അപ്പോഴേക്കും അശ്വിൻ്റെ നോട്ടം ആ നനവ് പറ്റിയ ഭാഗത്തേക്കായി. അതിനുള്ളിൽ കറുത്ത വട്ടത്തിലുള്ള മുലഞെട്ടിൻ്റെ വട്ടം നൈറ്റിയിൽ പറ്റിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വളരെ വ്യക്തമായി കാണാം.
അവൻ ആകെ കൊതിപൂണ്ട പൂച്ചയെപ്പോലെ അതിൽ തന്നെ കണ്ണും നട്ടിരിപ്പായി. എനിക്കാകെ പേടിയായി. എങ്ങാനും കുഞ്ഞ അവൻ്റെ നോട്ടം കണ്ടാലോ? എന്ത് വിചാരിക്കും അവനെ കുറിച്ച്? ഈശ്വര എങ്ങനെയാ ഇവനെയൊന്നു പിന്തിരിപ്പിക്കേണ്ടത്. അങ്ങനെയൊക്കെ ആലോചിച്ചു ഞാൻ കുഞ്ഞയെ നോക്കിയപ്പോഴേക്കും കുഞ്ഞ അവൻ്റെ നോട്ടം തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
“ഈശ്വരാ പെട്ടു… കുഞ്ഞ കണ്ടു… ഇനി എന്താകുമോ ആവോ…” ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.
“എന്താടാ നീ ഇങ്ങനെ നോക്കി കൊതിവിടുന്നത്?” കുഞ്ഞയുടെ ആ ചോദ്യം എന്നെയും അവനെയും ഞെട്ടിച്ചു.
“ഏയ്… ഒന്നുമില്ല കുഞ്ഞേ… ഒരുപാട് നനഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ… അപ്പൊ ഒരുപാട് പാലുണ്ടല്ലോ എന്നോർത്താ… ” അവൻ ഏതേലും പറഞ്ഞൊപ്പിക്കാനായി വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു… കൂടെ എന്നെ ഒരു ദയനീയാവസ്ഥയിൽ ഒരു നോട്ടം നോക്കി. ഞാൻ മെല്ലെ തലകുലുക്കി എനിക്കൊന്നും ചെയ്യാനാവില്ല എന്ന മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ നീ കൊതി വിടുവായിരുന്നല്ലോ? പാലുകുടിക്കാനുള്ള ഇഷ്ടം ഇതുവരെയും മാറിയില്ലേ? അതെങ്ങനാ നിൻ്റെ അമ്മക്ക് പാലില്ലായിരുന്നല്ലോ… കുപ്പിപാലല്ലേ തന്നു വളർത്തിയത് രണ്ടിനേം…” കുഞ്ഞ പറഞ്ഞു.
അതും കൂടി കേട്ടപ്പോൾ അവൻ അതിശയത്തോടെ എന്നെ നോക്കി. ഞാനും അതെ അതിശയത്തിൽ തന്നെ അവനെ നോക്കി. അവൻ പക്ഷെ അതിനൊരു മറുപടി കൊടുത്തില്ല. പകരം കുഞ്ഞയെനോക്കിയിട്ടു തല കുനിച്ചിരുന്നു.
“അയ്യേ എൻ്റെ കൊച്ചിങ്ങനെ തലകുനിച്ചു ആരുടേം മുന്നിൽ ഇരിക്കരുത്. ഞാൻ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും ധര്മസങ്കടത്തിൽ പെട്ട നിമിഷത്തിൽ, കുടുംബത്തിലെ ഒരു മുതിർന്ന ആൺ എന്ന നിലയിൽ എനിക്ക് മനോധൈര്യം തന്നവനാ നീ… അതുകൊണ്ടു മാത്രമാണ് എനിക്കാ അവസ്ഥ തരണം ചെയ്യാൻ സാധിച്ചത്. ആ നീ ഇങ്ങനെ ഒരിക്കലും തലകുനിക്കാൻ പാടില്ല.” കുഞ്ഞ അല്പം വികാരാധീനതയിലാണ് അത് പറഞ്ഞത്.
“നീയും എൻ്റെ കൊച്ചു തന്നെയാണ്… നിനക്ക് കുടിക്കാൻ ഇഷ്ടാമാണേൽ ഞാൻ തരും… ഇപ്പൊ വേണോ നിനക്ക്?” കുഞ്ഞയുടെ ആ ചോദ്യം ഒരു ഷോക്കേറ്റപോലെയായിരുന്നു ഞാൻ കേട്ടത്. അവൻ അത് കേട്ടതും അവൻ്റെ മുഖം പ്രസന്നമായി… കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. മറുപടിയെന്നോണം അവൻ തലയാട്ടി. അതും കൂടി കണ്ടപ്പോഴേക്കും ഞാൻ അമ്പരന്നു. ഇവനിത്രയും ധൈര്യമോ? ഇവിടെ എന്താ നടക്കാൻ പോകുന്നെ? ബിയറിൻ്റെ ലഹരി കൂടിയായപ്പോൾ എനിക്ക് സ്ഥാലകാലബോധം നഷ്ടപെട്ടപോലെ തോന്നി.