മനോജിന്റെ മായാലോകം 7
Manojinte Mayalokam 7 | By:സുനിൽ | Visit My page
ആദ്യം മുതല് വായിക്കാന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ
ജീവിതം താളാത്മകമായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങി…. ആര്യയുടെ ആ അർത്ഥഗർഭമായ ചിരി മാത്രം മനസ്സിൽ ദഹിക്കാതെ കിടന്നു….
സൂര്യാമ്മ പതിവായി രാത്രി പത്തുമണിക്ക് വന്ന് കിടന്ന് വെളുപ്പിന് അഞ്ചുമണിക്ക് തിരികെപ്പോയി…. പരസ്പരമുള്ള വിയർപ്പിന്റെ നനവും സൂര്യാമ്മേടെ ഭാരം മുകളിലും ഇല്ലാതായാൽ എനിക്ക് ഉറക്കം വരാതായി…
റിസൽട്ട് അറിഞ്ഞു എനിക്ക് ഫസ്റ്റ് ക്ളാസും ശ്രീജിത്തിന് ഹൈയസ്റ്റ് ഡിറ്റിംഗ്ഷനും….! ഇരുവർക്കും സൂര്യയുടെ കോളജിൽ തന്നെ അഡ്മിഷനും ലഭിച്ചു…ശ്രീജൂ ഫസ്റ്റ് ഗ്രൂപ്പും ഞാൻ തേർഡും തിരഞ്ഞെടുത്തു. ശ്രീജൂ വീട്ടിൽ വന്നതോടെ ഞങ്ങളുടെ ഉറക്കം അവതാളത്തിലായി…!www.kambikuttan.net
എന്റെ കിടപ്പ് സ്വന്തം വീട്ടിലായി. ഒളിച്ചും പാത്തുമുള്ള ഉമ്മവെയ്ക്കലും മുലയ്കുപിടുത്തവും ഒക്കെ മാത്രമായി ഞങ്ങളുടെ കളികൾ ഒതുങ്ങി….സൂര്യയുടെ പൂറിന്റെ സ്വാദറിഞ്ഞിട്ട് ഒരുമാസത്തിനും മുകളിലായി….! ആര്യയുടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് കുഴപ്പങ്ങളൊന്നും ഉണ്ടാകാഞ്ഞത് എന്നെ കുറച്ചൊന്നുമല്ല ആശ്വസിപ്പിച്ചത്…!
ദൈവം വലിയവനാണെന്നത് ഞങ്ങളുടെ ക്ളാസ് ആരംഭിച്ച ആഴ്ച തന്നെ മനസ്സിലായി…! എൻജിനീയറിംഗ് സ്വപ്നം കണ്ട് ഫസ്റ്റ് ഗ്രൂപ്പെടുത്ത ശ്രീജൂ മാത്സ്, ഫിസിക്സ്, കെമിസ്റ്ററി വിഷയങ്ങൾക്ക് ട്യൂഷനും ചേർന്നു. പഠന സൌകര്യത്തിനും യാത്രാസമയം നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാനും വേണ്ടി താമസം ഹോസ്റ്റലിലാക്കി…
എന്റെ താമസം പൂർണ്ണമായും സൂര്യയുടെ വീട്ടിലായി..എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യത്തിന് വിളിക്കേണ്ടിവരികയോ ആരെങ്കിലും രാത്രി വന്ന് വിളിച്ചെങ്കിലോ എന്നും പറഞ്ഞ് താഴെയുള്ള ശ്രീജുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് മീരാന്റി എന്റെ താമസം മാറ്റി..!
