സീതയുടെ പരിണാമം 11 [Anup]

Posted by

ഇന്ന് സത്യമാകും എന്ന് വിനോദ് മനസ്സിലാക്കി..

“മാസ്റ്റര്‍ നിനക്കൊരു സമ്മാനം കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്… കാണണ്ടേ??” അമന്‍ സീതയോട് ചോദിച്ചു…..

“വേണം…” സീതയത് പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തിയപ്പോഴേക്കും അവളുടെ ചന്തിക്ക് അമന്റെ കനത്ത കൈ ആഞ്ഞു പതിഞ്ഞു… അപ്രതീക്ഷിതമായ അടിയില്‍ സീത ഞെട്ടി നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് ചാടി.. പിന്നെ അടികൊണ്ടിടം തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് പരിഭവത്തോടെ അമനെ നോക്കി നിന്നു..

” വേണം മാസ്റ്റര്‍…ന്നു വേണം പറയാന്‍…… മനസ്സിലായോ?” അമന്‍ ചോദിച്ചു…

“മനസ്സിലായി മാസ്റ്റര്‍…” സീത തലകുനിച്ചു നിന്നു.. അപ്പോളും അവള്‍ അടികിട്ടിയിടം തടവുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

“എങ്കില്‍ നീയിവിടെ കെട്ട്യോന്റെ മുന്‍പില്‍ നില്‍ക്ക്.. ഞാന്‍ അതെടുത്തുകൊണ്ട് വരാം…”

പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നയായി പൂറും ഒലിപ്പിച്ചു തലതാഴ്തി നില്‍ക്കുന്ന സീതയെ അവളുടെ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ മുന്‍പില്‍ നിര്‍ത്തിയിട്ട് അമന്‍ വാതില്‍ തുറന്നിറങ്ങിപ്പോയി..

അവന്‍ ഇറങ്ങിയതും, സീത വലം കൈ കൊണ്ട് പൂറും ഇടം കൈ മടക്കി മാറും മറച്ചുപിടിച്ചു… മുന്‍പില്‍ തന്‍റെ ഭര്‍ത്താവാണ് ഇരിക്കുന്നത്.. എല്ലാം കണ്ടിട്ടുള്ള, എല്ലാത്തിന്റെയും സ്ഥിരാവകാശിയായ ഭര്‍ത്താവ്… അമന്‍ താല്‍ക്കാലിക അവകാശി മാത്രമാണ്… എങ്കിലും അന്നേരം അവള്‍ക്ക് നാണം മറക്കണം എന്നാണ് തോന്നിയത്…

സീത അമന്‍ പോയ വഴിയില്‍ പുറത്തേക്ക് തന്നേ നോക്കി നിന്നു… വിനോദും അവളുടെ നേര്‍ക്ക്‌ നോക്കിയില്ല… അടുത്ത മുറിയില്‍ വെച്ചിരിക്കുന്ന ബാഗില്‍ നിന്നും എന്തോ എടുക്കാന്‍ പോയതാണെന്നും ഉടനെ തിരിച്ചു വരുമെന്നും അറിയാമായിരുന്നെങ്കിലും, ആ നിമിഷങ്ങള്‍ അവരെ രണ്ടാളെയും ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു..

കുറച്ചു നേരം തലതാഴ്തി നിന്ന ശേഷം സീത വിനോദിന്‍റെ നേര്‍ക്ക്‌ കോങ്കണ്ണിട്ട് നോക്കി… കൃത്യം അന്നേരം തന്നേ വിനോദ് അവളുടെ നേര്‍ക്കും പാളി നോക്കി…… അത് കണ്ട സീത വീണ്ടും ചമ്മി…

വിനോദിന്‍റെ മുഖത്തൊരു ചിരി വിടര്‍ന്നു… സീത അവനേ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തിക്കാണിച്ചു….

അപ്പോഴേക്കും അമന്‍ തിരിച്ചെത്തി.. ചുവന്ന വെല്‍വെറ്റ് തുണിയില്‍ പൊതിഞ്ഞ ചെറിയ ഒരു ബോക്സ് അവന്‍റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നു…. അവനതു കട്ടിലില്‍ വെച്ചശേഷം തുറന്നു..

ഒരു ഓര്‍ണ്ണമെന്‍റ് ബോക്സ്. അതിനുള്ളില്‍ ഏകദേശം ആറിഞ്ചില്‍ താഴെ വ്യാസവും രണ്ടു മൂന്നു സെന്റീമീറ്റര്‍ കനവുമുള്ള സില്‍വറിന്റെ വലിയ ഒരു വള പോലെ എന്തോ ഒന്ന്. അതില്‍ മോതിരത്തിന്റെ വലിപ്പമുള്ള ചെറിയ ഒരു വളയം ഘടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിന്റെയൊപ്പം ഒരു നീണ്ട സില്‍വര്‍ ചെയിനും, ഒന്നുരണ്ടു ചെറിയ പേപ്പറുകളും..

അമന്‍ ആ വളയെടുത്ത് എവിടെയോ പിടിച്ചൊന്ന് ഞെക്കിയപ്പോള്‍ അത് രണ്ടായി തുറന്നു വന്നു…

“ഇതെന്താണെന്നു മനസ്സിലായോ??” അവന്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു… ഒരു പിടിയും കിട്ടാതെ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു അവര്‍ രണ്ടുപേരും…

“ഇതാണ് സ്ലേവ് കോളര്‍… അടിമകള്‍ക്കുള്ള ആഭരണം… ”  അമന്‍ പറഞ്ഞു… എന്നിട്ട് ചെയിനെടുത്ത് റിങ്ങിലെ കൊളുത്തില്‍ പിടിപ്പിച്ചു….. ചെയിനിന്റെ അറ്റത്ത്‌ ലെതറിന്‍റെ ഒരു കൈപ്പിടിയുണ്ട്… നായ്ക്കളുടെ ലീഷില്‍ ഒക്കെ കാണും പോലെ.

“എങ്കില്‍ പിന്നെ അടിമക്കൈമാറ്റം നമുക്കങ്ങ് ഒഫിഷ്യല്‍ ആക്കിയേക്കാം.. അല്ലെ?….” അമന്‍ വിനോദിന്‍റെ നേര്‍ക്കത് നീട്ടിക്കൊണ്ടു ചോദിച്ചു…

വിനോദ് കാര്യം മനസ്സിലാകാതെ നിന്നു…

“ഇതവളുടെ കഴുത്തില്‍ ഇട്ടേ………” അമന്‍ ആ കോളര്‍ വിനോദിന്‍റെ നേര്‍ക്ക്‌ നീട്ടി….

വിനോദ് അത് കയ്യില്‍ വാങ്ങി നോക്കി… പ്രസ് ചെയ്‌താല്‍ ലോക്കാകുന്ന ടൈപ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *