പ്രഹേളിക [Ne-Na]

Posted by

കാവ്യ പെട്ടെന്ന് ഓടിവന്ന് കരഞ്ഞ് കൊണ്ട് രവിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ആ കരച്ചിൽ അവളുടെ ഒരു മാപ്പു പറച്ചിൽ ആയിരുന്നു.

രംഗം ഒന്ന് ശാന്തമായപ്പോൾ വിജയൻ ചോദിച്ചു.

“നീ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ ദിവ്യ ആരാണ്. ഞങ്ങൾ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ട് പോലും ഇല്ലല്ലോ. അതും കോട്ടയത്തു നിന്ന്.”

നവീനും കാവ്യയും ആകാശും പരസ്പരം നോക്കി.

നവീൻ പറഞ്ഞു.

“ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേർക്കും ഇടയിൽ കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ ആയി ഉണ്ടായിരുന്ന അത്ഭുതം ആണ് ദിവ്യ. അത് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കണം എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. ഞങ്ങൾ എല്ലാം വിശദമായി പറയാം. നിങ്ങൾ എല്ലാം സമാധാനത്തോടെ ഇരുന്നു കേൾക്കണം.”

കാവ്യയും ആകാശും നവീനും പതുക്കെ എല്ലാം പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്ക് അതൊന്നും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പക്ഷെ തലേ ദിവസം നടന്ന സംഭവങ്ങളൊക്കെ കൂട്ടി ചേർത്ത് വായിക്കുമ്പോൾ വിശ്വസിക്കാതിരിക്കാനും ആകുന്നില്ല.

.                               .                               .                               .

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ തന്നെ ആകാശിന്റെ കാറിൽ കാവ്യയും നവീനും ആകാശും കോട്ടയത്തേക്ക് യാത്ര പുറപ്പെട്ടു.  ആകാശ് ആണ് കാർ ഓടിച്ചിരുന്നത്. പിൻ സീറ്റിൽ നവീന്റെ തോളിൽ തല ചാരി കാവ്യ മയങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അവരുടെ തൊട്ടു പിന്നിലെ കാറിൽ നവീന്റെയും കാവ്യയുടെയും അച്ഛനും അമ്മയും ഉണ്ടായിരുന്നു. തലേ ദിവസം നവീൻ പറഞ്ഞ കഥ പൂർണമായും ഉൾക്കൊള്ളാൻ അവർക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. അതിനാൽ അതിന്റെ സത്യാവസ്ഥ പൂർണമായും ബോധ്യപ്പെടാൻ വേണ്ടിയാണ് അവരും കൂടെ യാത്ര പുറപ്പെട്ടത്.

കാവ്യയുടെ തലയിൽ തഴുകി ഇരിക്കുമ്പോഴും നവീന്റെ ഉള്ളിൽ മീരയെ കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ ആയിരുന്നു.

മീര മരിച്ചിട്ടുണ്ടാകുമോ അതോ ജീവനോടെ ഉണ്ടോ? ഇനി അഥവാ ജീവനോടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ കോമയിൽ നിന്നും ഉണർന്നിട്ടുണ്ടാകുമോ.. ഇനി ഉണർന്നിട്ടുണ്ടെകിൽ തന്നെ എല്ലാം ഓര്മയുണ്ടാകുമോ?… ഇത്തരത്തിലുള്ള പല ചിന്തകൾ അവന്റെ മനസിനെ അലോസരപ്പെടുത്തികൊണ്ടിരുന്നു.

നവീൻ തട്ടി വിളിക്കുമ്പോഴാണ് കാവ്യ മയക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണരുന്നത്.

“കാവ്യ.. നമ്മൾ എത്തി.”

അവന്റെ തോളിൽ നിന്നും തല ഉയർത്തി നോക്കിയ കാവ്യ മീരയുടെ വീടാണ് കാണുന്നത്. മുന്നിലേക്ക് കിടന്ന അവളുടെ മുടി ഒതുക്കി കൊടുത്ത ശേഷം നവീൻ കാറിനു വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *