“ ദേവീ… നീ അവന്റെ മുറി ഒന്നു ശരിയാക്കിക്കൊടുക്ക്… ഇനി ഓണം കഴിഞ്ഞിട്ട് പോയാൽ മതീട്ടോ മനുവേ…“ അതു പറഞ്ഞിട്ട് രഘു വീണ്ടും വാഴത്തോട്ടത്തിലേക്ക് പോയി…
മനു ശ്രീദേവിയോടൊട്ടി നടന്ന് അകത്തേക്ക് പോയി… അവന്റെ തോളിൽ പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് കൊണ്ടു പോയ ശ്രീദേവി… നടുത്തളത്തിൽ നിന്ന് നാലുകെട്ടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് അവനേയും കൂട്ടി നടന്നു.
“ ഞാനും മോളും നിന്റച്ഛനും മാത്രല്ലേ ഇവിടുള്ളൂ… ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങിക്കൂടായിരുന്നോ മനൂ… ” അവളുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ പാർശ്വങ്ങളിൽ തന്റെ കൈകൾ ഉരയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചു നടന്ന മനു ചോദ്യം കേട്ട് ഒന്ന് ആലോചിച്ചിട്ടെന്ന പോലെ മറുപടി പറഞ്ഞു.
“ അമ്മേ… അതു പിന്നെ എനിക്ക് ഒഴിവു കിട്ടില്ലായിരുന്നു…“ നടന്ന് മുറിക്കുളിളലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ മനു വിക്കിവിക്കി പറഞ്ഞു… ശ്രീദേവി ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചപ്പോൾകമ്പികുട്ടന്.നെറ്റ് തന്നെ അവളോടുള്ള ദേഷ്യമൊക്കെ മനുവിൽ നിന്ന് പോയിരുന്നു… തനിക്ക് കുറേക്കാലം ലഭിക്കാതിരുന്ന സ്നേഹം ആ ഒരു ആലിംഗനത്തിലൂടെ അവൾ നൽകിയതു പോലെ അവനു തോന്നി.
“ ഓ… അമ്മേ എന്നോന്നു വിളിച്ചല്ലോ… എന്റെ മൂത്തമോനല്ലേടാ നീ… അതു കഴിഞ്ഞല്ലേ… ഇവൾ… “ മുറിയിൽ കടന്ന് കട്ടിലിൽ കിടന്ന് ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന കുട്ടിയെ നോക്കി ശ്രീദേവി പറഞ്ഞു… കുട്ടൻ ഓമനത്തത്തോടെ കട്ടിലിൽ സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങുന്ന തന്റെ അനിയത്തിയെ നോക്കി…
“ എന്താ ഇവൾടെ പേര്… ” അവൻ ശ്രീദേവിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു… അവളുടെ നെറുകിൽ മുടിയെ നെടുകെ വകഞ്ഞ് പോകുന്ന വരയും… നടുവിലെ സിന്ദൂരവും അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു… നല്ല ഉണ്ടക്കണ്ണുകളും… ചിരിക്കുമ്പോൾ തുടുക്കുന്ന കവിളിണകളും അവൻ കൌതുകത്തോടെ നോക്കി… നല്ല ചുവന്ന ചുണ്ടുകൾ… അൽപ്പം തടിച്ച കഴുത്തിനു താഴെയായി… സെറ്റിനുള്ളിലെ ഉരുണ്ട ഭാഗത്തേക്ക് കണ്ണിറങ്ങി മേയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ കണ്ണുകൾ പിൻവലിച്ചു…
“ ലക്ഷ്മീന്നാ പേരിട്ടത്… ചിഞ്ചൂന്ന് വിളിക്കും… ” അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…