നഹ്മയും പ്രൊഫസർ വർഗീസ് കുര്യനും 3

Nahmayum professor Varghese Kuriyanum 3 | Author : Nahma

[ Previous Part ]

വർഗീസ് സാറിന് ആകെ ടെൻഷൻ ആയി പക്ഷേ കുറ്റബോധം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നേയില്ല. ഇത്രയ്ക്ക് തിരക്ക് കൂട്ടണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി. ആ കുട്ടിയ്ക്കും ആകെ 21 വയസ്സല്ലേ ഒള്ളു . ഒരു പക്ഷേ ഒന്നുകൂടെ ക്ഷമ കാണിച്ചിരുന്നേൽ മൊത്തം കുറച്ച് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ തിന്നാമായിരുന്നു. കൊച്ചും ആസ്വദിച്ചു വരായിരുന്നു.അവളുടെ കാലുകളുടെ വെളുപ്പും സോഫ്റ്റ്‌നസ്സും മറക്കാനെ പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു മൊത്തത്തിൽ എന്തോ പോലെ ആയി. ചുവന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടിന്റെ മാധുര്യവും രുചിയും സാറിൽ നിന്നും മായുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

അവൾ സിസിലിയെ എങ്ങാനും വിളിച്ചു പറയുമോ എന്നായിരുന്നു പേടി . ഇനി ആ കൊച്ചിനെ വിളിച്ചു മാപ്പ് പറയണോ അതോ വിളിക്കാതിരിക്കണോ മൊത്തത്തിൽ കൺഫ്യൂഷൻ അടിച്ചിരിക്കുമ്പോ ആണ് സിസിലിയുടെ ഫോൺ വന്നത്.

(കർത്താവെ ഇവളെന്താ ഇപ്പോ വിളിക്കണത്. ഇനി ആ പെണ്ണെങ്ങാനും ഇവളെ വിളിച്ചു നടന്നതൊക്കെ പറഞ്ഞോ.)
ആ ഹലോ.

ആ ഇച്ചായ എവടെയ.

ഞാൻ വീട്ടിൽ തന്നെയാ. എന്തിയെടി.

ആ കൊച്ച് പോയോ. അവള്ടെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചിട്ട് എടുക്കുന്നില്ല.

ആ അവള് പോയല്ലോ. നീ അവളെ വിളിച്ചിരുന്നോ.

ആ ഇച്ചായാ ഒരു 5 വട്ടം എങ്ങാനും വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്.

എന്നാത്തിനാ വിളിച്ചേ എന്നെ വിളിച്ചാൽ പോരായിരുന്നോ

അത് ഇച്ചായാ നമ്മടെ മോള് ആവാനുള്ള പ്രായം അല്ലേ ഒള്ളു… അതും ഇല്ലാ. എന്തോ വീട്ടിലെ അവസ്ഥ ഒക്കെ അറിഞ്ഞപ്പോ കൂടുതൽ ആ കുട്ടിയോട് ഇഷ്ട്ടം തോന്നി.നമ്മൾ ഇവടെ മക്കൾ ഒപ്പം ഇല്ലാത്തതിന്റെ വിഷമത്തിൽ അല്ലായിരുന്നോ അതൊക്കെ ആലോചിച്ചപ്പോ..

മ്മ്മ് അതും ശെരിയാ (വിളിച്ചിട്ട് എടുത്തില്ലല്ലോ എന്ന ആശ്വാസത്തിൽ )

ആ ദേ ഇച്ചായാ ആ കുട്ടി തിരിച്ചു വിളിക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ വെയ്ക്കാണെ. ഇത്‌ കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു വിളിക്കാം. ബൈ..

ഹേയ് എടി വെയ്ക്കല്ലേ… ഒരു കാര്യം കൂടെ…