പത്തിലെ ക്ളാസ്സ് തുടങ്ങിയപ്പോളേ ആര്യയെ മീരാന്റി പഠനകാരണം പറഞ്ഞ് സ്വന്തം മുറിയിൽ ഒപ്പം കൂട്ടിയിരുന്നു…. സൂര്യയും ഞാനും നേർക്ക് നേരേ ഓരോ മുറികളിൽ ഒറ്റയ്ക്…! ഒരുമാസത്തിലേറെയുണ്ടായിരുന്ന കുടിശ്ശിക ഞങ്ങൾ അറഞ്ഞ് പണ്ണിത്തകർത്തു…!അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഞങ്ങൾ ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാരായിത്തന്നെ ജീവിച്ചു…! എന്റെ തുണികൾ ഷഡ്ഡിയുൾപ്പടെ കഴുകിയിടുന്നതും തുണികൾ ഇസ്തിരിയിടുന്നതും ഒക്കെ സൂര്യയായി…ആഹാരം വിളന്പിത്തരുന്നതും…!
രണ്ടുപേർ ഉണ്ടല്ലോ സമയലാഭവും ഉണ്ടല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞ് മീരാന്റി കൈനറ്റിക്കിൽ കോളജിൽ പോയിവന്നോളാൻ അനുവാദം നൽകി…
ഞങ്ങൾക്ക് സ്വർഗ്ഗം കിട്ടിയ പ്രതീതിയായി…!
ഇടയ്ക് ഒരു www.kambikuttan.netശനിയാഴ്ച സൂര്യക്ക് സ്പെഷ്യൽ ക്ളാസ് വന്നു എനിക്ക് പോകണ്ട ഞാൻ സൂര്യയെ കൊണ്ട് വിട്ടിട്ടു വന്നപ്പോൾ മീരാന്റി: “മനൂ…എനിക്കൊന്ന് ടൌൺ വരെ പോകണം..നിങ്ങൾ പോയിക്കഴിഞ്ഞാ അറിഞ്ഞത് എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരി ഹോസ്പിറ്റലിലാ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് വരാം ആര്യ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്കല്ലേ നീ ഞാൻ വന്നിട്ടേ പോകാവൂ കെട്ടോ…”
ഒരുങ്ങി നിന്ന ആന്റി ഇറങ്ങി…
ഞാൻ ആര്യയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ കൊഞ്ഞനം കുത്തി കാട്ടിയിട്ട് അകത്തോട്ട് പോയി…. “പോത്ത് പോലെ വളന്നല്ലോടീ ഇപ്പോളും കുഞ്ഞുവാവയാന്നാ ഭാവം…”
“പോത്തല്ലടാ…പോത്തേ എരുമ…! ഞാനല്ല നിന്റെ മറ്റവൾ…!”
ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ ചെസ്സ് ബോർഡ് എടുത്ത് സിറ്റൌട്ടിൽ കൊണ്ടുപോയി നിലത്ത് വച്ച് കരുക്കൾ നിരത്തി…
“ആര്യാമ്മേ…. നിനക്ക് ബ്ളാക്കോ വൈറ്റോ….”
“വൈറ്റ് …” അകത്തുനിന്ന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞിട്ട് ആര്യ ഇറങ്ങിവന്നു. രാവിലെ കുളി കഴിഞ്ഞ മുടി ഉണങ്ങാൻ ടൌവൽ തലയിൽ ചുറ്റിക്കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്.. ഇളം നീല ടീഷർട്ടും കടുംപച്ച പഴയ യൂണിഫോമിന്റെ ചെറുതായ മുട്ടിന് കുറച്ച് മുകളിൽ നിൽക്കുന്ന മിഡിയുമാണ് വേഷം. മുട്ടിന് മുകളിലോട്ട് ആറിഞ്ചോളം നഗ്നമായ വെളുത്ത കൊഴുത്തുരുണ്ട കണങ്കാലുകളും തുടകളും കണ്ട ഞാൻ വല്ലാതായി… ഇവിടാരുമില്ലല്ലോയെന്ന് ഞാൻ നടുക്കത്തോടെ ഓർത്തു… ടീഷർട്ടിനടിയിൽ തെളിഞ്ഞ് കണ്ടിരുന്ന വെളുത്ത ബ്രായുടെ പാട് അകത്തേക്ക് കയറി ഇറങ്ങിവന്നപ്പോൾ കാണാനില്ല…! ദൈവമേ… പെണ്ണ് ഇതെന്ത് ഭാവിച്ചാണോ…