മരുമകൾ റിയ [ഏകലവ്യൻ]

വാഴ തോപ്പിൽ നിന്നു താഴേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ കൈ അയാളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചിരുന്നു. നനുത്ത സ്പർശം. നേർത്ത വിരലുകളുടെ ഇളം സ്പർശനം. ഭാര്യ അല്ലാതെ വേറൊരു പെണ്ണിന്റെ സ്പർശനം ആദ്യമായി ലഭിച്ചത് കൊണ്ടാകാം അത് അയാളുടെ മനസ്സിൽ ആഴത്തിൽ ഫീലുണ്ടാക്കി. മനസ്സിൽ ചിന്തകൾ മാറി മറിയുമ്പോൾ അങ്ങനെ ചിന്തിക്കാനേ അയാൾക്ക് തോന്നിയുള്ളു. പതിയെ റിയ ചാലിലേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നു. ആകസ്മികമായി കൈകൾ വിട്ടു.
“കൈ പിടിക്കച്ച..”
“ഒരു മിനുട്ട് മോളേ..”
അയാൾ ഒരു കയ്യിൽ തൂമ്പയും മറുകയ്യിൽ ടോർച്ചും പിടിച്ച് പുറകെ ഇറങ്ങി.
“മോളേ ആ നൈറ്റി കുറച്ച് കയറ്റി പിടിക്ക്. വെള്ളത്തിൽ ആക്കേണ്ട..”
അതയാളുടെ മനസ്സിലെ കാമൻ പറഞ്ഞതായിരുന്നു. നാക്ക് അതിനു രൂപം കൊടുത്ത് പുറത്തു ചാടിച്ചു. കാരണം അവളുടെ കാലുകൾ കാണാൻ അയാളുടെ ഉൾമനസ്സ് മുറവിളി കൂട്ടുന്നുണ്ട്.
അവളതനുസരിച് നൈറ്റി അൽപം പൊക്കി പിടിച്ചു.
“കയ്യോ??”
“ഇന്നാ ഈ തൂമ്പയിൽ പിടിക്ക്..”
“അയ്യേ ചെളിയാകും..”
“ആഹാ. വേറെ എവിടെ ചെളി ആയാലും കയ്യിൽ ആകരുതല്ലേ..?”
“ഹി ഹി…”
“മ്മ് കൂടുതൽ നനയുന്നതിന് മുന്നേ നടക്ക്..”
ഒരു കൈ തലയിലും വെച്ച് അവർ വരിയായി നടന്നു. നടക്കുന്നതിനിടയിൽ അവളുടെ കാലുകൾ ഇടറുന്നുണ്ട്. ഇതൊന്നും ശീലമില്ലലോ എന്നയാൾ ആലോചിച്ചു. അതിനിടയിൽ അവളൊന്ന് നിന്ന് നൈറ്റി കുറച്ചൂടെ പൊക്കി മുട്ടിനു കണക്കാക്കി പിടിച്ച് നടക്കാൻ തുടങ്ങി. പുറകിൽ വെളിച്ചം കാണിച്ചു നടക്കുന്ന ശ്രീധരന്റെ കണ്ണുകൾ മരുമകളുടെ ചേലുള്ള കണം കാലുകളിൽ ഉടക്കി. രോമാവൃതം നയന മനോഹരം. ശ്രീധരൻറെ അരയിൽ വീണ്ടും ചലനം അനുഭവപ്പെട്ടു.
അപ്രതീക്ഷിതമായി റിയയിൽ നിന്നും അയ്യോ എന്നൊരു വിളിയും കൂടെ അവളുടെ രണ്ടു കൈകൾ മുകളിലേക്കു ഉയർന്നു. ശ്രീധരൻ ഞെട്ടികൊണ്ട് മോളേ ന്നു വിളിച്ച് അവളുടെ കാലുകളിൽ നിന്നും നോട്ടം ഉയർത്തിയതും മരുമകൾ നിലതെറ്റി മേലേക്ക് വീഴുന്ന കാഴ്ചയാണ്. പിടിക്കാൻ നോക്കിയതും അയാളും സ്ലിപ്പായി തൂമ്പ കയ്യിൽ നിന്നും വീണു ടോർച് മണൽതിട്ടയിലും തെറിച്ചു. എന്നിട്ടും തന്റെ മേലേക്ക് വീഴുന്ന മരുമകളെ പിടിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയിൽ അവളുടെ കഷത്തിനിടയിലെ ശ്രീധരന്റെ കൈ മുന്നിലേക്ക് നീണ്ടു. രണ്ടു പേരും നേരെ നേരെ താഴേക്ക്.
“ബ്ലും…
“ധും….