ഒരു തുടക്കകാരന്റെ കഥ 7
Oru Thudakkakaarante Kadha Part 7 bY ഒടിയന് | Previous Part
നേരം വെളുത്തപ്പോൾ അപ്പുവിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ടിനെ കീറി മുറിച്ച് വെളിച്ചം കടന്നു വന്നു
കിളികളുടെ ചിലയ്ക്കുന്ന ശബ്ദം ആ പ്രഭാതത്തിന് പ്രത്തേകം ഈണമായി മാറി
അവൻ ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്കും നോക്കി ചിന്തകളെ കൂട്ടുപിടിച്ചു , ജാനുവിന്റെ ഇന്നലത്തെ പരാക്രമം, കുറച്ചു കൂടി മെച്ചപ്പെടുത്തണമായിരുന്നു എന്നുള്ള കുറ്റബോധം .
അമ്മു അവനെ എഴുനേല്പിക്കുവാൻ മുറിയിൽ വന്നപ്പോൾ , അവൻ പുറത്തേക്ക് നോക്കി എഴുനേറ്റ് ഇരിക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്
“ ആഹാ ഇതെന്താ ഇന്ന് നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റോ “
അവൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു
അവൻ അഴിച്ചിട്ട ഡ്രെസ്സൊക്ക് പെറുക്കി എടുത്തു
“ ഇന്നെന്നാ പറ്റി നേരത്തെ എഴുന്നേൽക്കാൻ “
“ ആ … തന്നെ എഴുന്നേറ്റതാ …”
“ ഇന്നലെ … എന്നാ എന്നോട് മിണ്ടാതെ പോയത്”
“ അത് നീ എന്നോട് മിണ്ടാത്തതുകൊണ്ട് “
“ അപ്പൂവേട്ടൻ മിണ്ടാത്തത് കൊണ്ടല്ലേ ഞാനും മിണ്ടതിരുന്നെ “
“ എനിക്കെന്തോ ഒരു വിഷമവും കുറ്റഭോധവും വന്നപ്പോൾ നിന്നോട് മിണ്ടാൻ ഒരു മടി “
“ ഉം … “
“ എണീക്കുന്നില്ലേ “
“ മടി “
“ ആഹാ …. ‘അമ്മ ഇന്നലെ കൂടി പറഞ്ഞേ ഉള്ളു”
“ എന്തോന്ന് “
“ അപ്പുവെട്ടന്റെ മടിയെ പറ്റി “
“ ഹും.. നീ പ്യോടി കൊരങ്ങത്തി“
“ നീ പോടാ നത്തോലി അപ്പു…ഇന്ന് പോകുന്നില്ലേ കടയിൽ “
“ പോണം….. “
“ എന്ന റെഡി ആവാൻ നോക്ക് “
“ ഇല്ലെങ്കിൽ…”