നവീൻ അവളുടെ ടോപ് വലിച്ചുയർത്തി അവളുടെ മാറിടത്തിന് തൊട്ടു താഴെ വരെ കൊണ്ട് വന്നു. പക്ഷെ അവൾക്ക് യാതൊരു ഭാവ മാറ്റവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ടോപ് താഴേക്കിട്ട് നഗ്നമായ വയർ മറച്ച് കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
“നാണം ഇല്ലാത്ത ജന്തു.”
അത് കേട്ടതും ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.
“നീ എവിടം വരെ പോകുമെന്ന് എനിക്കറിയാല്ലോ.”
അവനൊന്ന് ചിരിച്ച ശേഷം വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു.
അവന്റെ മുഖഭാവം മാറിയത് കണ്ടു കാവ്യ ചോദിച്ചു.
“മീരയെ പിന്നെ ഇതുവരെയും നീ കണ്ടില്ലല്ലേ?”
“ഇല്ല.. മാന്ധ്രാ കുന്നിലും ഞാൻ പോയി നോക്കിയിരുന്നു, അവിടെയും അവളില്ല.”
“ഇനി നീ എന്ത് ചെയ്യാൻ പോകുന്നു?”
“ഞാൻ ഇന്ന് തന്നെ കോട്ടയത്ത് അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകും. അവൾക്ക് എന്ത് പറ്റിയെന്ന് എനിക്കറിയണം.”
കാവ്യ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഞാനും വരും നിന്റെ കൂടെ.”
“നിനക്ക് ഈ അവസ്ഥയിൽ യാത്ര ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ?”
“ഇല്ല.. പക്ഷെ നാളെ ഉറപ്പായും എന്റെ ക്ഷീണമൊക്കെ മാറും. നമുക്ക് നാളെ പോകാമെടാ.”
നവീൻ ആകെ വിഷമാവസ്ഥയിലായി.
“കാവ്യ, അവൾക്ക് എന്ത് പറ്റിയെന്നറിയാതെ എനിക്കൊരു സമാധാനം കിട്ടില്ല.”
“നവീൻ.. നിന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് അവിടേക്ക് വിടാൻ എനിക്കാവില്ല.. എനിക്ക് വേണ്ടി ഇന്ന് ഒരു ദിവസം നിനക്ക് ക്ഷമിച്ചൂടെ.. പ്ളീസ്.”
അവളെ വിഷമിപ്പിക്കുവാൻ നവീന് കഴിയുമായിരുന്നില്ല.
ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.
“നമുക്ക് നാളെ രാവിലെ തന്നെ പോകാം.”
അത് കേട്ടതും കാവ്യയുടെ മുഖത്ത് ചിരി തെളിഞ്ഞു.
“അവിടെ പോകുന്നതിനു മുൻപ് എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങളിൽ തീരുമാനം ആക്കാനുണ്ട്.”
അവൾ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.
“എന്ത് കാര്യത്തിൽ?”
“അതൊക്കെ ഉണ്ട്.”