മരുമകൾ റിയ [ഏകലവ്യൻ]

“അതുകൊണ്ടല്ല മോളേ. ഞാൻ എങ്ങനെ വരാനാണ്.. അവളില്ലേ??”
“അമ്മ ഉറങ്ങിയിട്ട് വന്നാൽ മതി.. ഞാൻ വാതിൽ ലോക്ക് ചെയ്യാതിരുന്നാൽ പോരെ..”
രണ്ടു കൈ കൊണ്ട് ഷാളിന്റെ തുമ്പ് പിടിച്ചാട്ടി നടന്നുകൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.
“കൊച്ചോ??”
അവൻ രാത്രി നല്ല ഉറക്കമായിരിക്കും..”
കള്ള വെട്ടിനു പോകുന്ന ഫീലാണ് ശ്രീധരന് തോന്നിയത്.. ഒരു പേടിയും ഇല്ലാതെ വിളിക്കുന്ന മരുമകളും.
“പിന്നെ രതീഷേട്ടൻ വരുമോ എന്നറിയില്ല. ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനു മുന്നേ അറിയിക്കാം..”
“മ്മ്..”
അയാൾ മൂളി കൊണ്ട് നടന്നു. രണ്ടു പേരും വീട്ടിലെത്തി. രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ കൊണ്ട് അയാളുടെ മനസ്സ് പെരുമ്പറ കൊട്ടി രാത്രി മകൻ രതീഷ് വരരുതേ എന്നും. കൂടാതെ രാത്രി അവളെ ഉഴിയുന്നത് ഭാര്യ ലക്ഷ്മി അറിയരുതേ എന്നും. പാതി പാതി മനസ്സോടെ അയാൾ പറമ്പിലേക്കൊന്നും ഇറങ്ങാതെ പേരക്കുട്ടിയോടൊപ്പം കളിച്ചിരുന്നു. അത്കൊണ്ട് ലക്ഷ്മിക്ക് അല്പം ആശ്വാസം കിട്ടി. ഇല്ലെങ്കിൽ ഏതു നേരവും കൊച്ച് ലക്ഷ്മിയോടൊപ്പമാണ്. ഇതേ സമയം റിയ പുറകിൽ പണികളൊക്കെ പൂർത്തിയാക്കി അലക്കും വിരിച്ചിടലും എല്ലാം തീർത്ത് വൈകുന്നേരം ആറു മണിയോടെ കുളി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനു മുന്നേ റിയയുടെ ഫോണിൽ ഭർത്താവ് രതീഷിന്റെ കാൾ വന്നു. അച്ഛനോട് ഭർത്താവാണ് കാളിൽ എന്ന് കാണിച് അവൾ റൂമിലേക്ക് പോയി.
“ഹലോ രതീഷേട്ടാ..”
“എടി ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ പണി സമയം വിളിക്കരുത് എന്ന്.”
“അതല്ല ഇന്നലെ പിന്നെ വിളിച്ചില്ലലോ.. അതാ ഞാൻ..”
“മ്മ് എന്താ കാര്യം??”
“ഇന്ന് വരില്ലേ??”
“എന്തെ?”
“ചോദിച്ചതാ..”
“സംശയമാണ്..”
“അതല്ല ഉറപ്പ് പറയണം.. രണ്ട് ദിവസമായി നിങ്ങൾക്ക് ഭക്ഷണം എടുത്ത് വച്ച് കളയുന്നു..”
“നാളയെ ഉണ്ടാകു.. വർക്ക്‌ ഇനിയും തീർന്നിട്ടില്ല..”
‘ടാ രതീഷേ വാടാ……..”
ഇടയിൽ ഫോണിലൂടെ രതീഷിനെ ആരോ വിളിക്കുന്നത് റിയ കേട്ടു.
“എന്താ രതീഷേട്ടാ പരിപാടി..”
“പരിപാടി ഒന്നും ഇല്ലെടി.. നി വച്ചോ..”