പൊന്നരഞ്ഞാണമിട്ട അമ്മായിയും മകളും 16 [Wanderlust]

: എന്താടോ ഇത്ര ദൃതി…

: ഹേയ് ഒന്നുമില്ല… അമ്മായി വീട്ടിലാ ഉള്ളത്. അവരെ കൂട്ടിയിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് വരണ്ടേ..  (ലീനേച്ചിയുടെ വീടിന്റെ അടുത്ത വീടാണ് അമ്മായിയുടേത്)

: ഇപ്പൊ ഏത് നേരവും അമ്മായിയുടെ വിചാരം മാത്രമേ ഉള്ളു ചെക്കന്…

: അതാണ് ഈ അമലൂട്ടൻ.. ഒരു കാര്യം ഏറ്റെടുത്താൽ അത് വെടിപ്പാക്കിയിട്ടേ വിടൂ…

: ഉം… നിന്നെപോലുള്ള ചെക്കനെ കിട്ടാനും വേണം ഭാഗ്യം..

: അതെന്താ വൈശാകേട്ടൻ അത്രയ്ക്ക് മോശമാണോ ടീച്ചറേ…

: ഹേയ് അതൊന്നും അല്ല… എന്നാലും..

: അപ്പൊ എന്തോ ഉണ്ടല്ലോ… പറ കേൾക്കട്ടെ.. നമ്മൾ ഇപ്പൊ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്‌സ് അല്ലെ

: ആണോ… ഫ്രണ്ട്‌ തന്നെ ആണോ…

: എന്ന വേണ്ട… കീപ് ആക്കിക്കോ… (ഇതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ കണ്ണ് അടച്ചു പിടിച്ച് ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. അപ്പൊ തന്നെ ലീനേച്ചി തുടയിൽ നന്നായൊരു നുള്ള് തന്നു.. )

: പോടാ… ഇത് നീ തന്നെ ആണോ പറയുന്നത് അതോ ഉള്ളിൽ ഉള്ള കള്ള് ആണോ

: കള്ളിന്റെ ബലത്തിൽ ഞാൻ തന്നെ പറഞ്ഞതാ….

: ഉം…. ഇനി മോൻ വിട്ടോ… ഇനിയും വൈകിയാൽ ‘അമ്മ പുറത്തേക്ക് വരും.

: എന്ന ശരി… മനസ് തുറപ്പിക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ ഒരിക്കൽ…

: അപ്പൊ കുറേ കള്ള് വേണ്ടി വരുമല്ലോ….

: അതെന്താ

: അല്ല സ്വബോധത്തിൽ ഇതിനൊക്കെ ഉള്ള ധൈര്യം ഉണ്ടോ സാറിന്

: ഓഹ് അങ്ങനെ… എന്ന കള്ളിന്റെ ബലത്തിൽ അല്ലാതെ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ..

: ഉം… പറ നോക്കട്ടെ..

( വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു വച്ചിട്ട് ചെറുതായി ഒന്ന് ആക്‌സിലേറ്ററും കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു..)

: ഉമ്മ……  (ഇത് പറഞ്ഞ സെക്കന്റിൽ വണ്ടി വിട്ടു… കണ്ണാടിയിൽ കൂടി പുറകിലേക്ക് നോക്കിയ എനിക്ക് കിളിപോയി നിൽക്കുന്ന ലീനേച്ചിയെ ആണ് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്. )

________________

വീട്ടിൽ എത്തിയ ഉടനെ കോളിങ് ബെൽ അടിച്ചു. കുടിച്ചിട്ട് വരുന്ന ദിവസം ബെൽ അടിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ ഒരു ആചാരം ഉണ്ട്. ആരെങ്കിലും വന്ന് വാതിൽ തുറക്കുമ്പോഴേക്കും പൈപ്പിന്റെ ചോട്ടിലേക്ക് ഒറ്റ മുങ്ങൽ. ഇതിനൊരു ശാസ്ത്രീയ വശം ഉണ്ട്. നമ്മൾ പൈപ്പിന്റെ ചുവട്ടിൽ നിന്നും കാലും കൈയ്യും ഒക്കെ കഴുകുമ്പോഴേക്കും വാതിൽ തുറന്നു തന്ന ആൾ ഒന്നുകിൽ അകത്തേക്ക് പോയികാണും അല്ലെങ്കിൽ ഉമ്മറത്ത് ഇട്ടിരിക്കുന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്നിട്ടുണ്ടാവും. രണ്ടായാലും നമുക്ക് ഗുണമേ ഉള്ളു. നേരിട്ട് അവരുടെ മുഖത്തിന് ചേർന്നു നിന്ന് സംസാരിക്കേണ്ടി വരില്ലല്ലോ. അതുകൊണ്ട് ചെറിയ രീതിയിൽ ഉള്ള വെള്ളമടിയൊക്കെ പിടിക്കപ്പെടാതെ നോക്കാൻ പറ്റും.
പതിവുപോലെ അകത്തേക്ക് കടന്ന് നേരെ കഴിക്കാനായി പോയിരുന്നു. അമ്മായിയും ചേച്ചിയും കൂടെ ഉണ്ട്. അമ്മ താമസിച്ചേ കഴിക്കാറുള്ളൂ എന്നും. ഞങ്ങൾ ഓരോ നാട്ടുവർത്തമാനം ഒക്കെ പറഞ്ഞ് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. കുട്ടൂസൻ നേരത്തെ ഉറങ്ങിയതുകൊണ്ട് പകുതി സമാധാനം ആയി. അല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ പോകാൻ നേരത്ത് കരഞ്ഞ് ബഹളം വയ്ക്കുമായിരുന്നു.

അമ്മായിയുടെ സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ വണ്ടിയിൽ ആയതിനാൽ കാറും