Posted by രാത്രി ലൈറ്റുകള്‍ അണഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ പൂച്ചയെപ്പോലെ പതുങ്ങി മുകളില്‍ എത്തും. ഉള്ളില്‍ നിന്നും അവരുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ച സംസാരങ്ങളും ചിരിയും ചുണ്ടുകള്‍ ചപ്പുന്ന ശബ്ദവും ഒക്കെ കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും തീപിടിക്കുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നും. ആ തീ പല വാണങ്ങള്‍ വിട്ടു ഞാന്‍ പരിഹരിക്കും.
രാവിലെ ഞാന്‍ കോളജില്‍ പോയ ശേഷമാണ് ഏട്ടന്‍ ബാങ്കില്‍ പോകുന്നത്. വൈകിട്ട് ഞങ്ങള്‍ രണ്ടും എത്തുന്നത് ഏറെക്കുറെ ഒരേ സമയത്തും. അതുകൊണ്ട് എനിക്ക് രമ്യയെ ഒരിക്കലും തനിച്ച് കിട്ടിയതേയില്ല. പക്ഷെ അവളെ ഓര്‍ത്തുള്ള എന്റെ വാണങ്ങളുടെ എണ്ണം ദിനംപ്രതി കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മനസ്സിലെ തെറ്റായ ചിന്തകള്‍ മൂലം എനിക്ക് അവളോട്‌ സാധാരണ മട്ടില്‍ പെരുമാറാനും സാധിച്ചിരുന്നില്ല. ഒപ്പം, അരയ്ക്ക് ചുറ്റും പൂറുണ്ട് എന്ന തരത്തിലുള്ള ജാഡയും അവള്‍ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരുപക്ഷെ എന്റെ ഉള്ളിലിരിപ്പ് അവള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകണം. ആര്‍ത്തിപെരുത്ത നോട്ടം കണ്ടാല്‍ ഏതു പെണ്ണിനാണ് മനസ്സിലാകാത്തത്?
അങ്ങനെ ഏതാണ്ട് നാല് മാസങ്ങള്‍ പിന്നിട്ടപ്പോള്‍ ചില മാറ്റങ്ങള്‍ ഒക്കെ സംഭവിച്ചു. അതില്‍ പ്രധാനമായ ഒന്ന്, ഏട്ടനും അവളും തമ്മിലുള്ള കൊഞ്ചിക്കുഴയലും പഞ്ചസാര വര്‍ത്തമാനങ്ങളും കുറഞ്ഞു എന്നതാണ്. രണ്ടാമത്തേത്, ഇരുവരും തമ്മില്‍ അല്ലറ ചില്ലറ വഴക്കുകളും പതിവായി. രാത്രി അവരുടെ സംസാരവും കളിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങളും കേട്ട് വാണം വിടാനായി ചെന്ന് ഒളിച്ചുനില്‍ക്കുന്ന എനിക്ക് അത് വളരെ വ്യക്തമായി മനസ്സിലാകുകയും ചെയ്തു.
അവര്‍ തമ്മിലുള്ള അകല്‍ച്ചയുടെ കാരണം എന്താണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും രമ്യയ്ക്ക് എന്തൊക്കെയോ അതൃപ്തി ഉണ്ടെന്ന കാര്യത്തില്‍ ഒരു സംശയവും ഇല്ലായിരുന്നു. അമ്മയോടും അവള്‍ ഇടയ്ക്കൊക്കെ മോശമായി പെരുമാറാനും സംസാരിക്കാനും തുടങ്ങിയത് അതിനു ശേഷമാണ്. എന്നോട് പ്രത്യേകിച്ച് അടുപ്പമൊന്നും കാണിക്കാഞ്ഞ അവള്‍, അത് അതേപടി തന്നെ തുടരുകയും ചെയ്തു.
ഒരു ഊക്കന്‍ ചരക്കിനെ കെട്ടിയാല്‍ ജീവിതം സുഖമായി എന്ന് വിശ്വസിച്ചിരുന്ന എന്റെ ഏട്ടന്റെ സന്തോഷമില്ലാത്ത മുഖം എനിക്ക് വളരെ പ്രതീക്ഷയ്ക്ക് വക നല്‍കി. രമ്യ ഇപ്പോള്‍ മിക്ക സമയത്തും മുഖം വീര്‍പ്പിച്ച് ആരോടൊക്കെയോ പകയുള്ളത് പോലെയാണ് നടപ്പ്. അതിന്റെ കാരണം എന്താണെന്ന് എനിക്കോ അമ്മയ്ക്കോ ഒട്ടു മനസ്സിലായതുമില്ല. പക്ഷെ ഒന്ന് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. കല്യാണം കഴിച്ച സമയത്തെക്കാള്‍ അവള്‍ക്ക് തടിയും കൊഴുപ്പും കൂടിയിരുന്നു; വെറും നാല് മാസങ്ങള്‍ കൊണ്ടുതന്നെ.