തിരുവിതാങ്കുർ തമിഴിൽ പാർവതി അമ്മ ആജ്ഞാപിച്ചു.
“രാജ സേവ മാനുഷ ധർമ്മം…… ,
മരണ ശിക്ഷ ക്ഷത്രിയ ധർമ്മം.”….
പൂജ മുറിയിൽ ആ വാക്കുകൾ മാറ്റൊലി കൊണ്ടു.
ഉനക്ക് എല്ലാമേ വഴിപോലെ പുരിനജ്ജി ടും കുമാരി.
അപ്പുവിന് നീയേ കുങ്കുമം കഴുത്തിലും മാറിലും പൊട്ടുവിട്.
രക്ത വർണ്ണ മായ കുങ്കുമം കയ്യിലാവാരി അവൾ അപ്പുവിന്റെ കഴുത്തിൽ ഒപ്പി. അവൻ അമ്മയെ നോക്കി കുസൃതിച്ചിരി ചിരിച്ചു.പക്ഷെ അവൾ അതുകെണ്ടുവോ.
കുമാരി തങ്ക ഉടവാൾ കയ്യിലെടുത്തു നിലവിളക്കിന്റെ അഗ്നിയിൽ തൊട്ട് ദേവി യുടെ മുന്നിൽ വച്ച് വന്ദിക്കുക.
ച്ചുവന്ന പാട്ടിൽ പൊതിഞ്ഞ വാൾ പീഠത്തിൽ ഇരുന്ന തട്ടിൽ നിന്നും അവൾ പുറത്തെടുത്തു അസാധാരണ കനമുള്ള വെള്ളി കൈപിടികിട്ടിയ തങ്കവാൾ.
അത് നിലവിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ പോലും വെട്ടിത്തിളങ്ങി. അവൾ ദേവി വിഗ്രഹത്തിന് മുന്നിൽ വച്ചു തെഴുതു.
“കാലാളാണ് രാജാവിന് കാവൽ…
പടത്തലവനാണ് കാലാൾ….
കാലാളുടെ മരണം രാജാവിനെ കത്താൽ മരണം ഏറ്റുവാങ്ങാൻ തയ്യാറാകുക.”..
അസീരി പോലെ ആവാക്കുകൾ പാർവതി അമ്മയിൽ നിന്നും ഒഴുകിയെത്തി.
ദളപതി….(ശക്തമായ വിളി )
വട്sവള് എടുത്തു പ്രദിക്ഷണം ചെയ്യുക.
ആറടി ഉയരമുള്ള ദേവി വിഗ്രഹത്തിന് പിന്നിൽ നിന്നും ആസാദാരണ വലിപ്പമുള്ള കറുത്ത വടവാൾ രാജേന്ദ്രൻ ഉരിയടുത്തു, ദേവി വിഗ്രഹത്തെ പ്രതിക്ഷ്ണം വെക്കാൻ തുടങ്ങി .
വാളിന്റെ പിന്നിൽ കൊച്ചുമണികൾ കെട്ടിയിരുന്നു അതിനും കറുപ്പ് നിറമായിരുന്നു. . വാളിലെ മണികൾ കിലുങ്ങാൻ തുടങ്ങി,
മണികൾ തനിയെ കിലുങ്ങുപോലെ സരസ്വതി ക്ക് തോന്നി.
കുമാരി ദേവിയെ വണങ്ങി വടവാൾ വാങ്ങുക.
“ചന്ദ്രോത് മനയിലെ പരദേവതയുടെ വാളാണിത്”