മോൻ : വല്ലിപ്പ (സഫിയയുടെ ഉപ്പ)ഇങ്ങോട്ട് വന്നേ വേഗം
അപ്പോഴേക്കും അവര് ചാടി ഇറങ്ങി ഒരാൾ കാട്ടിലിനടിയിൽ ഒഴിച്ചു ഒരാൾ പാന്റ കേറ്റി ഇട്ടു അവൾ നൈറ്റി വേഗം എടുത്തിടാൻ ശ്രെമിച്ചു തുടവരെ ഇട്ടു വന്നപ്പോഴേക്കും വല്ലിപ്പ എത്തി മറ്റൊരാൾ ബെഡ് ഷീറ്റ് എടുത്തു വലിച്ചു ചുറ്റി
അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് നീങ്ങി അലമാരയുടെ അടുത്ത് നിന്നു.
വല്ലിപ്പ വന്നു അവളെ നോക്കി രണ്ടെണ്ണം തല്ലി ഭായ് മാറിക്കിട്ടും ഓരോന്ന് കൊടുത്തിട്ടി ഇറങ്ങി പോടാ പട്ടികളെ എന്ന് പറഞ്ഞു മോൻ +2ആണേലും വല്യ സൈസ് ഇല്ല കണ്ടാലും ഒൻപതു പത്തു ക്ലാസിൽ പടിക്കുകയാണെന്നേ പറയു.
അവനും ചെറിയ ഭായെ പിടിച്ചു തള്ളി അവാർ വേഗം ഉണ്ടായിരുന്നതഗ്യും പാന്റും എടുത്തു പുറത്തേക്കൊടി അപ്പോഴാണ് വല്ലിമ്മയും (അവളുടെ ഉമ്മ )കേറി വന്നത് എന്താണിവിടെ എന്ന് ചോദിച്ചത്
ഒന്നും പറയാനാവാതെ അവൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു ഉപ്പ അവളെ കുറെ ചീത്തയും വിളിച്ചു ഉമ്മാക് കാര്യം മനസിലാവാതെ എന്താണെന്നു ചോദിച്ചു.
പിന്നെ ആകെ പ്രിശനം ആക്കാതെ ആരേം അറിയിക്കാതെ നോക്കി ഹസ് ഒരാച്ച കഴിഞ്ഞു നാട്ടിൽ വന്നു അവളുടെ ഉപ്പ ഇനി ഗൾഫിൽ പോകണ്ടാന്നു വിലക്കി അവൾ ഒന്നും പറയാതെ സംഭവത്തിന് പിറ്റേ ദിവസം അവളെ മക്കളെയും ഭർത്താവിന്റെ വീട്ടിലേക്കു അയച്ചു അവിടെ അവളുടെ കെട്യോന്റെ ഉമ്മ ഉപ്പ സഹോദരി അനിയൻ ഉണ്ടായിരുന്നോളൂ വാപ്പ മരിച്ച ശേഷം ആണ് തിരികെ വന്നത് പെട്ടെന്നൊരു അറ്റാക്ക് ആയിരുന്നു പിന്നെ ഇവിടെ തന്നെ.
പക്ഷെ പിന്നീട് മകൻ തന്നോട് മിണ്ടാനൊക്കെ മടി ആയി തുടങ്ങി എന്നാലും ഇടക്കിടെ അവന്റെ നോട്ടം അവൾ ശ്രെദ്ധിക്കാറുണ്ട് ഇപ്പോ കോളേജിൽ ആയി പയ്യൻ.
അന്ന് പിന്നെ ഉമ്മയോടും എല്ലാം പറഞ്ഞു പക്ഷെ പിന്നീട് ആരും എന്നോട് മിണ്ടാൻ ശ്രമിച്ചില്ല വാപ്പ മരിച്ചേ പിന്നെ ഇക്ക വീണ്ടും പൊയ് ഗൾഫിലേക്ക്
ഇപ്പോഴും അവൾ തനിച്ചാണ് ഇനി എത്ര നാൾ ഉണ്ടാവും അവളുടെ ജീവിതം എന്നോർത്ത് എണ്ണിത്തീർക്കുകയാണ് വേണ്ടായിരുന്നു ഈ ജീവിതം ഭൂമിയിൽ എന്നും അവൾക്കു തോന്നാറുണ്ട്.