുത്തിനോട് പറ്റിച്ചേര്ന്നു കിടക്കുന്നു…. അതിന്റെ ചെയിന് താഴേക്ക് നീണ്ടു കിടന്നു….
“നൈസ്.. ഇപ്പൊ ഇവളൊരു സെക്സി സ്ലേവ് ആയി… കയറിട്ട പശുക്കുട്ടി…. ഇനി വിനോദ് ആ ലെതര് ബെല്റ്റ് പിടിച്ച് എന്റെ കയ്യില് വെച്ച് തരണം….. അപ്പൊ ഇവള് ഒഫിഷ്യലീ എന്റെ ബിച്ചായി മാറും….. മൊത്തം സിംബോളിക്കാ… ” അമന് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു പറഞ്ഞു….
സീത തലതാഴ്ത്തി നിന്നു… വിനോദ് ഒരു ചിരിയോടെ സില്വര് ചെയിന് പിടിച്ച് അമന്റെ നേര്ക്ക് നീട്ടി….. അമന് അത് കയ്യില് വാങ്ങി….
“നവ് യൂ ആര് ഒഫിഷ്യലി മൈ ബിച്ച്…. അല്ലെടീ??…..” അമന് സീതയുടെ മുഖം പിടിച്ചുയര്ത്തിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
“യെസ് മാസ്റ്റര്….” സീത പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില് പറഞ്ഞു…. കാമം കൊണ്ട് അവളുടെ സ്വരം ഒരു ശീല്ക്കാരം പോലെയായിരുന്നു…
“വാ….” അമന് ലീഷും പിടിച്ചുകൊണ്ട് കട്ടിലിലേക്ക് നടന്നു…. സീത തലതാഴ്ത്തി പിന്നാലെയും….
വിനോദിന്റെ നോട്ടം അപ്പോള് അവളുടെ കാലുകളിലേക്ക് ആയിരുന്നു… അവളുടെ കാമം തുടയില് കൂടി ഒലിച്ചിറങ്ങി മുട്ടിനു താഴെവരെ എത്തിയിരിക്കുന്നു…. ഉഫ്!!!…..
അപ്പോഴാണ് താഴെനിന്നും വിനോദിന്റെ ഫോണ് അടിക്കുന്നത് കേട്ടത്… വിനോദ് എന്തുവേണം എന്ന് ചിന്തിച്ച് ഒരു നിമിഷം നിന്നു…
“പോയി നോക്കൂ.. ഇനി എന്തെങ്കിലും എമെര്ജെന്സി ആണെങ്കിലോ??” അമന് പറഞ്ഞു…
അവന്റെ വാക്കുകളില് ഒരു ഉത്തരവിന്റെ ധ്വനി തോന്നി വിനോദിന് … മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ വിനോദ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു… ഇറങ്ങുന്നവഴിക്ക് അമനൊരു കസേര വലിച്ച് അതിലേക്ക് ഇരിക്കുന്നത് അവന് ഒരുനോക്കു കണ്ടു…
വിളിച്ചത് വിനോദിന്റെ ബോസ്സ് ആയിരുന്നു.. ഫെലിക്സ് സര്.. മൂന്നാറിലെ റിസോര്ട്ടിലൊരു മേജര് മെയിന്റനന്സു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അതിന്റെ കാര്യംപറയാനാണ് അദ്ദേഹം വിളിച്ചത്.
സാര് പതിയെ സാവധാനം കാര്യങ്ങള് സംസാരിക്കുമ്പോള് വിനോദ് വീര്പ്പു മുട്ടുകയായിരുന്നു.. മുകളില് അമന്റെ അടിമക്കളി നടക്കുന്നു.. അതിന്റെ ഒരു നിമിഷം പോലും മിസ്സാക്കാന് അവന് താല്പ്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. പക്ഷേ ഒന്നും ചെയ്യാന് കഴിയുമായിരുന്നില്ല..
ഉദ്ദേശം പത്തു മിനിറ്റോളം എടുത്തു ഫെലിക്സ് സാര് ഫോണ് കട്ടുചെയ്യാന്.. അതിനിടക്ക് മൂന്നാറില് നിന്നും രമേശിന്റെ രണ്ടുമൂന്നു മിസ്സ്കോള് വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. രമേശ് അവിടുത്തെ വിനോദിന്റെ അസ്സിസ്റ്റന്റ് ആണ്..
ഫോണ് വലിച്ചെറിഞ്ഞു മുകളിലേക്ക് ഓടാന് ആയിരുന്നു ആഗ്രഹം.. പക്ഷേ കഴിയില്ല. എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലോ? വിളിച്ചപ്പോള് എന്ഗേജ് ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് കോള് കണ്ടില്ലെന്നു പറയാനും പറ്റില്ല.. പ്രാകിക്കൊണ്ട് തിരികെ വിളിച്ചു..
രമേശന് പറയാന് കാര്യമായ കാര്യങ്ങള് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… ഫെലിക്സ് സാര് അവനെയും വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു.. വിനോദ് എന്നത്തേക്ക് ചെല്ലും എന്ന് ചോദിക്കാന് വിളിച്ചതാണ്. ചുരുക്കം പറഞ്ഞാല്, അസുലഭമായ പത്തിരുപതു മിനിറ്റുകള് വിനോദിന് നഷ്ടപ്പെട്ടു..
ഒടുക്കം ഒരു വിധത്തില് ഫോണ് കട്ടാക്കി വിനോദ് മുകളിലേക്ക് ഓടി. വാതില് തള്ളിത്തുറന്ന് അകത്തു കയറി. അകത്തു കണ്ടത് അതി സുന്ദരമായ ഒരു