പ്രാതൽ കഴിഞ്ഞു സ്കൂളിലേക്ക് പോണ വഴി ഏട്ടൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
എന്താണ് ഒരു കള്ളച്ചിരി? ഞാൻ ചോദിച്ചു.
അതേയ്… ഇന്നലെ മാധവീടെ ഒപ്പം… ഒന്നു നിർത്തി.
ഒപ്പം? ഞാൻ ചോദിച്ചു..
ഒന്നുരണ്ടു ശൃംഗാരപ്പദങ്ങൾ… ശ്ശി കാലായിട്ട്‌. എന്താ നിന്നോട് പറയ്യാ…സുഖിച്ചൂട്ടൊ.
ഏട്ടാ, ഇന്നലെ ഏടത്തി ആയിരുന്നോ കൂടെ, അതോ ദേവിട്ടീച്ചറോ? ഞാൻ ചിരിച്ചു…
എടാ ഭയങ്കരാ…സത്യം പറഞ്ഞാൽ രണ്ടു പേരെയും… നിനക്കെങ്ങിനെ തോന്നി?
രാവിലേ കണ്ട കണി…. ഏടത്തിയുടെ മത്തങ്ങാ ചന്തികളുടെ മിനുത്ത തൊലിയിൽ കണ്ട ചുവന്ന പാടുകൾ ഓർത്തു ഞാൻ ചിരിച്ചു…
ഒരൂഹം ഏട്ടാ… ആൻ ഇന്റലിജന്റ്‌ ഗസ്സ്‌.
ആഹാ…. മിടുക്കാ… നീ വാ… ആ ദേവി…
ഒക്കെ ശരിയാവും ഏട്ടാ….
ഒന്നു മുറുക്കി തുപ്പിയിട്ട്‌ ഞങ്ങൾ സ്കൂളിന്റെ പടി കടന്നു. ഏട്ടൻ ഓഫീസിലേക്ക്‌ പോയി. ഞാൻ സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്കും.
തേടിയ വള്ളി കാലിൽ ചുറ്റി. ദേവി ടീച്ചർ.
എന്താ മാഷേ മോന്‌ വാസനയുണ്ടോ? അതോ അവന്റെ ഭ്രമം ആണോ? എന്താച്ചാൽ തുറന്നു പറഞ്ഞോളൂ. സാരല്യ…
പൊങ്ങുതടി – 3 (ഋഷി)
Posted by