മാന്തോപ്പിലെ കാമകേളി
Manthoppile Kaamakeli | Author : Sumitha
ആ നാട്ടിലെ അറിയപ്പെടുന്ന പണക്കാരനാണ് ശേഖരകൈമള്. നാട്ടുകാര്ക്ക് അയാള് കൈമള് മുതലാളിയാണ്. അമ്പതേക്കര് സ്ഥലത്തിന്റെ ഉടമ. ഒന്നുരണ്ടു ലോറികളും കാറുകളും സ്വന്തമായിട്ടുള്ള ആള്. നെല്പ്പാടങ്ങളും മാന്തോപ്പുകളും തെങ്ങിന് തോട്ടങ്ങളുമെല്ലാം ഈ അമ്പത് ഏക്കറില്പ്പെടും. നാട്ടുകാര്ക്കൊക്കെ ബഹുമാന്യനാണ് കൈമള് മുതലാളി. അയാളുടെ മൂന്ന് ഏക്കര് സ്ഥലം മാന്തോപ്പാണ്. വിവിധയിനത്തിലുള്ള മാവുകള് ആ തോട്ടത്തിലുണ്ട്. സീസണായാല് ലോറിക്കണക്കിന് മാമ്പഴമാണ് കയറ്റിയയ്ക്കുന്നത്.കുട്ടികളുടെ നോട്ടം കൈമള് മുതലാളിയുടെ മാന്തോപ്പുതന്നെ. കാര്യസ്ഥനും തോട്ടക്കാരനുമായ ശങ്കരക്കുറുപ്പിന്റെ കണ്ണുവെട്ടിച്ചുവേണം മാമ്പഴം പെറുക്കാന്. കുറുപ്പു കണ്ടാല് കണ്ണുപൊട്ടുന്ന ചീത്തവിളിച്ച് എല്ലാവരെയും ഓടിക്കും. എങ്കിലും കുറുപ്പുകാണാതെ കാഞ്ചനയും കൂട്ടുകാരികളും മാമ്പഴം പെറുക്കിയെടുത്ത് ഓടും.
അന്നൊരു ശനിയാഴ്ചയായിരുന്നു. പതിവുപോലെ കാഞ്ചന മാന്തോപ്പില് എത്തിയിട്ടും കൂട്ടുകാരികള് ആരും വന്നില്ല. അവള് ചുറ്റുപാടും നോക്കി. കുറുപ്പുചേട്ടനെങ്ങാനും നില്പ്പുണ്ടോ. ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി അവള് ഒരു മാവിന്റെ ചുവട്ടിലേക്കു ചെന്നു. മാമ്പഴമൊന്നും കാണാനില്ല. കൈമളിന്റെ വേലക്കാരി ‘ാനകി രാവിലെ വന്ന് മാമ്പഴമെല്ലാം പെറുക്കി കൊണ്ടുപോയെന്ന് കാഞ്ചനയ്ക്ക് തോന്നി.
പെട്ടന്നാണ് തൊട്ടപ്പുറത്തുള്ള പൊന്തക്കാട്ടിലിനുള്ളില് നിന്നും എന്തോ ശബ്ദം കേട്ടത്. കുറുക്കന്മാരുടെ ആവാസകേന്ദ്രമാണവിടം. കാഞ്ചന പേടിച്ചുപോയി. അവള് തിരിഞ്ഞോടാന് തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് ആരോ സംസാരിക്കുന്നതുപോലെ തോന്നിയത്.
കുറുക്കനല്ല. മനുഷ്യനാണ്. അവള് പതുക്കെ പൊന്തക്കാടിനടുത്തു ചെന്ന് എത്തിനോക്കി.
ഞെട്ടിപ്പോയി! കുറുപ്പുചേട്ടന് ഒരു സ്ത്രീയെ കുനിച്ചുനിര്ത്തി എന്തോ ചെയ്യുന്നു. ആ സ്ത്രീയുടെ ഉടുമുണ്ട് അരയ്ക്ക് മുകളിലേക്ക് ഉയര്ത്തിവച്ചിരുന്നു. കട്ടകം കമിഴ്ത്തിയതു മാതിരിയുള്ള വലിയ ചന്തികള്. തലമുടി കെട്ടഴിഞ്ഞ് മുന്നോട്ടുവീണു കിടക്കുന്നു. അവളുടെ ബ്ളൗസിന്റെ കൊളുത്തുകള് വിട്ട് രണ്ടുഭാവും വവ്വാലിന്റെ ചിറകുപോലെ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. വലിയ പപ്പായ പോലെ തൂങ്ങിക്കിടന്നാടുന്ന മുലകള് ബ്രേസിയറിന്റെ പുറത്തേക്കുചാടിക്കിടക്കുന്നു. അതില് രണ്ടു കൈകൊണ്ടും മാറിമാറി പിടിച്ചു കശക്കുകയാണ് കുറുപ്പ്. ഒപ്പം തന്റെ അരക്കെട്ടുകൊണ്ടവളെ മുന്നോട്ടു തള്ളുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഓരോ തള്ളിനും അവളുടെ വായില് നിന്ന് എന്തെക്കെയോ ശബ്ദങ്ങള് പുറത്തുവരുന്നുമുണ്ട്. കാഞ്ചന കണ്ണിമയ്ക്കാതെ ആ കാഴ്ച നോക്കിനിന്നു. ലജ്ജ, പരിഭ്രമം, എന്തോ നിര്വചിക്കാനാവാത്ത വികാരം.