Posted by എവിടെയോ കണ്ടുമറന്നത് പോലെ ഉണ്ട്. പക്ഷെ എവിടാണെന്ന് ഉറപ്പിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഇനി ഇങ്ങനെ പേടിച്ച് ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ല. പേടിച്ച് ഓടാൻ തുടങ്ങിയാൽ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഓടാനേ നേരം ഉണ്ടാവൂ. ആരെയോ കണ്ടു എന്നു കരുതി ഞാൻ എന്തിന് എന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ സന്തോഷം തകർക്കണം. ഇനി എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാവുകയാണെങ്കിൽ തന്നെ അത് അപ്പോൾ നോക്കാം.
അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് അമ്മായി ഒരു ദിവസം രാത്രി എന്നെ വിളിക്കുന്നത്. അമ്മായിയുടെ കൂടെ ഷിൽനയും ഉണ്ട് ഫോണിൽ. ഞാനും തുഷാരയും ഹാളിൽ ഇരുന്ന് tv കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് ഫോൺ വന്നത്… ഉടനെ തുഷാര കയറി ഫോൺ എടുത്തു…
: ഹലോ അമലൂട്ടാ…
: അമ്മായി ഇത് ഞാനാ… ഏട്ടൻ ഇവിടെ ഉണ്ട്. എന്താ വിശേഷം
: മോളായിരുന്നോ…. നല്ല വിശേഷം. അവിടെ എങ്ങനെ, തണുപ്പ് തുടങ്ങിയോ…
: ചൂട് ഇല്ല ഇപ്പൊ… വലിയ തണുപ്പും ഇല്ല… ഷി എവിടെ
: എടി ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ട്… ഫോൺ സ്‌പീകറിൽ ഇട്ടിട്ടാ സംസാരിക്കുന്നത്..
: ആണോ…. എന്ന ഞാനും സ്‌പീക്കർ ഓൺ ആക്കട്ടെ..
: എടി എനിക്ക് ഇന്നൊരു ലൗ ലെറ്റർ കിട്ടി…. എന്റെ മോളേ ഒന്ന് വായിച്ചു നോക്കണം… അപ്പൊ തന്നെ പ്രണയിച്ചുപോകും, അമ്മാതിരി എഴുത്ത്
: ഷി… ഞാനാ ഏട്ടനാ. എന്താ സംഭവം, നീ തെളിച്ച് പറ
: അറിയില്ല ഏട്ടാ… രാവിലെ അമ്മ പാലും പത്രവും എടുക്കാൻ പോയപ്പോ പത്രത്തിന്റെ കൂടെ ഗേറ്റിൽ വച്ചിട്ട് കണ്ടതാ… ഒരു വെള്ള പേപ്പറിൽ മലയാളത്തിൽ എഴുതിയ ഒരു കത്ത്..
: അതിൽ എന്താ എഴുതിയത്…
: പക്കാ സാഹിത്യം… പ്രണയം ഇങ്ങനെ തുളുമ്പുകയാണ്. എന്നെക്കുറിച്ചുള്ള കുറേ വർണനകളും ഉണ്ട്… വായിക്കണോ
: വേണ്ട …. നീ അത് wahtsapp ഇൽ അയക്ക്…പിന്നെ നീ ഇപ്പൊ ജോലിക്ക് പോകാറില്ലേ
: ആ ഉണ്ടല്ലോ….
: ഞാൻ പറയുന്നത് ഇനി ശ്രദ്ധിച്ച് കേൾക്കണം. കേട്ടാൽ മാത്രം പോര അനുസരിക്കുകയും വേണം. ജോലി കഴിഞ്ഞാൽ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് വരണം. കടയിൽ ഒന്നും കേറരുത്…. അത്യാവശ്യം അല്ലാത്ത ഒരു യാത്രയും നടത്തരുത്. പോകുന്നുണെങ്കിൽ തന്നെ ആരുടെയെങ്കിലും കൂടെ പോയാൽ മതി. ഒറ്റയ്ക്ക്