നല്ലൊരു മനുഷ്യൻ തന്നെ… ഈ വയസ്സാം കാലത്തും എന്നാ ഒരു ഇതാ….
ഫോണെടുത്തു നോക്കി…. ഒരു മെസ്സേജും വന്നിട്ടില്ല…. ഇനി ഇന്ന് വരാനും പോകുന്നില്ല… ഉറങ്ങിക്കാണും… നേരം 11 ആയില്ലേ….
—*—–*—-
അടുക്കളയിലെ റീനയുടെ യുദ്ധത്തിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണ് ചാർളി കണ്ണ് തുറന്നത്… മോൻ അടുത്ത് തന്നെ കിടപ്പുണ്ട്… നല്ല ഉറക്കം…
ഇന്നലത്തെ പരാക്രമത്തിന്റെ ബാക്കി എന്നോണം ആണ് കിടന്നുറങ്ങിയത്…. വാച്ചെടുത്തു നോക്കി…. സമയം 8 കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു….. ദൈവമേ…. എസ്റ്റേറ്റിൽ എത്താനുള്ളതാ…..
ചാടി എഴുന്നേറ്റ് അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു…
നീയെന്താടി എന്നെയൊന്നു വിളിച്ചുണർത്താഞ്ഞേ…?
എന്നിട്ട് വേണം നേരത്തെ ഉണർത്തിയെന്ന് പറഞ്ഞു എന്റെ മെക്കിട്ട് കേറാൻ… എനിക്ക് വയ്യേ…
നീയെന്താ രാവിലെ ഒടക്ക് നിൽക്കാനുള്ള ഭാവമാണോ..?
ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ല…. ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ… നിങ്ങൾ ആരെ സ്വപ്നം കണ്ടാ കിടന്നുറങ്ങുന്നേ… ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ എന്തോ പിച്ചും പേയും പറയുന്നത് കേട്ടു….. ഏതോ ഒരു പെണ്ണിന്റെ പേരായിരുന്നു എന്ന് ഉറപ്പാ….
ഞെട്ടൽ കാണിക്കാതെ ചാർളി അവളുടെ നേരെ നോക്കി നിന്നു…
നിങ്ങളോടാ ചോദിച്ചേ…
നിന്റെ അമ്മയെ… എന്താ പോരെ…
ദേമനുഷ്യാ എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ…
പറഞ്ഞാൽ നീയെന്ത് ചെയ്യും
തമ്മിലുള്ള വഴക്ക് കെട്ടിട്ടാവണം കൊച്ചുണർന്നു കരച്ചിലായി..
ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ല…. നിങ്ങൾ ഒരുങ്ങി എങ്ങോട്ടാണെന്ന് വെച്ചാൽ പോകാൻ നോക്ക്….
അതും പറഞ്ഞു അവൾ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു…
ചാർളി കുളിച്ചു വൃത്തിയായി പോകാനിറങ്ങി…. റീന കുഞ്ഞിനെ മുലയൂട്ടുന്നത് കണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൻ വണ്ടിയിൽ കേറി എസ്റ്റേറ്റിലേക് പോയി….
നിറഞ്ഞ കണ്ണുമായി റീന അവനെ ജനലിലൂടെ നോക്കിയിരുന്നു.
***—-****
രാവിലെ ഉണർന്നപ്പോഴേക്കും പോളേട്ടൻ കഴിക്കാനുള്ള ദോശയും ചമ്മന്തിയും റെഡി ആക്കിയിരുന്നു….
പോളേട്ടാ നല്ല മണമുണ്ടല്ലോ….. എന്തേലും എക്സ്ട്രാ ചേർത്തോ?…
അതെ കുഞ്ഞേ…. കുറച്ചു കൊഞ്ച് അരച്ച് ചേർത്ത് വെച്ച ചമ്മന്തിയാ…
ആണോ… എന്നാൽ ദേ ഞാൻ കുളിച്ചിട്ട് ഇപ്പൊ വരാം… എടുത്തു വെച്ചേക്ക്…