Posted by കുറേ നേരം അവനെ പരിപാലിച്ച ടീച്ചർ അവനെ പുറത്തെടുത്തു അൽപനേരം എന്റെ തുടകളിൽ കൈവച്ചു. ഈ സമയത്തു ഇതിനോടകം അഴിഞ്ഞുപോയ തന്റെ മുടി ടീച്ചർ വീണ്ടും കെട്ടിവച്ചു. ഈ സമയം എന്റെ കുട്ടനെ നോക്കിയ ഞാൻ അവന്റെ രൂപം കണ്ടു മനം നിറഞ്ഞു. ടീച്ചറുടെ ഉമിനീരിൽ കുതിർന്നു നിൽക്കുന്ന അവനും തന്റെ വേർതിരിക്കുന്ന ധമനികളും നിന്നു തിളങ്ങുന്നു. ഞാൻ സോഫയിൽ പിന്നോട്ടു നീങ്ങിയിരുന്നു. ടീച്ചർക്ക് മതിയായോ എന്നറിയാനായിരുന്നു അത്. ഇല്ലെങ്കിൽ ടീച്ചർ വീണ്ടും അവനിലേക്ക്‌ വരും എന്നുറപ്പാണല്ലോ. എന്നാൽ ടീച്ചർ രണ്ടു കൈകളും എന്റെ തുടകളിൽ വച്ചു. വീണ്ടും എന്താ എന്ന ഭാവത്തിൽ തലയാട്ടി.
“ഒരു കാര്യം കൂടി ചെയ്യാമോ?” ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“എന്താ?”
“ഞാൻ കണ്ണടക്കാ.എന്നെ ഒന്നു അമർത്തി നുള്ളാമോ?”
“അതെന്തിനാ?”
“ഇതൊന്നും സ്വപ്നമല്ലല്ലോ എന്നുറപ്പിക്കാനാ.”
“സ്വപ്നമോന്നുമല്ല. ഇങ്ങനെയുള്ള സ്വപ്‌നങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?”
“എത്രയോ സ്വപ്‌നങ്ങൾ കണ്ടിരിക്കുന്നു. എത്രയോ നെയ്തുകൂട്ടിയിട്ടുമുണ്ട്.”
“എന്നാ പറ, എന്തൊക്കെ നിന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ? എന്തൊക്കെയാ നീ സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ടത്?” ഇതുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് ടീച്ചർ എന്റെ ബാളുകളിലും തുടകളിലുമെല്ലാം മെല്ലെ മെല്ലെ നുള്ളാൻ തുടങ്ങി.
“അങ്ങിനെയാണെങ്കിൽ ഒരുപാട് പറയാനുണ്ട്. പറഞ്ഞാൽ തീരില്ല.”
“പറ. ഉള്ള സമയത്തു പറയാൻ പറ്റുന്നതെല്ലാം കേൾക്കാലോ.” നനഞ്ഞു നിന്നു തിളങ്ങുന്ന കുട്ടനെ ഒന്നുകൂടി തലോടിക്കൊണ്ട് ടീച്ചർ പറഞ്ഞു.
“പറയട്ടെ?”
“പറയെന്നേ.”
“നമ്മളീ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങളെല്ലാം സ്വപ്നം കാണാറുണ്ട്.”