Posted by ഞാൻ : അയ്യോ അങ്ങനെയൊന്നും പറയല്ലേ. നമ്മുക്ക് എല്ലാവരും വേണം… പക്ഷെ എനിക്ക് നിന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ പിന്നെ ആത്മഹത്യാ അല്ലാതെ എനിക്ക് വേറെ വഴിയില്ല. അങ്ങനെയൊരു അവസ്ഥയുണ്ടായാൽ എല്ലാവരും എന്നെ ഒരു പിഴച്ചവളായേ കരുതൂ..
നബീൽ : എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു പെണ്ണുണ്ടെങ്കിൽ അത് നീയാണ്. പിന്നെ ഈ ലോകത്തിലെ മനുഷ്യർക്കൊക്കെ ഒരു വൃത്തികെട്ട ചിന്തയുണ്ട്, പ്രണയിക്കുന്നവർ തമ്മിൽ ഒന്നിച്ചാൽ ആ പെണ്ണിനെ പഴിപറയുക എന്നുള്ളത്. കപടസദാചാരം പ്രസംഗിക്കുന്ന ഇവനൊക്കെ, കുട്ടികളെ മുതൽ മുതുകികളെ വരെ സ്വന്തം ബെഡിൽ എത്തിയെങ്കിൽ എന്നാഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളവർ ആണ്. അതൊന്നും ഓർത്ത് നീ ഭയപ്പെടേണ്ട… നമ്മുക്ക് നമ്മുടെ ജീവിതം.. നമ്മുടെ പ്രണയം… ബാക്കി ഒന്നും നീ ചെവികൊടുക്കേണ്ട..
ഞാൻ : എനിക്ക് അത് കേട്ടാൽ മതി.
നബീൽ : നീ ഇനിയൊന്നും ആലോചിച്ചു കൂട്ടണ്ട. എന്റെ വീട്ടിലോ നിന്റെ വീട്ടിലോ ഒന്നും നിക്കണ്ട. നമ്മുക്കൊരു വീട് വാടകക്ക് എടുത്തു, നമ്മുടെ ചെറിയ ലോകത്ത് ചെറിയ സന്തോഷങ്ങളുമായി ജീവിക്കാം.
അവൻ എന്നെ മാറിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
നബീൽ : നമ്മളെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞവരെയും കളിയാക്കിയവരെയും എല്ലാം നമ്മുക്ക് ജീവിച്ചു കാണിച്ചു തോല്പ്പിക്കണം. സാമ്പത്തികമായും സന്തോഷപരമായും മറ്റെല്ലാവിതത്തിലും എല്ലാവരേക്കാളും വലിയവരായി നമ്മുക്ക് ജീവിക്കണം.
ഞാൻ : ഹ്മ്മ്
ഞാൻ ഒന്ന് മൂളിയതേയുള്ളു. ഒന്നും ആയില്ലെങ്കിലും സാരമില്ല. എനിക്കവന്റെകൂടെ ജീവിച്ചാൽ മാത്രം മതി. അവൻ എന്നെ പതിയെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കിടത്തി. അവന്റെ കൈകൾ എന്റെ പുറത്തുകൂടി ഓടി നടന്നു. അവൻ ചുരിദാറിനു മുകളിലൂടെ എന്റെ പുറമെല്ലാം ഞെക്കി പിഴിഞ്ഞു. കൈകൾ അരിച്ചരിച്ചു എന്റെ ചന്ദിയിൽ ചെന്ന് നിന്നു. അവൻ എന്റെ ചന്ദിയിൽ രണ്ടുകൈകള്കൊണ്ടു അമർത്തി പിഴിഞ്ഞപ്പോൾ കുണ്ടിയും പൂറും ചെറുതായി വിടർന്ന മാത്രയിൽ എന്റെ വായിൽനിന്നും ആഹ് എന്നൊരു കെഞ്ചൽ വേദനകൊണ്ടു പുറത്ത് വന്നു.