🌙പെരുന്നാൾ നിലാവ്🌙 [അൻസിയ]

“മഹ്…”

ഇറക്കം കുറഞ്ഞ കൈ മുകളിലേക്ക് പൊക്കി ഇലസ്റ്റിക്ക് ആയതിനാൽ അത് സുഖമായി മുകളിൽ കയറി… നനഗ്നമായ കൈകൾ മുകളിലേക്ക് പൊക്കിയപ്പോ രോമം നിറഞ്ഞ കക്ഷം അയാൾ കണ്ടു… കൊതിയോടെ നോക്കി അയാൾ അങ്ങോട്ട് മുഖം ചേർത്തു… അവളിൽ നിന്ന് ഒരു ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നു അപ്പൊ… നാവ് നീട്ടി കക്ഷത്തിലെ രോമം നക്കി അയാൾ പറഞ്ഞു …

“ഇപ്പൊ ഉണ്ട്… ”

“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ…”

കൈകൾ താഴ്ത്താൻ നോക്കിയ അവളെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് വീണ്ടും അയാൾ മുഖം ചേർത്തു…

“നല്ല സ്വാദ്….”

“അയ്യേ വിയർപ്പിനോ…??

“അതേ… നല്ല രസമുണ്ട്…”

“അയ്യേ…..”

“സത്യമാ നല്ല രുചി…”

“പിന്നല്ലേ…. വൃത്തികേട്….”

“മോൾക്ക് വൃത്തികേട് ആണങ്കിൽ എനിക്ക് തന്നൂടെ…??

“എന്ത്…??

“കക്ഷത്തിലെ വിയർപ്പ്…”

“തന്നില്ലേ ഇപ്പൊ…”

“കുറച്ചു കൂടി…”

അതിനവൾ ഒരു ചിരിയോടെ ഒന്ന് മൂളി…. മദമിളകി നിക്കുന്ന പെണ്ണിനെ നോക്കി അയാൾ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി ആയിഷ അയാളെ തന്നെ നോക്കി…

അടുത്ത് എത്തിയ അയാൾ ആയിഷയുടെ കൈകൾ രണ്ടും മുകളിലേക്ക് പൊക്കി…

“കേശവേട്ട… വേണ്ട ട്ടോ ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ….”

“ആരും കാണില്ല…. ”

അയാൾ അവൾക്ക് ധൈര്യം നൽകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
കൈകൾ ഉയർത്തി നിന്ന പൊന്നും കുടത്തെ അയാൾ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്ന് കക്ഷത്തിൽ മുഖം ചേർത്ത് നക്കാൻ തുടങ്ങി… കണ്ണുകൾ ഇറുകെ അടച്ച് ആയിഷ അയാളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്ക് ഒപ്പം നിന്നു… ഏറെ നേരത്തിന് ശേഷം അയാൾ അവളിൽ നിന്നും അകന്നു മാറി കിതച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…..

“ഇതിലും വിയർക്കുന്ന സ്ഥലമുണ്ട് അത് തരുമോ…??

“എവിടെ…??

“ഇവിടെ….”