രാജവെടി
Story : Rajavedi | Author : Master
അമ്മേം ഞാനും കൂടി അമ്മാവന്റെ വീട്ടിലെത്തുമ്പോള് അവിടെ തേങ്ങയിടല് മഹാമഹം നടക്കുകയാണ്. ആജാനുബാഹുവായ അമ്മാവന് മുണ്ട് മടക്കിത്തുത്തി തലയിലൊരു തോര്ത്തുമുണ്ടും ചുറ്റി തേങ്ങാ ഇടുന്നയാള്ക്കും പെറുക്കി കൂട്ടുന്ന വാല്യക്കാര്ക്കും നിര്ദ്ദേശം നല്കുന്നുണ്ട്. മുഴുത്ത കുമ്പയും തടവിയുള്ള അമ്മാവന്റെയാ നില്പ്പ് കണ്ടാല് അമ്പലപ്പറമ്പില് ആനയെ എഴുന്നെള്ളിച്ചു നിര്ത്തിയിരിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നും. അത്ര വലിയ ശരീരമാണ് അമ്മാവന്. എല്ലാം കൊറേ ഒണ്ട്.
“ങാഹാ..വാസന്തിയെ…നീയോ..വാ വാ..”
പടിപ്പുര കടന്നു കയറിയ ഉടന് തന്നെ ഞങ്ങള് അമ്മാവന്റെ ദൃഷ്ടികോണകങ്ങളില്, യ്യോ തെറ്റി, കോണുകളില് പെട്ടു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അമ്മയെ നോക്കി പഞ്ചസാര ചാലിച്ചാണ് വിളിച്ചതെങ്കിലും, അത്ര മനസ്സോടെയല്ലാതെയായിരുന്നു ആ വിളി എന്നെനിക്ക് തോന്നി. കാരണം അമ്മയുടെ ഇങ്ങോട്ടുള്ള ഓരോ വരവും എന്തെങ്കിലും കാര്യസാധ്യത്തിനായിരിക്കും. പക്ഷെ ഒപ്പം ഞാനുള്ളത് കൊണ്ട് ആ മനസ്സില്ലായ്മ പരിഹരിക്കാനും അമ്മാവനറിയാം. അമ്മാവനാരാ മോന്. അമ്മയുടെ പിന്നാലെ വരുന്ന എന്നെ കണ്ടതോടെ തേങ്ങാ പെറുക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന വാല്യക്കാര് പണി നിര്ത്തി പന്തം കണ്ട പെരുച്ചാഴികളെപ്പോലെ എന്റെ ശരീരത്തിന്റെ അളവെടുപ്പ് തുടങ്ങി.
“എന്തോന്നാടാ നോക്കി നില്ക്കുന്നത്? തേങ്ങാ പെറുക്കി ഇടിനെടാ”
അങ്ങനെ നീയൊന്നും എന്റെ അനന്തിരവളുടെ മൊലേം തലേം നോക്കി സുഖിക്കണ്ടാടാ എന്നൊരു ധ്വനിയോടെ അമ്മാവന് അവന്മാരെ ശകാരിച്ചു. അതോടെ അവന്മാര് വേഗം പണി പുനരാരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരു തൈത്തെങ്ങിലേക്ക് വലിഞ്ഞ് കയറുന്ന കൊച്ചുരാമന് മൂപ്പരെ ഞാന് കണ്ടു. അമ്മാവന്റെ സ്ഥിരം ജോലിക്കാരന് മാത്രമല്ല, ഏറ്റവും അടുത്ത ശിങ്കിടി കൂടിയാണ് കൊച്ചുരാമന് എന്ന കൊച്ചു മനുഷ്യന്. എപ്പോള് വന്നാലും അയാള് അമ്മാവന്റെ തൊടിയില് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ പണി ചെയ്തുകൊണ്ട് ഉണ്ടാകും. അടുത്തു ചെന്നു മേലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള് അയാളുടെ തോര്ത്തിനടിയിലെ വലിയ കോണാന്റെ ഉള്ളില് സഞ്ചിയില് ഉരുളക്കിഴങ്ങ് പൊതിഞ്ഞ് വച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെയുള്ള മുഴപ്പ്! അത് കണ്ടപ്പോള് എനിക്ക് ഉള്ളില് ചിരി പൊട്ടി. പണ്ട് പരമശിവന് മുണ്ടഴിച്ചപ്പോള് കണ്ടു പാര്വ്വതി തൃക്കുല എന്ന, എന്റെ അച്ഛന് കൂടെക്കൂടെ പാടുന്ന ഗാനശകലം അറിയാതെ എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തുകയും ചെയ്തു. ആരാണോ അതെഴുതിയ മഹാകവി. ഈ കൊച്ചുരാമാന്റെ പൊതിയുടെ ഉള്ളിലും ഉണ്ട് ഒരു തൃക്കുല. മുകളില് തേങ്ങാക്കൊല; താഴെ മൂപ്പരുടെ കൊല..
“അയ്യോ ഇതാരാ..വാസന്തിക്കുഞ്ഞും മോളുമോ..കൊറേ നാളായല്ലോ കുഞ്ഞേ ഇങ്ങോട്ടൊക്കെ കണ്ടിട്ട്”