Posted by പതിയെ പതിയെ ആന്റിക് അതും മടുത്തു തുടങ്ങി.
പക്ഷെ ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കണം എന്നുള്ള പ്ലാനിൽ മാറ്റം ഒന്നും എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പഴയ കാമം ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇല്ല സ്നേഹവും വിശ്വാസവും മാത്രം. പിന്നെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇടക് വഴക്കുകളും ഉണ്ടാകാൻ തുടങ്ങി. ഞാനും ആന്റിയും തമ്മിൽ വഴക്കു ഉണ്ടാകാൻ ഉള്ള കാരണം അരുൺ ആരുന്നു. ആന്റി എന്തേലും കാര്യം പറയുമ്പോൾ അവന്റെ പഴയ കാര്യം എടുത്ത് ഇടും അവനെ കുറിച് പറയുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ലാരുന്നു. ആന്റി എന്നെ അരുണും ആയിട്ടു എപ്പോഴും താരതമ്യം ചെയുവാരുന്നു. ഞങ്ങൾ അതിന്റെ പേരിൽ എപ്പോഴും വഴക്കും ഇടും. ഞാൻ അവനെ IED എന്ന് പറഞ്ഞു കുറ്റം പറയും. കുണ്ടാൻ ആണെന് ഒകെ പറഞ്ഞു അപമാനിക്കും. ആന്റിക് അത് ഇഷ്ട്ടമല്ലാരുന്നു എല്ലാം സഹിച് ആന്റി അത് കേൾക്കുമാരുന്നു ഒരു ദിവസം ആന്റി ഇനി പറയലും എന്ന് പറഞ്ഞു ചൂടായി ശെരിക്കും.
ആന്റിയുടെ സ്വഭാവം നല്ല പോലെ മാറി പഴയ ആള് അല്ല ഇപ്പോ.
അരുണിനെ കുറിച് ഉള്ള ചിന്തകൾ അരികും ഇതിനു കാരണം അത് പതിയെ മാറിക്കോളും എന്നൊക്കെ ഞാനും കരുതി പക്ഷെ ദിവസം കുടും തോറും അതിന്റെ ആഘാതം കുടി വരുക ആയിരുന്നു. അത് ആന്റിയെ എന്നിൽ നിന്നു അകറ്റി കളഞ്ഞു.
രാവിലെ ജോലിക്കു ആയിട്ട് കൊച്ചുപനും പഠിക്കാൻ പിളരും പോയാൽ ആന്റി ഒറ്റക് ആരുന്നു. ആന്റിക് ബ്യൂട്ടീഷ്യൻ വർക്ക്‌ ഉണ്ടേൽ അത് ചെയ്യും, ഇത് ഒന്നുമില്ലാത്തപ്പോ… ആ ഏകാന്തതയിൽ ആന്റി അരുണിനെ ശെരിക്കും മിസ്സ്‌ ചെയ്യും. അവന്റെ ഓർമയിൽ നിന്നു ഒളിച്ചോടാൻ ആന്റിക് സാധിച്ചിട്ടില്ല. ആ വീടും ചുറ്റുപാടും അവന്റെ ഓർമയിൽ മുങ്ങി നിന്നു.
അങ്ങനെ ഇരികെ ഒരു ദിവസം രാവിലെ ആയി ആന്റി എണിറ്റു സ്ഥിരം പണികൾ ഒകെ തുടങ്ങി.
[കൃത്യനിഷ്ട്ട് ഉള്ള ആൾ ആയത്കൊണ്ട് ആന്റി രാവിലെ തന്നെ എണിറ്റു ജോലികൾ ഒകെ ചെയ്യും.]
ആന്റി വീടിന്റെ പുറത്ത് ഇറങ്ങി മുറ്റം അടിച്ചു… അരുണിന്റെ അടുക്കളയിലേക്ക് ആന്റി ഇടക് നോക്കി എപ്പോഴും നോക്കി നോക്കി ശീലം ആയി പോയതാണ്. അത് എന്നും രാവിലേ ഉള്ള ഒരു പതിവ് ആയിമാറിയിരുന്നു