അവിടെ തട്ടുമ്പോൾ ഉള്ള തരിപ്പ് അവളെ കോരി തരിപ്പിച്ചു…. അരമണിക്കൂറത്തെ ഉഴിച്ചിൽ കഴിഞ്ഞപ്പോ തുടയിൽ നിന്ന് ആവി പറക്കുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി…. കൈ എല്ലാം തുടച്ച് അയാൾ പറഞ്ഞു…
“പത്ത് മിനിറ്റ് ഇങ്ങനെ കിടന്നോ കിടക്കാൻ നേരം കഴുകി കളഞ്ഞാൽ മതി….”
“ആ…”
“പിന്നെ നാളെ ഉച്ചയ്ക്ക് പറ്റില്ല രാവിലെ വരാം….”
അവൾ തലയാട്ടി മാക്സി നേരെ ഇട്ട് മലർന്ന് കിടന്നു….
പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പോയ അയാളോട് അച്ഛൻ ചോദിക്കുന്നത് അവൾ കേട്ടു…
“ശരിയാവുമോ മോളുടെ കാൽ…??
“ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല…. ഒരു പതിനേഴ് ദിവസം കൊണ്ട് ചാടി നടക്കും അവൾ പോരെ…??
“മതി… മരുന്ന് എന്താ വാങ്ങേണ്ടത്…??
“ഞാൻ കൊണ്ടുവരാം… ഒരു കഷായം അവിടെ വെച്ചിട്ടുണ്ട് രണ്ട് നേരം മുടക്കം വരാതെ കൊടുക്കണം… ഉഴിച്ചിലും മുടക്കം വരരുത്….”
“ഇല്ല…. ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം….”
പാവം അച്ഛനെ ഓർത്ത് അവൾക്ക് വല്ലാത്ത സങ്കടം തോന്നി…. ഒരു ഉഴിച്ചിൽ കഴിഞ്ഞപ്പൊ തന്നെ അവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു ആശ്വാസം തോന്നി… പക്ഷെ തന്റെ നനഞ്ഞൊലിച്ച പാന്റീസ് തൊട്ട് നോക്കിയപ്പോ വല്ലാത്ത കുറ്റബോധവും തോന്നി….. താൻ തെറ്റൊന്നും ചെയ്തില്ലല്ലോ ഇതൊക്കെ ചികിത്സയുടെ ഭാഗം അല്ലെ അങ്ങനെ കണ്ട മതി….
“മോളെ…..”
അച്ഛന്റെ വിളികേട്ട് പാർവ്വതി തല ഉയർത്തി നോക്കി…
“എണീക്കണ്ട കിടന്നോ….. ശരിയാവുമെന്ന വൈദ്യർ പറഞ്ഞത്….”
അച്ഛന്റെ വാക്കുകളിലെ സന്തോഷം അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു….
“എന്നോടും പറഞ്ഞു “
“നാളെ എപ്പോഴാ വരിക വല്ലതും പറഞ്ഞ… ഞാനത് ചോദിക്കാൻ വിട്ടു….”