പതുക്കെ പതുക്കെ തുടങ്ങി ആരോമലുണ്ണി തന്റെ കയ്യ് കണ്ണപ്പന്റെ കുണ്ണയെ കയ്യിലാക്കി കുലുക്കാൻ ആരംഭിച്ചു, കണ്ണപ്പുണ്ണി കണ്ണുകൾ അടച്ചു, വഴങ്ങി കൊടുത്തു, പെട്ടെന്ന് കണ്ണപ്പുണ്ണിവില്ലുപോലെ ഒന്ന് വളഞ്ഞു കുത്തി, അതാ കൊഴുത്ത പാൽ ആരോമലിന്റെ കയ്യിലാകെ, കണ്ണപ്പുണ്ണി കണ്ണടച്ച് കിടക്കുമ്പോൾ ആരോമലുണ്ണി തന്റെ കൈപ്പടം കണ്ണപ്പന്റെ മുഖത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു,
എഡോ തനിക്ക് ശരിക്ക് പാൽ കെട്ടികിടക്കുകയായിരുന്നു, ഇപ്പോൾ ആണ് എല്ലാം പോയത്, താൻ ഈ മണം നോക്ക് , എന്തിന്റെ മണം പോലെ തോന്നുന്നു? “ഓ ഒരു വെണ്ടക്ക മണം”, “മിടുക്കൻ അത് തന്നെ ഇതിന്റെ മണം”, ഇനി താൻ വാളും പരിചയും പരിശീലിക്കുന്നത് പോലെ ഇതും പരിശീലിക്കണം, തന്റെ മുറിച്ചുരികയുടെ അഗ്രം നിറയെ വെളുത്ത ഒരു സാധനം ആണ് വല്ലാത്ത ഒരു നാറ്റം ആണ് അതിനു,
അത് കുളിക്കുമ്പോൾ കഴുകണം പതുക്കെ പതുക്കെ ഈ അറ്റത്തെ തൊലി പിറകോട്ട് വലിക്കണം അവസാനം നമ്മുടെ ചുക്കുമണിയുടെ അറ്റം മണിപോലെ ആകും, ആദ്യം ഒക്കെ ചുവന്ന നിറം ആയിരിക്കും പിന്നെ പിന്നെ അതും കറുക്കും. പിന്നെ പറഞ്ഞതൊന്നും കണ്ണപ്പുണ്ണികേട്ടില്ല തുടക്കമായി പാവം. എന്നാൽ ആരോമൽ ഉണ്ടോ വിടുന്നു, കണ്ണപ്പന്റെ കാലുകൾ അല്പം അകറ്റി, അവന്റെ തുടയുടെ ഇടയിലേക്ക് തന്റെ സാധനം വച്ച് മെല്ലെ അനങ്ങാൻ തുടങ്ങി, കണ്ണപ്പനു ഒന്നും പറയാൻ വയ്യ ഉറക്കവും സുഖവും എല്ലാം കൂടെ, ആരോമുണ്ണിയുടെ സുന എന്തൊരു വലിപ്പം എന്തൊരു ചൂട് , കുറെ നേരം കമഴ്ന്നു കിടക്കേടോ , ഒരു സുഖം വരുന്നില്ല.