🌙പെരുന്നാൾ നിലാവ്🌙 [അൻസിയ]

“നീയോ….”

“ആ നോക്ക്…”

അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ ഗൗരവത്തിൽ ഇടത് കൈ പൊക്കി കക്ഷം കാണിച്ചു…

“അത് മഴ കൊണ്ട് നനഞ്ഞതല്ലേ…??

“അയ്യടാ… ഇത് വിയർപ്പ് ആണ്…”

“നോക്കട്ടെ….”

കയ്യിലെ തൂമ്പ അവിടെ ഇട്ട് അവൾക്കരികിൽ വന്ന് അയാൾ കക്ഷം അടുത്ത് നിന്ന് നോക്കി…. പെണ്ണിന്റെ വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധം വലിച്ചെടുത്ത് അയാൾ പറഞ്ഞു…

“ഇത് മഴയാണ്… എനിക്ക് വിയർപ്പിന്റെ മണമൊന്നും ഇല്ല…”

“ഇപ്പൊ നോക്ക്…”

കക്ഷം അയാളുടെ മുഖത്തിന് നേരെ അടുപ്പിച്ച് അവൾ പറഞ്ഞു…. കക്ഷത്തിലേക്ക് മൂക്ക് മുട്ടിച്ച് അയാൾ ആസ്വദിച്ചു വലിച്ചു… കേശവേട്ടന്റെ ശ്വാസം തന്റെ കക്ഷത്തിൽ അടിച്ചതും അവൾ എന്തോപോലെ ആയി…

“ശരിയല്ലേ…??

“കുറച്ചുണ്ട്….”

“അതാ പറഞ്ഞത്….”

“പക്ഷേ ക്രീമിന്റെ മണമാണ്…”

“ഞാൻ ക്രീമൊന്നും തേക്കാറില്ല….”

“അത് നുണ…”

“സത്യം… ശരിക്ക് നോക്ക് അപ്പൊ മനസ്സിലാകും…”

“നോക്കട്ടെ…”

വീണ്ടും അവൾ കൈകൾ മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി കൊടുത്തു… ഇക്കുറി മുഖം ചേർത്താണ് അയാൾ മണം പിടിച്ചത്… ഇക്കിളി എടുത്തവൾ ഒന്നിളകി…. ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് അവിടെ ഉമ്മ വെച്ച് അയാൾ ചോദിച്ചു…

“അപ്പുറവും നോക്കട്ടെ…??

“മഹ്…”

മറ്റേ കക്ഷവും അയാൾ മണക്കുന്നിതിനോടൊപ്പം അവിടെയൊന്ന് നക്കി…
പിടഞ്ഞു മാറിയ അവളോട് അയാൾ വിറച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

“വിയർത്തലേ ഉപ്പിന്റെ രുചി ആവും…”

“എന്നിട്ട് ഇല്ലേ…??

“ഇല്ല… അത്… നൈറ്റിക്ക് മുകളിൽ കൂടി ആയതിനാൽ ആവും…”

“മഹ്…”

“ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ ഉണ്ടോന്ന്…”