“എഴുന്നേൽക്ക്… ഇവിടെ വന്ന് നിൽക്ക്… “
ജയ ആജ്ഞാപിച്ചു..
രാമേട്ടൻ തട്ടിക്കുടഞ്ഞ് എണീറ്റ് അവളുടെ മുൻപിൽ വന്ന് നിന്നു..
“ അവനാരാ… ആ ചെറ്റ… ?.
നിന്റെ പുതിയ കൂട്ടുകാരൻ… ?”
മറുപടി പറയുന്നതാവും ഉചിതം എന്ന് രാമേട്ടന് തോന്നി..
“ അത്… ഉമ്മർ… എന്റെ കൂടെ പണിക്ക് വരുന്നതാ…”
“അവനെന്തിനാണ് എന്നെ ചീത്ത പറഞ്ഞത്… ?.
നീ പറഞ്ഞിട്ടാണോ… ?”..
“ അല്ല… “
“ അവൻ പറയുന്നത് നീയും കേട്ടില്ലേ..?”
“ ഉം.. “
“പിന്നെന്ത് കൊണ്ട് നീ വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞില്ല…”
രാമേട്ടൻ മിണ്ടിയില്ല..
“ എന്നെയവന് കൂട്ടിക്കൊടുക്കാൻ വല്ല ഉദ്ദേശവുമുണ്ടോടാ പട്ടീ നിനക്ക്… ?”..
രാമേട്ടൻ ഞെട്ടിപ്പോയി..
“ അയ്യോ ഇല്ല…”
തൊഴുകയ്യോടെ രാമേട്ടൻ പറഞ്ഞു..
“ ഞാൻ നിനക്ക് ഊക്കാൻ തരാറില്ലെന്ന് നീ അവനോട് പറഞ്ഞോ… ?”
അയാൾ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി..
“പറഞ്ഞു… ഞാൻ നിനക്ക് ഊക്കാൻ തരാറില്ലെന്ന് നീയവനോട് പറഞ്ഞു..
എനിക്ക് തികയുന്നില്ലെന്ന് നീ പറഞ്ഞു..എന്തിന്..?..
എന്തിന് നീയത് അവനോട് പറഞ്ഞു…
എന്നെയവന് കൂട്ടിക്കൊടുക്കാനല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാടാ പട്ടീ ഇതൊക്കെ അവനോട് പറഞ്ഞത്… ?””..
“അയ്യോ ഇല്ല… സത്യമായും ഇല്ല…
ഞാനങ്ങിനെയൊന്നും ചിന്തിച്ചിട്ട് പോലുമില്ല…”
“ഹും.. നീയെന്ത് ചിന്തിച്ചാലും എനിക്ക് മൈരാ…
എനിക്കറിയേണ്ടത് അവൻ നാളെ മുതൽ നിന്റൊപ്പം പണിക്കുണ്ടാവുമോ,ഇല്ലേന്നാണ്…
പണിക്കെന്നല്ല, അവനെയിനി കണ്ടു എന്ന് പോലും ഞാനറിയരുത്…
കേട്ടല്ലോ…”
‘ എതിർക്കണം രാമേട്ടാ… സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി പൊരുതണം… ‘
ഉമ്മർ പറഞ്ഞ ആ വാചകം രാമേട്ടന്റെ ചെവിയിൽ കിടന്ന് മുഴങ്ങി..
പൊടുന്നനേ ഒരൂർജ്ജം ദേഹമാസകലം വന്ന് പൊതിയുന്നത് രാമേട്ടനറിഞ്ഞു..